လွ်င္ျမန္စြာလႈပ္႐ွားသြားလာေနၾကေသာအနက္ေရာင္အရိပ္မ်ား ကိုေ႐ွာင္ကြင္းရင္း အေဆာင္အျပင္ကို ေျပးထြက္လာျကေတာ့သည္။ နန္းေဆာင္အ၀မွာ ေနရာယူထားေသာ အနက္ေရာင္လူႏွစ္ေယာက္ကို ျမင္လိုက္ရတာမို႔တိုင္ပင္မထားပါပဲ တိုင္ႀကီးေတြ ရဲ႕အကြယ္မွာ ၀င္ေရာက္ပုန္းကြယ္လိုက္မိျကသည္။
" အင္း......"
အခုမွ အိမ္မက္ေကာင္းမက္ေနရာကႏိုးလာရသလိုတအင္းအင္း အသံျပဳလာေသာ မင္းသားငယ္မွာ မ်က္လံုးေတြပြင့္
ပြင့္ခ်င္းျမင္လိုက္ရသည္က ခါးစည္းႀကိဳးေျပေလ်ာ့ေနတာ
ေၾကာင့္ ပြင့္ဟေနတဲ့ အကၤ် ီထဲက သန္မာထြားက်ိဳင္းတဲ့
ႂကြက္သားအဖုအထစ္ေတြမို႔ အလန္႔တၾကား ေမာ့ၾကည့္
ကာ ထိတ္လန္႔စြာ ေအာ္ဟစ္လိုက္မိသည္။
" အု...... "
အားရပါးရေအာ္လိုက္ေသာ မိမိအသံေတြအျပင္ကို ပြင့္အံ
ထြက္မလာခဲ့ေပ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ ထို လူစိမ္းက
မိမိပခံုးႏွစ္ဖက္ကို တင္းက်ပ္စြာဆုပ္ကိုင္ကာ ႏွစ္ခမ္းသား
တစ္ခုလံုးကို ငံုေထြးထားလိုက္ေသာေၾကာင့္ပင္ျဖစ္သည္။
ဒါက ဘယ္လိုအေနအထားမ်ိဳးလဲ...အခု ကြၽန္ေတာ္က
ေယာက်ာ္း တစ္ေယာက္နမ္းတာကို ခံေနရတာလား.....
မဟုတ္ဘူးေလ.....ဒါ မဟုတ္ေသးဘူး.... ဒီလိုျဖစ္လို္႔မရ
ဘူး......
အလ်င္စလိုေခါင္းကို ခါရမ္းလိုက္ေတာ့ ထိုလူစိမ္းရန္မွ လြတ္လာေသာ မိမိႏႈတ္ခမ္းပါးေလးကိုလက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ အုပ္
ကာ ထိုလူစိမ္းကို မေက်မနပ္ေမာ့ၾကည့္လိုက္သည္။
သို႔ေသာ္ သူ႔ရဲ႕နီေစြးေနေသာ ႏႈတ္ခမ္းထူထူကို လွ်ာျဖင့္
သပ္ကာ မိမိအနားအထိ ထပ္မံတိုးႏွိမ့္လာေသာ ဦးေခါင္း
ေၾကာင့္ မ်က္လံုးကိုစံုမွိတ္ကာ ေခါင္းငံုခ်ထားလိုက္မိေတာ့
သည္။
" တိုးတိုးေနပါ မင္းသား.... စကားမေျပာနဲ႔ မလႈပ္႐ွားနဲ႔
အခု.....အႏၱရာယ္က လက္တစ္ကမ္းမွာ ႐ွိေနတယ္.... "
နားနားတိုးကပ္ကာ ေလသံေလးျဖင့္ေျပာလာေသာ စကား
ေၾကာင့္ မ်က္လံုးေတြဖြင့္ကာ သတိထားၾကည့္မိေတာ့ မိမိနဲ႔ ထိုလူစိမ္းဟာ ေမွာင္ရိပ္က်ေသာ တိုင္တစ္တိုင္ရဲ႕ ေနာက္ကြယ္မွာ ပုန္းခိုေနရတာ ျဖစ္ၿပီး မလွမ္းမကမ္းမွာလဲ ဓား
ကိုင္ကာ ပုန္းကြယ္ေနေသာ ဟြန္းနီး ကိုလွမ္းေတြ႔လိုက္ရတာမို႔ ပိုမိုအံ့အားသင့္သြားရျပန္သည္။
ESTÁS LEYENDO
အ႐ွင့္ရဲ႕ ၾကင္ယာေတာ္
Fanfictionကြၽန္ေတာ္ လိုခ်င္တာ အ႐ွင္မင္းႀကီးရဲ႕ မိဖုရားေနရာကိုမဟုတ္ဘူး အဖိုးထိုက္တန္တဲ့ေရႊေငြရတနာေတြမဟုတ္ဘူး ျမင့္မားတဲ့စည္းစိမ္ဂုဏ္ထူး ေတြကိုမဟုတ္ဘူး ကြၽန္ေတာ္ တကယ္လိုခ်င္တာက အ႐ွင္မင္းႀကီးရဲ႕ အခ်စ္ေတြအားလံုးကို ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ ~~~~~~~
