Ugly (Hyunİn)

💛×15

Hyunjin ilk uyanan olmuştu. Jeongin ona arkası dönük bir şekilde uyuyordu. Belinden tutup kendine yaklaştırdı ve daha sıkı sarıldı.

Jg: Hyunjin uyandın mı?

Hj: Bana babacık demene alışmıştım bu garip geldi.

Jg: Tamam o zaman babacığım. Artık sana isminle hitap etmeyeceğim.

Hj: Tamam etme.

Kafasını Jeongin'in boynuna doğru götürüp birkaç saat önce oluşturduğu murluğu büyütmeye başladı.

Jg: Babacığım iz kalacak...

Morluğun iyice büyüdüğünde emin olduktan sonra geri çekildi.

Hj: Ne yapabilirim? Seni istiyorum. Ayrıca boynunu emmek zevkli.

Jg: Gitmemiz gerek.

Hj: Biliyorum. Hadi kalkıp gidelim.

Jg: Hala kalkmıyorsun ve kolların yüzünden ben de kalkamıyorum.

Hj: Sence bu benim umrumda mı? Hayır. Sadece seninle daha fazla uyumak istiyorum. Burada sadece sen ve ben varız. Biraz daha böyle kalsak olmaz mı? Şuan çok huzurluyum çünkü.

Jg: Tamam. Ama sadece beş dakika.

Hj: Peki.

Jeongin'i daha sıkı sardı ve boynuna birkaç minik öpücük kondurdu.

Jeongin Hyunjin'in kollarının arasında dönüp sıkıca sarıldı.

Beş dakika boyunca odada sadece ikilinin nefes sesleri duyuldu.

Jg: Babacığım beş dakika doldu.

Hj: Tamam.

Hyunjin Jeongin'i biraz daha göğsüne bastırıp kalktı. Jeongin'e okul kıyafetlerini uzatıp kendi kıyafetlerini yatağa koydu ve tişörtünü çıkarttı. Jeongin de o arada Hyunjin'i izlemekle meşguldü.

Hj: Beni mi izliyorsun sen?

Jg: Hayır odada sadece benim görebileceğim yaratıklar var onları izliyorum.

Hj: Beni izle onları değil.

Jg: Birileri kıskandı mı?

Hj: Evet ben kıskanç bir insanım.

Jg: Hmm~ anladım. O zaman ben de üzerimi değiştireyim.

Yataktan kalkıp kıyafetlerini değiştirdikten sonra kendisini izleyen Hyunjin'in elini tuttu.

Jg: Hadi gidelim.

Eve geldiklerinde kapıyı çaldı. Evet beklediği gibi oldu. Abisi sinirli ve endişeli bir şekilde kapıyı açtı.

Sm: Jeongin neredeydin sen?! Ne kadar merak ettiğimin farkında mısın?!

Jg: Özür dilerim abi. Ama tek değildim ki. Yanımda Hyunjin de vardı.

Sm: İçeri geçin.

Seungmin kenara çekildiğinde ikili içeri girdi.

Sm: Şimdi ben sakin en cevap verin. Neden kavga ettiniz?

Hj: Adam Jeongin'i yere düşürünce dayanamadım. Bir adam beni yumrukamaya başladığında... Jeongin'in rahatsızlığı var biliyorsun.

Sm: Anladım. İkinci soru; müdür size ne dedi?

Jg: Bir hafta boyunca koridorları silecekmişiz.

Sm: Tamam. Neden okuldan kaçtınız?

Jg: Bunalmıştık.

Sm: Bu geçerli bir bahane değil.

Jg: Ama doğru.

Sm: Öyle mi Hyunjin?

Hj: Evet.

Sm: Peki nereye gittiniz?

Jeongin Hyunjin'e baktı. Hyunjin de kafasını Jeongin'e çevirdi. Bir süre birbirlerine bakıp kimin söyleyeceğini tartıştılar. Hyunjin söyleyecekti.

Hj: B-biz...

Sm: Siz?

Hj: Şeye gittik...b-bara.

Sm: NE?! HYUNJİN SEN ONU BARA MI GÖTÜRDÜN?!

Jg: Ben istedim abi. Genelde okuldan kaçtığında bara gittiğini söyledi.

Sm: BU SENİN DE GİTMENİ AÇIKLAMIYOR! Her neyse... Odana git Jeongin.

Jg: Abi-

Sm: ODANA GİT DEDİM!

Jg: Tamam.

Jeongin odasına giderken Seungmin sinirle kalktığı yere oturdu.

Sm: Sen neden Jeongin'i bara götürüyorsun Hyunjin?!

Hj: Kendi istedi.

Sm: Ve sen de onu götürdün mü? Ben sana kardeşimi nasıl emanet edeyim şimdi?

Hj: Üzgünüm Seungmin. Onu bir saniye bile gözümün önünden ayırmadım.

Sm: Sana bir soru daha. Jeongin'in boynundaki morluğu sen mi oluşturdun?

Hj: Evet.

Sm: Pekala... Bundan sonra onu bir yere götüreceksen önce benden izin alacaksın.

Hj: Tamam.

Seungmin Jeongin'in odasına gidip kapıyı çaldı.

Sm: Jeongin aşağıya in yemek yiyeceğiz.

Jg: Tamam abi.

Seungmin gittikten kısa bir süre sonra Jeongin de mutfağa gitti. Yemek yerken kimse konuşmuyordu. Yani Hyunjin ve Jeongin konuşmaktan korktukları için sessizlerdi.

Sm: Jeongin gel.

Jeongin Seungmin'in dediğini yapıp kucağına oturdu. Seungmin de Jeongin'e sarıldı.

Sm: Bunları senin iyiliğin için söylüyorum biliyorsun değil mi? Sana zarar gelmesine katlanamam.

Jg: Biliyorum abi.

Biraz kendinden uzaklaştırıp gözlerine baktı.

Sonra Hyunjin'in gözlerinin önünde dudaklarını Jeongin'in dudaklarına bastırdı.

______

Selam!

Moralim bozuk o yüzden bu kısmı uzak tutmayacağım.

Kendinize iyi bakın💛💛💛