song yunyeong

1K 61 31
                                    

My Favorite Song

My Favorite Song

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

×

Panay ang check ko sa aking wristwatch then I'll glance at the entrance ng coffee shop kung saan ako nagmo-morning coffee. Nasa tapat lang ito ng condo na tinitirhan ko kaya minsan, kapag late na akong nagigising than usual ay dito ang diretso ko.

Aside from that, may hinihintay kasi ako.

Alam na alam ko na sa mga oras na ito ay papasok na siya sa mismong entrance may di kalayuan sa pwesto ko. And I was right.

Through the glass door I saw the most BEAUTIFUL man ever crafted by God. Pinagbuksan ito ng guard and was greeted by the employees inside.

Halos sumabog sa loob ng café ang charisma nito. He took off his sunglasses and there I saw his pretty eyes genuinely smiling to everyone inside.

Simpleng grey V-neck shirt na pinatungan nito ng maong na jacket at shorts lang ang suot nito pero ang lakas lang talaga ng dating niya.

Mahahalata mo rin sa itsura niya na may kaya ang pamilya nila. Pero kahit na mayaman sila, alam ko pa rin kung gaano ito ka-humble at down to earth.

That's what I like about Song.

Yep, I would know. Kulang na lang ay sundan ko siya sa mismong pinto ng flat niya. He friendly greets everyone, even the guards na hindi ko pinapansin. He's like that every time that I saw him.

I know he have three luxury cars and when I say luxury, it really is! His wealth is no joke. Alam ko dahil halos dalawang taon na rin kaming nasa iisang bubong. The thought makes me giggle. Parang tanga lang.

Yeah, nasa parehong condo lang kami. The difference is may kasama ako roon para makatipid. Apat kami na naghahati ng rent so hindi ganoon kalaki ang binabayaran monthly. And I think, he lives alone. Sabi rin noong guard na chinika ko last time.

Kagaya ng mga ordinary weekends na ganito, hindi mo makikita na sobrang flashy niya sa suot niya. Though you'll know in one glance that he's well-off. Halata kasi sa kutis palang. Unlike me, never akong mapagkakamalan na mayaman dahil sa mga chismis ko sa katawan na remembrance ng childhood ko.

May hawak itong car keys at nakasalpak pa ang headset sa magkabilang tainga. He also took that off when he realized he was greeted by the staff and just then, he also greet them back with a bright smile.

A smile that can melt my marupok na heart.

The place is quite crowded. Hindi lang gaano kumbaga, taken lang yong mga seats na pangdalawahan and so on. Yong iba pa naman, feel at home na na overstaying na talaga sa loob. Rich kid kuno pero nakiki-WiFi naman sa café na ito.

But thanks to them because a miracle happened!

"Hi, Sir Song! The usual?" asked by the barista named Espi.

Just For iKONWhere stories live. Discover now