STEPS TO KEEP US APART

PART 1

PART 1 

~Kei 

"Bakit? Jan kaba sasaya?" Mahinang tanong ko sa kanya ngunit alam ko na rinig niya iyon. 

"Oo. Dito ako sasaya. Ayako na." Malamig na sagot niya sakin. Hindi na nya ako hinintay pang maka sagot  kaya't umalis na agad sya. 

I was 15 years old that time. Yea, we're so young dumb and broke. Wait- Ako lang pala. Ako lang pala yung na "broken". It's really hard to explain. Explain what? Explain everythig. The memories, The time, The heart. I was 15 years old that time, when My boy-best-friend with benefits left me.  And since then. I hardly want to move on. 

.......

15 years later. 

"PRINCESS!! ANONG ORAS NA. DI KAPA BA BABANGON JAN SA HIGAAN MO?!" Sigaw ng aking pinaka magandang ina ngayong umaga. Well. Sanay na rin naman kani sa ingay at sigawan dito sa bahay pag sapit ng umaga. 

"Anak. Mamimiss ka namin. Kailangan mo ba talagang pumunta sa Pilipinas ulit, para mag bakasyon?" Tanong sakin ni Mama na may halong lungkot sa kanyang tono. Na paka drama talaga ni Mama. Hindi naman ako babalik ng Pinas kung wala akong rason eh. Pati who wants to return to that bullshit country anyway? Oh, Me. 

"Ma. HINDi po ako uuwi sa Pinas para mag BAKASYON. Uuwi ako dahil ikakasal na si Ate Leana. Pati mga 1 month or 2 months uuwi nako dito sa Japan. 'Wag kang mag alala Ma. Kaya ko po sarili ko. 25 years old na kaya ako." Pag papaliwanag ko naman kay Mama. TBH, This is the 10th time explainging it to her. "Oh. Sige shasha. Baka malate kapa sa flight mo. Ma mimiss ka namin dito ng Pamangkin mo. Pasulobong ah? I love you, anak." Sabay yakap sakin ni Mama. 

"HEY! DAYA NINYO AH! SALI NAMAN AKO JAN." Sigaw ni Princess na kalalabas lang sa kanyang kwarto. "Oh. Ikaw ah! Mag paka bait ka dito. Ikaw na bahala kay Mama." I reminded her while patting her head. "Opo Tita. Ingat ka dun ah. Pasulobong." 

Hay. Nako, parang excited silang umalis ako para lang sa pasulobong. 

"Byee Ma! Ingat po kayo dito. Ma mimiss ko kayo." Madrama kong pag papaalam kay mama ng makapasok nako sa airport. Hindi ko na pinasama si Princess baka umiyak lang yun. Pati mag klase kaya sya. 

Sana. Sana maging okey ang lahat. 

......... 

"Where are you na? Excited na kaming makita ang BESTFRIEND naming maganda. At walang kasing ganda."  -Leana. Her tone was so good to hear. I know she excited to meet me and to see me again. Ako rin naman. 

"Where's Parris? Kasama mo ba s'ya?" I immediately asked her. 

"Our babygirl? Oh. Nasa loob ng Mcdo. Baka daw kasi gutom kana." Napaka sweet talaga nila. I really miss them. 

"Where are you na kasi?"-Leana. 

"Wait lang. Mag lalakad pako pa putang Mcdo. Total pag ka labas ko naman ng Airport makikita ko na agad kayo." Pag mamalaki kong sabi. I'm proud that I still can remember this Place. 

"Ok. Pero hindi kaba pagod? Sige na nga bilisan mo na lang." I said Okey. Then hanged up.

I really miss this. Ang ganda talaga dito sa Davao. Walang ka kupas kupas ang ganda nito.  

"Ate Kei? Ikaw ba yan?" Agad naman akong napalingon sa taong kunausap sakin. And I was shocked to see her sister here. Gosh. I was so stupid to think I can escape him. But I was wrong. 

"Oh. Yes, it's me. Anne you're a lady now. How are you?" I asked politely. She's smiled to me and said. "Thank you po. Ok naman po ako. Kayo po ba?" She asked again. 

I was about to answered her when her mother called her up. Pag katapos nun nag paalam s'ya at umalis na. Shit. Alam ko  kung bakit andito rin sila sa Airport. Shit. Shit. Shit. He's here. At gaya gaya pa s'ya ng araw ng flight namin. Tch. Cheap. 

"OMYYYGHAD! We miss you soooooo much. How's your life in Japan? Wala ka namang nakilala dun na hapon na lalaki diba? Wala diba? Oyy sagot." Wow. Miss na nga talaga nila ako. Grabeng pag ka miss to ah. Mag halong tanong pa kung anyare sa Japan. 

"Well. Okey naman po ako. Eh ikaw! I want to meet that asshole your gonna marrried. I'm not done yet. You know?"- mataray ko namang sagot sa kanya. Yes! I still haven't meet her 'so callled boyfriend and so called fiancè.  All I know was 3 years na daw sila at sobrang bait at sobrang gwapo daw ng lalaki ng boyfriend nya.  Which is hard to believe now days. Anyway it's her choice let her be hurt in time to time. 

"Hey. Bbygurl. How are you?? Akin na nga yang Mcfloat." Sabay hablot ko.  "Okey naman ako. Ikaw ka musta ka? Alam mo ang dami dami naming ichichika sayo. Myghad. Simula tayo kina Wyne and James." Sabay chika naman ni Parris habang nag da drive. "Oh? Anyare sa kanila?" 

"Umuwi dito sa Mindanao ang long time 'KA FLING FLING' ni Wyne. Na si Sean. And you kniw what! Gosh. Si James mag feelings pa parin pala kay Wyne. Ayon yung gago nasa hospital bugbug ni Sean. Hahahaha! Just kidding. Ayun nag selos nun nakita na together sina Wyne at Sean." Sabay sabat naman ni Ate Leana. 

"Hala ka da! Totoo ba toh? So sobrang tagal na pala nilang mag ka M.U at ngayon lang na isipan ng boy Sean na makipag meet in person kay Wyne?" Gulat na may pag tatakang tanong ko sa kanila. As in.  Pero sa pag kakaalam ko mayaman daw yung lalaking Sean na yun. Ba't ngayon lang nakipag  meet up kay Wyne? Pag ako si Wyne. Kay James na lang ako. 

"Awan ko nga dun eh. So ito na nga! Next up! FINALLY NAG GIVE UP NA SI BADUNG KAY TINA. And you know what! I heard na si Parris na daw ang gusto ni Badung." Agad namang ng laki ang mga mata ko. "WHAT!!!! HOY! PARRIS! TELL ME! TELL ME! HINDI KAYO!" Pasigaw ko namang tanong sa kanya. "WHAT! OF COURSE NOT! ANG TAGAL TAGAL KO NG NAKA MOVE ON DUN SA LALAKENG YUN. GAGO S'YA!" Defensive masyado tong batang to ah. Mmmm mamaya kalang sakin. Salig ka kay naga Drive ka ron ah. 

"At. About naman kina Angel at Kian. Binigyan ni Kian ng chance si Angel. I'm sorry." Agad namang sambit ni Ate Leana na may halong lungkot ang kanyang tono. Should I cry? Should i bang my head? Should I kill myself with sadness? What? Ano dapat? Agad naman nag sitahimik tong dawalang gago toh. 

"I want to be the most beautiful woman in your wedding day. Bitch." I said then drink the Mcfloat.