YENİ BEN

_14_ "karanlık"

Aras'ın peşinden gitmedim bu sefer.Kendimi dinlemem lazımdı kendimle baş başa kalmam lazımdı.Bunu başarabilirmiydim bilemiyorum.

Kantinden çıktım koşarak bi taksi durdurdum ve eve doğru yol aldım.Eve gelir gelmez kendimi banyoya attım güzel bir duş aldım.Banyodan çıktım ve kendimi yatağa attım.

Aras'dan hala ses yoktu.Umarım kendine zarar vermez.

****

İnsanlar çok garip.Seversin aşık olursun kalbin deli gibi atar çok mutlu olursun  ama sonra...Çekip gider.

Acı çekmeyen birine acıyı anlatamazsın çünkü o senin çektiğin acıyı anlayamaz.Hayatta hep insanların değişebileceklerini düşünürdüm.

Ama hayatta değişen şey  insanlar değil şartlar ve çıkarlar.Belki de bu yüzden bu kadar çok acı çekiyoruz belki bu yüzden canımız yanıyor.

Aşk gerçekten çok mantıksız bir duygu.Aşkta asla aklınla haraket etmiyorsun çünkü aşkta kalbiniz öyle emir veriyor ki Aklınız kalbinizin önünde diz çöküyor.

İnsan aşık olmayı bile bilmiyor.Bırak aşık olmayı karşısındakine bile güvenemiyor.

Belkide gerçekten onu sevmediğimizdendir....

Bugün okula gitmedim birsu beni merak etmiştir.Belkide kimsenin umrunda değilim.

Ben yatağımda kendi kendimi yerken Telefonumun titremesiyle yatağımda doğruldum.

Gelen mesaj; aras

"Okula gitmemişsin,nerdesin geleyim yanına,sana ihtiyacım var"

Aras bana mesaj atabildiğine göre ona bir şey olmamış.Benimde ona ihtiyacım vardı ve ona geri mesaj yolladım.

-"Sahilde buluşalım,yarım saat sonra ordayım"

Kafam çok karışıktı.Alkın'ın bizim etrafımızda dolaşması bni rahatsız ediyordu.Evde bile rahat yoktu bana sanki her an gelebilirmiş gibi hissediyorum.

Çok sade bir kombin yaptım.Buz mavisi kot pantolonumu giydim üzerime beyz bir t-şirt ve ayakkabı olarak vanslarımı giydim ve evden çıktım.

Bir taksiye bindim ve sahile doğru yol aldım.Sahile gelmiştim merdivenlerden indim göz ucuyla aras'ı aramaya başladım.Tam karşımdaki bankta oturuyordu.

Yavaşça aras'a doğru yürüdüm.Yanına oturdum benim geldiğimi görünce bana döndü ve sıkıca sarıldı.Bende ona sıkıca sarıldım.Onun yanında huzurluydum ama yine içimde bir tedirginlik vardı ama belli etmemeye çalışıyordum.

Aras'la sarılmayı bitirdikten sonra aras konuşmaya başladı;

-"Ona bir şey yapmadım,senin için ona zarar vermedim ama eğer sana zarar verirse o zaman iş değişir"

-"Saol" söyleyecek bir şey yoktu.Alkın'a zarar vermemesi beni mutlu etmişti.Umarım oda daha fazla üstelemez.

-"Eğer bir mesaj falan yollarsa direk bana geliyosun?Onun ne yapacağı belli olmaz"dedi ve denize bakmaya başaldı.

-"Tmm,seni seviyorum" 

Onu biraz yumuşatmak istedim galiba başardım.

-"Bende seni seviyorum meleğim" dedi ve omzuna başımı yasladım ikimizde denizi izlemeye başladık.

Saat kaç bilmiyordum ama hava kararmaya başlamıştı.Deniz kenarı olduğu için çok esiyordu bnde üstüme bir şey almamıştım.Aras üşüdüğümü görünce üstündeki ceketi bana verdi.

Deniz'i izlerken telefonum çaldı ve bir anda sıçradım.O kadar dalmışım ki korktum.

Arayan: annemmm

Telefonu açmam lazımdı.Aras'ın omzundan kalktım ve telefonu açtım.

-"Alo,efendim anne"

-"Nerdesin?"

-"Arkadaşlarlayım"

-"Sana bir şey söylicem ama telaşlanma."derken ağlıyordu.Çok merak etmiştim.Annemi ağlatan şey neydi.

-"Anne ne oluyor?söylesene?!"

-"Kızım baban kalkp krizi geçirdi hastanedeyiz şimdi sakin ol ..."

-Neeee!!??off bu nasıl olur yaa"derken ayaklandım kendimi tutamadım ve ağlamaya başladım.

-"Hemen geliyorum" dedim ve telefonu kapattım.

Aras beni sakinleştirmeye çalıştı ama ben çok kötüydüm.Canımdan çok sevdiğim babam o asla olamazdı yani imkansızdı.

-"Burçin sakin ol,gel bnm arabayla gidelim"dedi hızla arabaya doğru koştum.Hemen bindik ve hastaneye doğru yol adlık.

Aras o kadar hızlı gittiki resmen uçtum,oda beni üzgün görünce teleşlandı.Onu da korkuttum.

Hastaneye gelir gelmez hemen fırladım.Nerde ,hangi odada oldukalrını bilmiyordum hemen girişteki danışmana sordum.

Kadın oda numarasını söyler söylemez gerisini hiç dinlemeden  koştum.Koridoru döner dönmez annemi yere çökmüş ağlarken dördüm.

Ona doğru koştum ve anneme sıkıca sarıldım.

-"Kızım babannnn.." Annemi böyle gördükçe içim parçalanıyordu.Benim arkamdan da aras geldi.Annemi yerden kaldırıp koltuğa oturttuk.

-"Anne bu nasıl olmuş?Kim sebep olmuş"

Annem hıçkırarak "Babanın çalıştığı firmanın sahibinin oğluyla tartışmış"

-"Peki kim bu? adı ne çocuğun?"

-"Alkın'mı neymiş...."

-"Nee!!?inanmıyorum nasıl yaa"

O an sinirlerim tepeme çıktı.İçimde büyük bir nefret patlaması yaşandı.Alkın'ın böyle bir şey yapması beni daha da öfkelendirdi ve içimde intikam ateşini ateşledi.

Bu saatten sonra alkın benim için öldü.Onu gördüğüm yerde boğacağım.

Ben annemin yanına oturdum aras'da benim yanıma.Ne yapacağımızı bilmiyordum.Doktorlar bir girip bir çıkıyor.Babama bir şey olursa alkın'ı kendi ellerimle geberteceğim.Bunu kafaya koymuştum.

Tam o sırada telefonuma mesaj geldi;

Gelen mesaj; GİZLİ NO

"Sana söyleme demiştim,sen istedin bunu,şimdi ya benimle buluşursun yada yapacaklarıma katlanırsın" 

Ben mesajı okuduktan sonra dayanamayıp bağırmaya başladım.

-"KAHRETSİN SENİ,ŞEREFSİZZZZZZZZZZZZZ" Aras beni durdurmaya çalışıyordu ama başaramadı.O kadsr sinirliydim ki.....

Aras beni durdurmaya çalıştı en sonunda yere oturduk ve bana sıkıca sarıldı.....

-"Sakin ol meleğim,geçicek" bu sözler beni tatmin etmemişti ama sakinleşmiştim.Hala o iti düşünüyordum.

Son kez nefesimin yettiği kadar bağırdım;

-"LANET OLSUN SANA,BU OYUNU SEN BAŞLATTIN ŞİMDİ SIRA BENDE"

 Yorumlarınız benim için çok önemli.Yorumsuz bırakmazsanız sevinirim.Umarım beğenirisiniz.Okuyan herkese şimdiden teşekkür ederim...İyi okumalar.... :D