The Mate Bond

( 3 ) Stranger

Hecate POV

The cold breeze touching against her warmth body and that made herself at peace.

Napakasarap talagang maging malaya lalo na at matagal tagal din siya bago nakalabas sa lupain nila.

"Sylvia" tawag niya sa kanyang katabi.

"Hmm..?" she hummed.

"Salamat sa pagsama mo sakin dito" sabi niya ng hindi tumitingin dito.

"Ano ka ba! Wala yon! You're my friend and also my Alpha" she smiled.

She pouted before she leaned back at the ground. Pinagsalikop niya ang mga kamay at ginawang unan. She's starring above,that all the stars are shining on them.

"I'm not going to become one" malungkot na sabi niya.

"Pero---" she cut her off.

"Okay lang! Bakit ba ang seryoso ng usapan natin? Nandito tayo para magrelax!" she immediately changed the topic,baka kung saan na naman kasi mapunta ang usapan na to.

Napabuntong hininga na lang ito at humiga din sa tabi niya.Pinagsawa nila ang pagtanaw sa liwanag ng mga bituin,nakakapagtaka lang na wala ang reynang buwan upang sinagan ang madilim na kapaligiran.

They suddenly stood up when they smell something.Its very stinky.

"Rogues" Sylvia hissed.

"Shit!" she snapped when they heard a stepped on the twigs from somewhere.

Naalarma na sila ng makita ang apat na kalalakihan na pawang mga nakangisi sa kanila.

"Tignan mo nga naman pagsinusuwerte tayo,dalawang binibini ang magpapaligaya satin ngayong gabi" ngisi ng balbas saradong rogue.

Nag apiran at nagtawanan pa ang mga to.

"Hecate!" pagkuha ng pansin sakin ng katabi.

Napalingon ako sa kanya at napansin ko ang paglabas ng matutulis niyang kuko at pagiiba ng kulay ng mata.It became darker.She's shifting.

"Umalis ka na! Ako na bahala dito!" she said and then i've recognize her fur that appear on her arms.

"But---"

"Please! Umalis ka na! Mas mahalaga ang buhay mo!" she growl at her before she shifted in light brown wolf.

She snarled at her that's her cue to step back.She turn around and run as she can.

"Sundan niyo!" sigaw ng isang rogue na unti onti ng nagpapalit sa kanyang anyong lobo.

Walang lingon siyang tumatakbo,napapikit pa siya ng mariin ng marinig ang alulong ng isang lobo na alam niyang galing sa kanyang kaibigan.

Hindi niya alintana ang hapdi ng sumasayad ang matitinik na halaman sa kanyang balat.The only thing she worry about is the woman who sacrificed herself for me.

Nabasa na ang kanyang pisngi sa luhang patuloy na bumabagsak sa kanyang mata.It's her fault kung bakit nangyayari sa kanila ito.

Blame herself for being weak and scared.Blame her for not protecting those people she loved.She's not worth it at all.How can she be if she cannot shift on her wolf form,the last time she shifted that was six fucking years ago.

Para bang nawala na lang ang kakayahan niyang magshift dahil sa maagang paglabas ng kanyang anyong lobo.And the worst is,even her inner wolf was gone.

They said when you shifted on your wolf,that is the time you could connect to your half part.Your inner wolf..But unfortunately that's not the way it goes.