Own (Under Revision)

CHAPTER 1

CHAPTER 1

" YOU FIRED " napaupo ako sa'king swivel chair habang nakapikit.

" i think you fired someone again " napadilat ako at tinignan ng matalim si yoki.

" shut up yoki " kita ko ang pagbuntong hininga nito.

" ethan bro, you're so heartless to me but if in your sister you're like a pig " may pahawak pa ito sa kaniyang dibdib na para bang nasasaktan ito.

" you know yoshima if you don't go out in my office in 5 minutes you'll died " no expression yan ipanakita ko sa kaniyang hindi ako nagbibiro.

" fvck! greygo lagot ka talaga sa'kin " tinaasan ko ito ng kilay habang pinapakita sakanya ang relo ko sinyales na nagbibilang ako.

" the time is running yoshima " rinig na rinig ko ang mura nito habang tumatakbo papalabas ng aking opisina.

napailing nalamang ako. naniwala talaga siya duon? hahha. ibinalik ko sa pagaabala sapagpe-perma ng mga papeles ang aking sarili.

" YOU'RE HIRED ms. sanchez " sabi ko at nakikipag kamayan sakanya.

" thank you very much ms. Elese " niyakap ako nito, niyakap ko naman ito pabalik at ngumiti ng kumalas ito.

" and i see you here in my office at 7:30 in the morning ms. sanchez, maiwan na kita " sabi habang niligpit ang aking mga gamit sa opisina.

" yes po ma'am " nginitian ko lamang siya bago umalis sa opisina at tinungo ang aking secretarya na mag reretiro na dahil daw itutuon na daw nito ang sarili sa pamilya. she's lucky to have a happy family a loyal husband and a good kids.

i really wanted to have a kids but i'm not lucky like her, kasi sa kasamaang palad i'm nbsb, may nangliligaw naman sa'kin but they're not my taste.

mga bibigatin kasi alam niyo na, gusto kong mamuhay ng simple pero kompleto at masaya.

yan kasi ang tinuro nila mommy at daddy sa'kin bago sila mawala sa piling ko. ang maging isang kontento sa isang bagay na pinaghirapan mo. at mamuhay na hindi pinagwawaldas ang pera na mga magulang.

ang baun ko nga ang pinatayo ko sa cafe late na ito at isang condominium sa makati. and i'm lucky to say that i'm counted to be a succesful businesswomen.

" ikaw na ang bahala dito lara " sabi ko habang kinakaykay sa bag ang susi ng kotse.

" yes ma'am " nginitian ko siya bago lumabas rinig ko naman na sinasabihan niya ang mga empliyado ko na ayusin ang trabahu dahil may lakad ako.

napangiti ako, mabait at loyal ang mga empliyado ko sa'kin and i'm lucky for that.

may ngiti kong tinungo ang aking sasakyan at sumakay duon.agad kong pinaharurot ang aking sasakyan papunta sa'king condo.

To be continued...