|ALGI 24|

2.6K 299 100
                                    


__________

Biliyor musun? En çok siyah gözleri seviyorum.

__________

ALGI|yirmi dört

"Korkmuyorsun değil mi?" Dedi Merih küçük kızın karşısındaki koltuğa otururken. Karanlığa gömülü salonda dakikalardır sessizce oturan kızın yanına ancak gelebilmişti.

Akşam üzeri hava karardıktan birkaç saat sonra evin elektriği kesilmişti. Merih bir sorun olup olmadığını kontrol etmiş ardından da artık müdavimi olduğu marketin sahibini aramıştı.

Israrla telefon numarasını ona verip bir sorun olduğunda aramasını rica eden adamı arayacağını hiç düşünmemişti doğrusu.

Onu fazla bekletmeden açılan telefon ile orta yaşlı bir adama ait ses aramayı yanıtlamıştı. Merih bölgedeki elektriğin olup olmadığını sorarken adamdan aldığı yanıt onu tedirgin etmişti.

Bölgede elektrik vardı, ayrıca adam ona oturduğu evde sık sık böyle sorunlar olduğunu söylemişti. Merih ona bunu nerden bildiğini sorduğunda adam ona elektrik için birilerini gönderebileceğini, yakınlardaki bir komşusunun bu işlerden anladığını ifade etti.

Merih istemeyerek de olsa bu öneriyi kabul etmişti ve şimdi Siyah ile birlikte onların gelmesini bekliyordu.

Siyah üzerindeki battaniyesiyle sardığı bedeni ile koltuğun üzerinde oturuyordu. Açık bıraktığı açık kumral saçları biraz dağılmış ve yüzüne birkaç tutamı düşmüştü. Siyah gözleri karanlıkta kaybolurken Merih'e dönen bakışları aydan yansıyan ışıkla zar zor fark ediliyordu.

Donuk bakışlarla genç adama bakarken, "Hayır." Dedi kısaca.

Merih eve bu durum işin herhangi bir şey almamıştı, ne bir fener ne de bir mum vardı. Küçük kızın soğukkanlı bir yapısı olduğu için ilk kez sevinmişti, onun yaşındaki başka bir çocuk muhtemelen karanlıkta duramazdı. Hatta şu an Merih bile tedirgindi, bir an önce elektriğine kavuşmak istiyordu.

Dakikalar önce, şarjı bittiğini için kapanan telefonunu mesaya bırakıp arkasına yaslandı.

Bir an önce Seyit bey ve bahsi geçen komşunun buraya gelmesini istiyordu. Bu olay canını fazlasıyla sıkmıştı, sabahtan beri güvenlik için aldığı önlemler bir yana tadilat için de bir yığın iş çıkmıştı başına.

"Peki sen korkuyor musun?"

Merih, Siyah'ın sorusu ile düşüncelerinden sıyrılıp  çocuğa olumsuz yanıt verdi.

Siyah, "Biliyor musun, mavi gözlerin karanlıkta bile belli oluyor. Benimkiler ise karanlıkta görünmüyor, her zamanki gibi." Dedi yine donuk bir ses tonuyla.

"Ama ben en çok siyah gözleri seviyorum."

Merih küçük kızın sözleri karşısında bir an duraksadı. Ses tonu onu ürkütmüştü.

Kendine henüz itiraf edememişti ama küçük kız onu tedirgin etmeye başlamıştı artık.

Aynı evi paylaştığı küçük kızın konuşmalarını ve hareketlerindeki tuhaflığı görmezden gelmekte zorlanıyordu.

Sözlerine yanıt vermedi, oluşan kısa sessizliğin ardından kapı çaldı. Merih bariz bir rahatlama ile kapıyı açmak üzere ayaklandı. El yordamı ile dikkatlice kapıya doğru ilerledi ve kilidi çevirip kapıyı açtı.

Seyit bey her zamanki asık suratıyla karşınızda dikiliyordu. Arkasında elindeki çantasıyla dikilen genç adam bahçenin arka tarafına doğru ilerlemeye başladığında Merih kaşlarını çattı.

"Panonun yerini nerden biliyor?"

Bir anda ağzından dökülen sözlere karşı Seyit, "Bu eve ilk kez gelmiyor, önceki sahipleri de benzer sorunlar yaşadı. Bu ev fazlasıyla eski ve bu yüzden her zaman sorun çıkıyor.

Merih, Seyit'i eve davet etti. Bir bardak su isteyen adam salona doğru ilerlerken Merih mutfağa gidip bir bardak su ile salona döndü.

Odanın girişinde duran ve bakışlarını Siyah'ın üzerine dikmiş adam Merih'in ayak sesleri ile arkasına döndü.

"Şu için teşekkürler ama hemen gitmem gerek." Dedi ve arkasına dönerek kapıya doğru ilerledi.

Merih elindeki bardakla öylece kalakalmıştı. Kapının yanındaki ahşap dolabın üzerine bardağı bırakıp adamın peşinden ilerledi.

Ayakkabılarını aceleyle giyen adam, "Elektriğe baktırın mutlaka, Gökhan şimdilik sorunu çözer ama tekrar aynı şeyi yaşamak istemiyorsanız bakım şart."

"Yarın ilk işim bu olacak."

Merih'in yanıtının ardından evin ışıkları yanmıştı. Elektriğe nihayet kavuşmuştu.

"Yardımınız için minnettarım." Dedi Merih içtenlikle.

Seyit merdivenleri indiği sırada adının Gökhan olduğunu konuşma sırasında öğrendiği geç çocuk da gelmişti. Merih para vermeye kalksa da Gökhan inatla geri çevirmiş, parayı kabul etmemişti.

Merih, adamın bir anda neden aceleyle evden çıktığını anlayamamıştı. Ayrıca yanında getirdiği çocuk da simsiyah kıyafetleri ve yüzünü örtmek için olduğu her halinden belli olan şapkasıyla fazlasıyla şüpheli duruyordu.

_____________

Ben erken bölüm atmaya çalıştıkça hep engeller çıkıyor. Şansın da bu kadarı...

______________

|24|11|18|v|15|9|

SONSUZSİYAH

ALGI | Texting ލ (TAMAMLANDI) Where stories live. Discover now