[เบลรามี่ ยูจิน ไวท์]
'Belramy Eugene White'
"ท่านพี่ช่วยพูดกับท่านแม่ให้ข้าไม่ได้เหรอครับ ข้าไม่อยากไปงานเลี้ยงน้ำชาของมาดามเบลล์เลย"ยูจินที่ถูกห้อมล้อมด้วยเหล่าบรรดาสาวใช้ ทำหน้าไม่สบอารมณ์ที่โดนบังคับให้แต่งตัวเพื่อที่จะไปงานเลี้ยงกับผู้เป็นมารดา
"ถ้าข้าช่วยเจ้าได้ ข้าคงไม่ต้องมาช่วยเจ้าแต่งตัวแบบนี้หรอกนะยูจิน"เวโรนิก้าพูดบอกกับน้องชายขณะช่วยผูกเน็คไทด์ให้
"เห้ออออ ข้าไม่อยากไปเลย ฝึกขี่ม้าอยู่ที่นี่ยังจะสนุกกว่าเป็นไหนๆ"ยูจินบ่นออกมา
"ช่วยไม่ได้ย่ะ!! ทางมาดามเบลล์เค้าขอมาว่าให้ชั้นพาคุณยูจินลูกชายคนสุดท้องที่เป็นหัวแก้วหัวแหวนของชั้นไปด้วย"เสียงบุคคคลที่สามพูดขึ้น ยูจินไม่ได้รู้เรื่องเลยว่าแม่ของเขานั้นยืนฟังอยู่
"ท่านแม่-0-"
"ท่านแม่ -,- "
สองพี่น้องอุทานอย่างตกใจออกมาพร้อมกัน
"จ๊ะ ก็แม่น่ะสิ นี่ถ้าแม่ไม่มาดูว่าแกแต่งตัวถึงไหนแล้ว แกคงจะบ่นแม่มากกว่านี้อีกซินะ"
"แหะๆ ท่านแม่ก็พูดไป ลูกชายคนนี้จะกล้าบ่นให้คนที่เลี้ยงดูมาตั้งแต่เล็กแต่น้อยได้ยังไงละครับ"ยูจินพูดพร้อมทำสายตาออดอ้อน
"แล้วไป แม่จะถือว่าไม่ได้ยินที่ลูกพูดว่าไม่อยากไปก็แล้วกันนะจ๊ะ^^" ผู้เป็นแม่อารมณ์ดีขึ้นมาทันที
"แต่งตัวเสร็จแล้วก็ไปรอแม่ที่รถม้าเลยนะ แม่ให้คนเตรียมไว้แล้ว แม่ขอไปทำผมเพิ่มก่อนนะจ๊ะ เดี๋ยวจะสวยสู้มาดามคนอื่นๆไม่ได้ ลูกชายแม่จะอายคนอื่นเอา ฮิฮิ" มาดามโรสบอกกับลูกๆก่อนจะเดินออกไปจากห้อง
ส่วนมากแล้วยูจินมักจะได้ไปงานเลี้ยงน้ำชาของเหล่ามาดามที่ส่งคำเชิญมายังแม่ของเขาเกือบจะแทบทุกครั้ง ด้วยเหตุผลที่ว่าอยากจะแนะนำลูกสาวของตัวเองให้รู้จักกับยูจินนั่นเอง ซึ่งตัวเขาเองไม่ค่อยจะชอบสักเท่าไหร่ มันวุ่นวายในความคิดเขา ทั้งต้องหาเรื่องคุยกับคนที่พึ่งจะรู้จักกัน ต้องทำหน้าตายิ้มแย้ม ทั้งต้องขำเรื่องที่มันไม่เห็นจะน่าขำตรงไหนที่พวกผู้หญิงคุยกันเพื่อเป็นมารยาทอีก เฮ้อออออ มันไม่ใช่สิ่งที่คุณชายน้อยของแห่งตระกูลไวท์อย่างเขาจะชอบเลย
///////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
YOU ARE READING
The Last pirate
Fanfictionโชคชะตาแห่งท้องทะเลบรรดาลให้ความแตกต่างมาพบกันโดยง่าย แต่ทำไมถึงทำให้มันบรรจบกันยากยิ่งนัก...ฐานนะ บรรดาศักดิ์ ชนชั้น สังคม ความคิด...ความเกลียดชังและความแตกต่างของคนทั้งคู่จะเกิดเป็นความรักได้อย่างไร
