Loving The Mobster Princess

Chapter 6 (Part 1)

“GOOD MORNING, Miss Nicolette,” salubong sa kanya ng sekretarya ni Lolo Yvann. “Nasa conference room po si Sir. Hintayin na lang ninyo siya sa loob ng office niya.”

Ngitian niya ito matapos magpasalamat. Tinalunton niya ang pasilyo patungo sa opisina ng abuelo. Imbes na dumeretso sa mansiyon ay pinuntahan niya ang abuelo sa opisina nito.

Iginala niya ang tingin sa kabuuan ng silid ng makapasok siya. Wala pa ding ipinagbago ang naturang silid. Nasa may dulong bahagi ng silid ang mahogany table ng abuelo. Doon siya pumuwesto at umupo sa swivel chair. May mga leather sofa naman sa may gitnang bahagi ng silid para sa mga bisita, kaharap ang isang seventy inches flat screen TV. Bahagya niyang inikot ang kinauupuan. Sa likuran ng desk ay floor to ceiling glass wall kaya naman kitang-kita ang nagtatayugang mga gusali sa kalakhang Maynila. Naroon din ang isang eksaparanteng pinaglalagyan ng mga picture frames.

Napangiti siya nang pumasok ang abuelo, kasunod ang dalawang lalaki.
Lumapit siya sa mga ito.

“Good afternoon, Lolo!” Hinalikan niya ito sa pisngi.

“Nicolette, hija,” ganting bati ng abuelo.

“Good afternoon, Tito Conrad,” bahagya siyang yumukod tanda ng paggalang.

Sa pagkakaalam niya, malaki ang utang na loob ng pamilya del Rio sa kanilang pamilya. Ang Black Lotus ang sumalba sa papaluging businesses ng mga ito. At sa tulong ng impluwensiya ng kanyang abuelo, unti-unting nakabawi ang mga ito.

Bahagya siya nitong tinapik sa balikat. “You’re getting prettier every time I see you, hija.”

Ngumiti siya. “Siyempre, Tito, may pinagmanahan, eh.” Umabrisete siya sa abuelo.

Nagkatawanan silang tatlo. Binalingan niya ang lalaking nakatayo sa likuran nito. “Hi Xavier.” Bahagya lamang itong tumango bilang pagbati. Ni hindi man lamang ito ngumiti o nag-“Hi”. Well, what can she expect, he is a royal snob. Tulad din ni Clarence.

Lihim siyang kinilig ng maisip ang binata.

“So, paano, aalis na kami, kumpare.” Kinamayan ng abuelo niya si Tito Conrad.

“So, what can you say about Xavier?” tanong ng lolo nang makaalis ang mga bisita.

“He’s snob, Lolo.”

“But he’s handsome, hija. And a very fine young man if I may add.”

She rolled her eyeballs. Sinasabi na nga ba niya at sasabihin nito ang mga katagang iyon. Her grandfather is playing matchmaker. Mula kasi noong tumuntong siya ng disiotso ay nahalata na niya na lagi siya nitong ipinapares kay Xavier. Puro papuri ang masasabi nito tungkol sa binata.

“Lolo, bata pa po ako.” at may iba na akong nagugustuhan, she wanted to add.

“I married Carlota when she was your age.” Nagsimula na nitong ilagay sa briefcase ang ilang papeles sa nasa lamesa nito.

“That was because you love each other.”

Napailing na lamang ito. “You can always change your mind.”

“Bakit po pala ninyo ako ipinatawag? I’m sure mas importante pa iyon kesa sa pagrereto ninyo sa amin ni Xavier,” pag-iiba niya sa usapan.

Sumeryoso ang anyo nito. “I just want to remind you that you only have one month Nicolette. Aalis kami ng Lola mo sa isang araw papuntang Japan para kausapin ang mga potential business partners. At sa pagbabalik namin, we will start the preparation for your birthday party to finally turn over the Black Lotus.”

“Yes, I understand, Lolo.”

Dalawang buwan na pala ang matuling lumipas mula noong magdesisyon siyang mag-transfer sa St. Rudolph para mapalapit kay Clarence. Isang buwan na lang pala ang natitira sa kalayaan niya. At ilang linggo na lang ang nalalabi sa kasunduan nila ni Clarence.