Sevgili Günlük

..

Gözlerim şişti,
Ağlamaktan.
İyi olmam gerek biliyorum,
Ama yapamıyorum ki!
Çocukluğu bırakıp iyi hissetmem lazım,
Eskisi gibi...
Eskisi yoktu doğru ya.
Ben hiç mutlu olmadım ki Günlük?
Ne zaman iyi hissettim?
Sanmam.
Hayatımı mahvedip giden anneme karşı ne yapabildim?
Ağladım sadece.
Arkadaşlarım hâlâ duruyor ama.
İyi hissetmem için güzel bir sebep,
Ama onlarda çok değişti günlük.
Değişen insanlara tahammül edemiyorum.
Aşk bile ilk gün olduğu gibi kalmıyor ki!
O bile değişiyorsa,kimseyi suçlayamam değil mi?
Haklısın her zaman suçlayabilirim!
Ben neden değişmedim ki?
Değişmeyi en çok ben istiyordum oysa!
Tanrı niye duymuyor hiç beni?
Niye kendi sesimi duyamıyorum ben?
Biliyorsun Günlük,
Papatyalar kurumak üzere.

ຮນ💭