روايه ( عشق الزين )
البارت الواحد والعشرون
فى الجامعه
: ليليان !
ليليان : نعم حضرتك انت تعرفنى.
: نعم ! انتى مش عارفنى .
ليليان : انا اسفه جدا بس انا حصلى فقدان ذاكرة ومش فاكرة حاجة .
: انا يوسف ابن عمك !
ليليان بصدمه : ايه يوسف وابن عمى ... هو انا ليا اعمام عايشين فى مصر وكمان اولاد اعمام .
( يوسف اكتشف انها فعلا مش بتكدب. وكان لازم يستغل الوضع دة كويس وفى صالحه) .
يوسف : اه طبعا انا يوسف ابن عمك عاصم .... ليليان احنا قالبين الدنيا عليكى ..وانتى هنا و طلعتى فاقدة الذاكرة بس خلاص عذرك معاكى .
ليليان : طيب ليا اعمام غير عمى اللى هو باباك دة .
يوسف : اه طبعا عمى شاكر وله ابنه عبد الرحمن .
ليليان : طيب ابويا وامى فين ؟!
يوسف: مموتين نفسهم عليكى .. احنا قلبنا الدنيا بجد عليكى .
(ليليان بخوف وصدمه ومش عارفه كلام مين صح كلام زين ولا كلامه).
ليليان : ياعنى ابويا وامى عايشين .
يوسف : اه حتى بصى خدى تليفونى اتفرجى على صورهم وصور بابا وصور عمى وابنه عبدالرحمن وانتى وتيته ... تيته هاتموت عليكى .
(ليليان اخدت التليفون وقعدت تقلب الصور ومش مصدقه ليه زين كدب عليها ).
ليليان : طيب انا كنت فين ؟ وليه مش معاكوا ... طيب ليه انا متجوزة زين .
يوسف بعصبيه خفيفه : لا انتى مش متجوزة حد ... زين دة انسان مريض نفسى خطفك وخباكى عندة واكيد هو السبب فى فقدان الذاكرة .. انتى اصلا مخطوبالى .
ليليان بخوف : لا متقولش هو انا مش متجوزة ... وكمان مخطوبه ليك .
( ليليان لقت كلام زين في كدب كتير وخصوصا انه مش راضى يقولها حياتها قبل فقدنها الذاكرة ازاى وصدقت كلام يوسف ).
ليليان : طيب انت عرفتينى ولا شوفتنى ازاى .
يوسف : انا كنت جاى لواحد صاحبى دكتور هنا وشوفتك ومصدقتش عينى.... ياعنى احنا نقلب عليكى الدنيا وتطلعى هنا عايشه حياتك وامك وابوكى وجدتك اللى هايموتوا عليكى!
ليليان : طيب تعرف تودينى ليهم.. عاوزة اشوفهم .
يوسف بمكر : طبعا يالا بينا..
ليليان : استنى فى حراسه كتير برة هاطلع ازاى معاك اكيد هايمنعونى ويبلغوا زين .
يوسف : مالكيش دعوة .. مش انتى عاوزة تمشى من هنا انا هاطلعك بس امشى معايا يالا .
