Çocukluğumdaki gibi uyumama yardımcı oluyor diye bana Momo okuduğun günleri hatırlıyor musun? Bir hafta önce yine okumuştun. Sahi, bir hafta önce benimleydin. Bazen bunu unutuyorum ve birbirimizi yıllardır görmemişiz gibi bencilce davranabiliyorum. Ama sen bana kızmıyorsun. Sahi, bana neden hiç kızmıyorsun? Yaptığım her şey senin için katlanılabilir olamaz, değil mi?
Okurken bir ara dedin ki: "Bir yığın hayal ve birkaç düşünce..."
Sen hangisinde daha çok varsın, bilmiyorum Michael. Fakat içimde en çoksun. Siyahıma kadar işlemişsin. Nasıl oldu bilmiyorum. Bunu nasıl başardın, bilmiyorum. İlk kez siyahıma karışıp temiz kalmayı başarmış tek şeysin, benim için hala renklisin. Peki sence bu uzun sürecek mi? Sonsuza dek renklerini koruyabilecek misin benden? Siyahımın bir gün sana bulaşacağını biliyordun. Bile bile nasıl izin verdin sende can bulmama?
Hataydı, Michael. Büyük bir hataydı.
Özür dilerim.
