Verwrongen glimlach

197 31 4
                                    

Als ik in de spiegel kijk zie ik niet meer hetzelfde meisje.

Ongelukkigheid reflecteerd in haar ogen, als een maan bij duistere nacht. Haar lippen zijn op elkaar geklemd, als een verwrongen glimlach.

Een glimlach dat pijn verbergt. Een glimlach, opzoek naar hulp. Een glimlach, waar geen zon op schijnt maar enkel regendruppels op vallen.

Een glimlach, zo ver van geluk, dat het een schreeuw van verdriet vormt. Verdriet, zo kon je het spiegelbeeld herkennen.

Nee, ik herken mijn spiegelbeeld niet meer.

Vallende gedachtenWhere stories live. Discover now