Dawn slentert door de gangen van het nieuwe schoolgebouw. De geur van verse koffie en nieuwe boeken doen haar walgen. Een trauma heeft daar voor gezorgd. In de basisschool werd Dawn gepest. Ze werd opgesloten in het toilet. Ze werd geslagen, gestampt, uitgescholden ... . Nu is Dawn 18. Al die nieuwe gezichten doen haar hoop in een goed jaar verdwijnen. In haar rechter ooghoek ziet ze een groepje meisjes haar aankijken. Ze lachen. Lachen ze om Dawn of zei het meisje met de bruine krullen en amandelvormige ogen iets grappig. Dawn slentert verder. Ze ziet een jongen met blond haar en blauwe ogen. Hij staat daar helemaal alleen. Ze gaat naar hem toe. "Hey , ik ben Dawn." zegt ze. Hij lacht en zegt "Hey Dawn, ik ben Yens.". De schoolbel gaat. "Welke les heb je nu?" vraagt Yens. Dawn kijkt op haar lessenrooster en zegt " Ik heb nu wiskunde bij mevrouw Deracourt ". " Toevallig zeg, ik ook" zegt hij. Ze lopen samen naar het klaslokaal.
YOU ARE READING
Het Trauma
RandomDawn is een meisje van 18 die geen makkelijk leven had. Op de hoge school komt ze een jongen tegen die haar leven verandert maar haar trauma maakt het haar niet gemakkelijk kan ze hem in vertrouwen nemen of is hij daadwerkelijk niet te vertrouwen?
