QUİET G×G |texting|

[fourteen]

Medya: lâl’ın elbisesi.

Lâl,

Restoranın bir masasına oturmuş dışarıyı izliyordum. Daha doğrusu anonimin paketini bekliyordum.

Ne? Tabii ki koşa koşa yanına gidecektim.

Öksürük sesi beni düşüncelerimden çekti. “efendim bu size gelmiş. Buyrun.”

Paketimi garsonun elinden alıp odama doğru yol aldım. Büyük bir paketti ve içinde ne olduğunu deli gibi merak ediyorum.

Masanın üzerine koyup hemen açmaya başladım. İçinden beyaz bir elbise çıktı çok... Güzeldi. Gelinlik gibi.
Ona uygun ayakkabı koymayı da ihmal etmemişti.

Ve adres yazılı bir kağıt.

Hemen üstümü giyinip arabaya bindim. O yol bana o kadar uzun gelmiştiki... zaten şehrin dışındaydı biraz. Sürekli ellerim titriyordu.

Adresteki yere yetişince etrafa baktım iyice. Böl kenarı bir yerdi. Çardak tarzı bir şey vardı yanından. Çok güzel gözüküyordu.

Mumlar vardı anı zamanda her yerde.

Gidip masaya oturdum.

Lâl: burda mısın?

0542 ... .. .. : ah özür dilerim o kadar güzel olmuşsun ki gözlerimi senden ayıramadım.

Utanmıştım.

Lâl: gelmeyecek misin?

0542 ... .. .. : bir saniye lütfen. Cesaretimi toplamaya çalışıyorum.

Lâl: gel artık aşşcşwşcşd

Arkamdan bir ses geldi. Ama bakmadım. O olduğunu biliyorum.

Gelip karşıma oturdu. Kalbim yerinden çıkacak sandım. O... Restoran açılışında bayılan kadındı.

Uzun kahverengi saçları vardı. Küçük burnu,dolgun dudakları... O çok güzeldi. Nasıl beni sevmiş ki?

Benim gibi o da beyaz bir elbise giymişti. O da çok yakışmıştı.

Ağzını bir kaç kez açıp kapadı. Gözleri dolmuştu.

Bu kadar mükemmel olması... Bilmiyorum.

“lâl...”

Nefesimi tuttum.

Ellerimi oynattım kendimde bir güç bularak “ senin adın ne?”

Gözlerini kırpıştırdı “b-ben Ekim.” güldü, “ maalesef benim,senin gibi havalı bir adamım yok.”

Ben de güldüm “ inan bana,çok güzelmiş.”

Bir damla göz yaşı süzüldü yanağından “ sen ne desen inanırım ben.”

Yanağını sildi “ mesaj atarken daha kolaydı... Utandım.”

Ben de ben de ben de.

“ geldiğin için minnettarım. Bana şans tanıdığın için. Sevmeme izin verdiğin için...”

Gelip sarıldı. Karşılık verdim. Kalbim gittikçe hızlanmıştı.

Ayrılıp yüzüme baktı. Çok yakından. Sanki ‘lâl,beni öpmelisin.’ der gibi.

Ben bu kadını,hiç tanımdan sevmiştim. Belki delice ama,ben ona aşıktım.

Daha fazla bekleyemeyip ben öptüm. Dudaklarımı ayırdığımda bir kaç saniye yüzüme baktı. Ardından yere yığıldı.

Bildiğin bayılmıştı!

Ah Ekim,ben seninle ne yapacağım?

|| Keyfim yok ve açım. Esen kalın.||