Święta w Hogwarcie (Huncwoci)

Świąteczne Crackersy

Słowem wstępu - ten one shot nie ma nic wspólnego z Jesteś Moją Kotwicą - Jily, które znajdziecie na moim profilu. Akcja dzieje się na 6 roku Huncwotów, w roku 1977 w Hogwarcie. Tam święta już były opisane i tu macie kompletnie inną i alternatywną historię :) 

------------------------------------------------------

Grudzień w Anglii w tym roku był ciepły. Temperatura nie spadała poniżej czterech stopni Celsjusza, ale na szczęście nie było deszczowo. Niebo było czyste, niezmącone żadną chmurą, słońce raziło w oczy i tylko mroźny, wilgotny wiatr dawał złudne wrażenie zimy. Od tygodnia jednak Argus Filch widziany był w holu z mopem w dłoniach i zewsząd wycierał pośniegowe błoto, które wraz z wejściem do szkoły wnosili na swoim obuwiu uczniowie, a także walczył z zawieruchą, która wrzucała zaspy zimnego śniegu do zamku przy każdym otwarciu drzwi zakrywając posadzkę aż po sam gabinet dyrektora. 

- Ciekawe kiedy się zorientuje, że to zaklęcie - zachichotał Remus patrząc na poczynania woźnego. Słuchanie jego przekleństw i obserwowanie syzyfowej pracy nadal nie robiło się nudne.

- Jest zbyt głupi - odparł Peter śmiejąc się jak mała dziewczynka. Syriusz przewrócił oczami. Dowcip był dobry, ale lekko podstarzały. Musieli wymyślić coś nowego. W końcu, zbliżały się święta! 

Boże Narodzenie w 1977 roku miało być naprawdę zwariowane. Lily Evans nie wracała do domu. To pierwszy raz, w którym kłótnia z siostrą tak wstrząsnęła dziewczyną, że wolała unieść się dumą i pozostać w Hogwarcie. Lily była bardzo uparta. Nawet błagalne listy kochających ją nad życie rodziców nie przekonały jej do zmiany zdania. Na szczęście, jej jedyna przyjaciółka, Marlena McKinnon, także postanowiła spędzić ten czas w szkole. Gdyby tylko Lily nie starała się unikać Huncwotów jak ognia, kłócić się z nimi oraz słuchała jakichkolwiek plotek, wiedziałaby, że także oni całą paczką pozostawali w Hogwarcie. Pomiędzy świętami a Nowym Rokiem miała być pełnia, więc Remus Lupin wolał skryć się we Wrzeszczącej Chacie. Reszta Huncwotów jako jego najlepsi przyjaciele i, dosłownie, jeden organizm, nie omieszkali mu towarzyszyć. Lily jednak o tym nie wiedziała. Marlena nie pisnęła słówkiem o planach swojego chłopaka, Syriusza, wiedząc, że gdyby tylko Lily dowiedziała się, w jakim towarzystwie przyjdzie jej spędzić święta, od razu wsiadłaby do Expresu Hogwart - Londyn i wróciła do domu szybciej niż pikujący ścigający po zobaczeniu znicza na meczu Quidditcha. 

Jakież było jej zdziwienie, gdy w przeddzień wigilii, gdy praktycznie wszyscy uczniowie opuścili mury zamku, a w całej szkole pozostało może siedmioro uczniów poza gryfonami, gajowy, woźny, dyrektor oraz nauczyciele, natknęła się na Huncwotów siedzących przy kominku w Pokoju Wspólnym Gryffindoru i wycinających ozdoby świąteczne. Koło Syriusza leżała pokaźna kupka zwiniętego łańcucha choinkowego, który do złudzenia przypominał powielonego Severusa Snape'a, którego nos był nieproporcjonalnie wielki i haczykowaty i, o ile to możliwe, tak przetłuszczone włosy, że aż lśniące i zlepione ze sobą w ohydne strąki. Peter ozdabiał bombki w kształtach nauczycieli domalowując każdemu z nich białą brodę i ubierając małą filcową czapeczkę Mikołaja, Remus rzucał na nie zaklęcia sprawiając, że każda z podobizn wykrzykiwała jakieś niemoralne propozycje lub obelgi na każdą osobę, która tylko na nią spojrzała. James zaś tworzył wypchane podobizny Pani Norris z rogami renifera i czerwonym nosem Rudolfa, który jarzył się tak mocno, że Pokój Wspólny wydawał się być jedną wielką czerwoną komnatą rozpusty. 

Pochłonięci artystyczną pracą twórczą Huncwoci wcale nie zwróciliby uwagi na Lily, która zatrzymała się na dole schodów prowadzących do dormitoriów dziewcząt, gdyby nie jej potężne jęknięcie wyrażające dezaprobatę, irytację i rozpacz. 

- LILEŃKA! - ucieszył się Potter i tak mocno wcisnął nos w pyszczek wypchanej kotki, że wyszły jej oczy. 

Lily zignorowała jego zawołanie. W myślach policzyła do dziesięciu.