"Anne"
"Canım acıyor anne"
Hıçkırıklardan zar zor konuşuyordum, elimle toprağı eşeleyip duruyordum sinirle.
Derin bir nefes alıp fısıldadım yine
"Çok acıyor hemde anne, sen neden gittin ki. Beni niye o adamın yaptığı gibi terk ettin ki "
"Bugün benim doğum günümdü anne"
Ben ne kadar konuşursam konuşayım aldığım cevap koca bir sessizlik, koca bir hiçlikti. Sonra konuşmaya devam ettim ağlarken
"Biliyormusun anne yine unuttu, bana verdiği sözü bir kere daha unuttu, neden anne neden bir tek bana verdiği sözleri unutuyor. Çok mu çirkinim, çok mu kötü biriyim. SÖYLE ANNE LÜTFEN SÖYLE"
en sonda bağırmaya başlamış bir yandan da toprağı yumruklamaya başlamıştım
Taki arkamdan duyduğum sese kadar
"Ağlama dayanamam"
🥀🥀
*ağlama dayanamam*
Ağlamasını istemediğiniz biri varmı (illa sevdiğiniz erkek/kız olmasına gerek yok, mesela benimki gamzeli yazarınız)
YOU ARE READING
Can Kırığı// yarı texting
Short StoryAnonim: sen çok güzelsin Kerem Anonim: hiç benim olmayacak olsan bile Gözlüklü ve Porti'ye ithafen....
