Femke pov
Stiekem keek ik toe hoe ze in de kleedkamer haar blonde haren goed legde. Ik zag haar reflectie in de spiegel en had plots oogcontact. Ik keek direct weg en begon te blozen. Shit, wat nu? Ik doe alsof ik iets in mijn tas zoek en hoop dat ze niks door heeft. Plots voel ik een hand die op mijn schouder tikt. Het was Floor. Ik wilde iets zeggen, gewoon iets om me te verantwoorden, maar ze legde me het zwijgen op. Met haar ene hand schoof ze snel het slot van de deur toe, waarna ze plots heel dichtbij stond. Een gelukzalige zucht ontsnapte tussen mijn lippen. Ik zag hoe ze naar me keek, met lust in haar ogen en om eerlijk te zijn, vond ik het verschrikkelijk sexy. Ik leg mijn ene hand onder haar kin en druk zachtjes een kus op haar lippen. Ik voel hoe haar mondhoeken omhoog krullen en ga verder met kussen. Onze handen speelden met elkaars haren en ontdekten onze lichamen. Ik grinnikte toen ik keek naar onze politieuniformen, die nu nog om ons lijf hingen. Ik had nooit begrepen wat er zo sexy aan was, totdat ik Floor in uniform zag die eerste dag. Ik voelde me zo aangetrokken door haar. Zij begon als eerste mijn hemdje los te knopen, terwijl ik aan haar broek begon. Het ging langzaam en voorzichtig, maar toch met de nodige passie. Ik voelde hoe haar hand over mijn borst gleed en werd helemaal warm vanbinnen. We kleedden ons samen verder uit en ik hief haar op. Ons lengteverschil maakte dit niet gemakkelijk, maar wat kon ons dat nu schelen. We kusten elkaar passioneel en vergaten even de hele situatie rondom ons. Het werd een vurig liefdesspel, van kussen en zacht gekreun. De mooiste liefde ooit.
Floor pov
Tevreden zit ik op Femke's schoot. Het ultieme genot, zo kon ik onze vrijpartij beschrijven. Ik ben nog nooit zo intiem geweest met iemand, op zoveel vlakken tegelijk. Ik voel haar gejaagde ademhaling tegen mijn rug en zucht tevreden. Onze ogen zijn gesloten en heel even verdwijnt alles rondom ons. Totdat een luid geklop ons uit de trance haalt. «Hallo? Femke? Floor? Alles oké?» Hoordeb we Tineke roepen. Oh nee. «Ja hoor!» Riep ik terug. Femke keek me geschrokken aan, wat nu? «Haast je eens, ik moest ook al omgekleed zijn!» Riep ze terug. Daarna hoorde ik weer voetstappen in de andere richting. Femke en ik keken elkaar met rode kaken aan en schoten in de lach. «Zullen we dan maar ehm..» Begon ze. Ik knikte, misschien best.
Toen we even later samen uit de kleedkamer kwamen, kregen we een geniepige blik van Tineke. Zou ze iets doorhebben? Femke schonk me nog een onschuldige glimlach en ging toen naar de koffiekamer. Ik bleef alleen achter op de bureau met Tineke. "Zo zo, wat was dat daar allemaal?" Vroeg ze, ik kon aan haar zien dat ze meer wist. Of toch, dat ze iets vermoedde. Ik kijk naar mijn schoenen en probeer me eruit te worstelen. "Ja ehm, ik moest Femke gewoon even helpen..." Begon ik te verzinnen. Wow Floor, goed excuus, zeer geloofwaardig. Tineke keek me aan met een ongelovige blik. Shit. "Kijk, ik ga niks tegen de rest zeggen, jullie kunnen me vertrouwen." Zei ze oprecht, ik glimlachte. "Maar zorg dat je het in het vervolg iets stiekemer doet, het was niet zo subtiel." Grinnikte ze, waarna ze aan haar computer ging zitten. "Sorry dat je... sorry." Kraamde ik uit, waarna ik de ruimte verliet. Ik ging naar de koffiekamer en zag Femke daar zitten. Ik keek vlug even rond of er niemand anders was en tot mijn geluk waren we alleen. Ik begon te lachen, mijn kaken liepen waarschijnlijk nog steeds rood aan. "Fem, we hebben een klein probleempje." Vertelde ik lachend, maar toch nerveus. Ze keek me aan met een bange blik. "W- wat?" Ik twijfel hoe ik het moet verwoorden. "Ja dus, Tineke heeft gehoord dat wij ehm... ja dus ze vermoedt iets. Maar ze gaat zwijgen!" ratelde ik. Ik zag hoe haar blik veranderde van shock naar een betrapte glimlach. "Oh nee, dat is enorm genant..." Zei ze zachtjes. Ik knikte, daar kon ik niks tegen in brengen. Ik gaf haar een klein kusje. "Dus we gaan het wat subtieler moeten doen in het vervolg." Knipoogde ik. Ik zag hoe ze begon te blozen, dat vind ik zo schattig.
