2013 [16] |final|

5.3K 305 170
                                    

|| 2 yıl sonra,
    Çakıl güven ||

“ sen,bu hayattaki en güzel şeysin.” saçlarımı okşarken mırıldanmıştı.

Gülümsedim. Yanağına birkaç öpücük kondurdum,“yemin ederim seni çok seviyorum. Sen benim şansımsın.”

Uzandığımız yataktan kalktı, “biliyorum,biliyorum. Beni her kes sever.”

Kaşlarımı çatıp baktım “kim miş o her kes?”

Kahkaha atıp mutfağa girdi. 19 yaşına bastığımızdan beri birlikte yaşıyorduk. Bazen annem ve babam gelirdi bizi görmeye.

Onun ailesi bizi öğrendiğinde,Aralı reddetmişti. Yıllardır hiç görmedik. Aral onlara ulaşmayı çok denedi, hâlâ içinde bi' burukluk var.

Anne ve babasından çok kardeşini özlemişti. Ondan bir yaş küçük kardeşi. Tam beş yıldır hiç görmemişti. Ailesi izin vermemişti.

Tabii ki ben,Çakıl Güven, sevgilime yıl dönümü hediyesi olarak kardeşini bulup getirmiştim.

Tamam tamam alkışa gerek yok.

Ankara'ya yerleşmişlerdi. Baya zor oldu ama buldum.

O, Açılay. En az Aral kadar özlemişti.

“aşkım kapı çalıyor ellerim dolu,açar mısın?” dedim. Sadece kapıyı onun açmasını istiyordum çünkü gelenin kim olduğunu biliyordum.

“tamam bebeğim.” demişti kapıya açarken.

Hemen yanına gittim. Tepkisini merak ediyordum.

Açılay ellerini kavuşturmuş gözler dolu dolu bakıyordu.

Aralın yüzündeki gülümseme silinmişti. Dudakları aralamdı. Bir şey  diyemedi.

“abla...” Açılay'ın sesini duyar duymaz yanağından bir damla yaş akıp gitti.

Hızla boynuna atladı “a-açılay... Sen çok... Büyümüşsün. B-ben seni,çok... Çok özledim.”

Aral gözleri sildi “içeri geç ve bana her şeyi anlat.”

Açılay,“abla ben tek gelmedim?”

Kapının yanından Aral'ın anne ve babası çıktı.

Ne? Bundan benim bile haberim yoktu.

Annesi ve babası hemen Aral'a sarıldı “hatalıydık,özür dileriz kızım. Mantıklı düşünemedik. Bizi affet lütfen.” dedi annesi.

Aral şoke olmuş bir şekilde dinledi. Babası “ seni o kadar özledim ki... Anlatamam. Hepsi bizim suçumuz. Seni dinlemedik. Yalnız bıraktık.”

Oha.

Aral gözlerini kırpıştırdı “ anne... Baba. Ben inanmıyorum. Teşekkür ederim. Ben de sizi çok özledim.”

Babası, Murat amca, “ bize değil çakıl kızıma teşekkür et. Çağıran oydu.”

BANA KIZIM DEDİ.

Kırk yıllık homofobik adam şu an geliniymişim gibi davranıyor. Tanrının mucizesi bu.

Annesi, “yeniden beşimiz aile olalım. Büyük bir aile.”

|| evet,final. bir kaç özel bölüm gelecek. Yeni kurgu var ama atmicam pelcöwöföeö esen kalın. ||

2013 G×G [texting]Where stories live. Discover now