မနက္႐ွစ္နာရီဆိုတဲ့
အခ်ိန္ျဖစ္ေသာ္လည္း ေကာင္းကင္မွာ
ေနေရာင္ေပ်ာက္ကာ တိမ္မ်ားက
ဟိုတစ္စ ဒီတစ္စ ။
" ပထမဆံုးႏွင္းပဲ .. "
က်ဆင္းေနသည့္ႏွင္းစက္ေတြကို
ၾကည့္ရင္း ကြၽန္ေတာ္
ကိုယ့္ကိုကိုယ္သာေရရြတ္မိလိုက္သည္.. ။
" ပထမဆံုးႏွင္းက်ခ်ိန္
ဆုေတာင္းရင္ဆုေတာင္းျပည့္တတ္တယ္တဲ့ .. "
ထပ္မံေရရြတ္မိလိုက္တဲ့
စကားဟာဦးတည္သူမ႐ွိသလို ..
တန္ျပန္စကားေတြလဲမ႐ွိခဲ့..
ေမြးကတည္းကမိဘမဲ့ျဖစ္ခဲ့တဲ့
သူ႔အတြက္ဘာကိုမွဆုေတာင္းစရာ
အေထြအထူးမ႐ွိ ။ ဘူဆန္ကေဒၚေလးကိုပဲ
ေနေကာင္းပါေစဆိုၿပီးဆုေတာင္းေပးရမလား ..
ဒါမွမဟုတ္
သူ႔လိုတစ္ဆယ့္႐ွစ္ႏွစ္အရြယ္
အထက္တန္းေက်ာင္းသားေတြမရႏိုင္သည့္
ေငြပမာဏကိုပဲဆုေတာင္းရမလား .. ?
ဘာဆုေတာင္းရမလဲ ..
စဥ္းစားေနတုန္းမွာ သူငယ္ခ်င္းအတြဲေတြၾကား
တစ္ေယာက္တည္းကြက္က်န္ေနတဲ့
ကိုယ့္ကိုကိုယ္သတိရသြားမိေတာ့ ..
" အခ်စ္စစ္နဲ႔တစ္ခါေလာက္ေတြ႔ရရင္ေကာင္းမွာပဲ .. "
ေျပာပီးမွကိုယ့္ဟာကိုယ္
ရယ္ခ်င္စိတ္ေပါက္သြားသည္ ..။
႐ုတ္တရက္ႀကီးၾကားဖူးတဲ့စကားကို
ေရရြတ္ၿပီး မဟုတ္တ႐ုတ္ေတြကို
ယံုကာ ဆုေတာင္းေနခဲ့သည္မဟုတ္ပါလား ..။
" ႐ူးလိုက္တာ Byun BaekHyunရာ ..။ "
ကိုယ့္ကိုကိုယ္အျပစ္တင္ရင္းပဲ
Bus ကားဂိတ္စီထြက္လာခဲ့လိုက္ေတာ့သည္။
___
Bus ကားဂိတ္ေရာက္ေတာ့..
အၾကာႀကီးမေစာင့္လိုက္ရ ..
ကြၽန္ေတာ္ေရာက္ၿပီးသိပ္မၾကာခင္မွာပဲ
Busကားကေရာက္လာသည္ ..။
Busကားေပၚတက္သြားေတာ့
လူ႐ွင္းေနသည္။သံုး၊ေလးေယာက္
အျပင္မ႐ွိသည္မို႔ျပတင္းေပါက္ႏွင့္နီးတဲ့
ခံုတစ္ခံုမွာဝင္ထိုင္လိုက္သည္။
