gangsta 𐤀

3-

"Kim Taehyung, yaralı, hastanenize sevk edilmiş olmalı, hangi odada!"

"Nesi oluyorsunuz?"

"Ya siktirtme neyi olduğumu! Oda numarasını söyle!"

Danışmadaki kadın Jungkook'un bu aksi ve aceleci haline karşın çok sakin ve soğuktu.

"Şuan ameliyatta, daha çıkmamış."

Jungkook danışmanın masasına tekme atıp koşmaya başlamıştı. Tek bildiği koştuğuydu, ameliyathanenin yerini gösteren işaretleri takip ederek koştuğu.

'Ameliyathane' yazan büyük beyaz cam kapıyı gördüğünde duraksayıp, dizlerinin üzerine çökmüştü. Gözyaşları ondan izinsiz akıyordu ancak buna karşı gelmedi, hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladı.

Durumu gören bir hemşire yanına gelip iyi olup olmadığını sormuştu. Sahi, bu da soru muydu?

Hemşire Jungkook'u yandaki sandalyelerden birine oturtup, su vermişti.

Jungkook yaşadığı şokun etkisiyle hemşireye teşekkür bile etmemiş, sadece dağılmış saçları ve kırmızı gözleri ile ameliyathanenin kapısına bakmaya devam etmişti.

En sonunda bir doktor çıktığında, Jungkook onun üzerine atılmıştı.

"Nesi oluyorsunuz?"

Nesi oluyordu?

"Ben çalışanıyım, durum ne, lütfen söyleyin."

Doktor maskesinin izin verdiği kadarıyla gülümseyip "Omzuna kurşun denk gelmiş, neyseki sorun olmadan çıkarttık. Sadece bir gün hastanede kalsa yeterli, sonra taburcu edeceğiz."

Jeon Jungkook, o büyük koruma, yere yığılıp tekrar ağlamaya başlamıştı. Dilinden sürekli "teşekkürler tanrım." Cümlesi dökülmüştü.

Ve onu gördü.

Sedyede yatan bedeni.

Çok aşinaydı o surata, hayatı o surat, o bedendi.

Çöktüğü yerden kalkıp, sedyeyi takip etmeye başlamıştı.

En sonunda bir odaya geçip Taehyung'u yatırmışlardı.

Jeon Jungkook tüm hemşirelerin ısrarına rağmen odada kalmak istemiş, asla ve asla Kim Taehyung'un yanından ayrılmamıştı.

Sandalyesini olabildiğinde Taehyung'un yanına çekip, elini tutmuştu yaralı bedenin.

"Özür dilerim Taehyung. Seni koruyamadım. Çok özür dilerim, ben...Benim bir gecem gecem senin hayatına mâl olacaksa, gündüzüm hiç gece olmasın, daha iyi.

Jeon Jungkook Kim Taehyung' güzel sözlerini fısıldarken ağlamanın verdiği ağırlık ile uykuya dalmıştı.

*

Üzerinde yattığı elin kıpırdamasıyla uyandı Jungkook. Uyandığı gibi de sıçradı yerinden, karşısındaki yaralı bedenin suratına baktı.

Gülümsüyordu.

Sahi, nasıl gülümsüyordu?

"Taehyung, ben özür dilerim seni koruyamadım sadece siktiğimin bir görevine sahibim ve onu bile yapamadı-"

Taehyung az önce Jungkook'un üzerinde yatmakta olduğu elini onun yanaklarına götürdü. Ve ağzından tek bir cümle döküldü.

"Sen buradasın, geçti."

Jungkook şaşırmıştı, Kim Taehyung, ki bu kişi onu koruması olarak işe almıştı, onu koruyamadığı için kızmayı bırakın, sesini bile yükseltmemişti.