(❌Don't copy❌)
Η Σοφία πρέπει να ζήσει με τα ετεροθαλή της αδέρφια από εδώ και πέρα. Τσακωμοί και το σχολείο διαιρείται στα δυο. Ένα σκυλί θα τα αλλάξει όλα....μέχρι να βρει η Σοφία τον μπαμπά της. Όμως όταν έρθει αυτή την στιγμή....η ζωή των αγοριώ...
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
Έκανα τα μαλλιά μου έτσι:
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
Και εκατσα να βάψω και το νυχάκι:
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
Γενικά το έχω πολυ με τα νύχια. Έχω μέχρι και φορητό φουρνάκι. Πάντος ήμουν έτοιμη στην ώρα μου και κατέβηκα στην εξώπορτα. Μετά από λίγο ήρθε και ο Μαρτίνους.
Σοφία: Ο Μάρκους δεν θα έρθει;
Μαρτίνους: Θα έρθει αργότερα...ελπίζω.
Σοφια: Λες ψέμματα. Δεν θα έρθει. Γιατί;
Μαρτίνους: Θα είναι και η Μαρία με τον δικό της.
Σοφία: Α δεν θα τα πάμε καλά!!
Άνοιξα την πόρτα και έτρεξα πάνω στο δωμάτιο του Μάρκους.
Σοφία: ΝΤΥΣΟΥ ΦΥΓΑΜΕ!!
Μάρκους: Ναι οκ....
Καθόταν στο κρεβάτι του με τον υπολογιστή και ακουστικα.
Σοφία: Με ακούς που σου μιλάω; Θα έρθεις και εσυ!
Μάρκους: Χάρηκες!
Άρπαξα τον υπολογιστή και τον πέταξα στο πάτωμα. Ο Μάρκους πετάχτηκε λες και τον τσίμπησε μύγα.
Μάρκους: Είσαι ηλίθια;! Είναι MACBOOK!
Σοφία: Δεν με νοιάζει! Θα έρθεις και θα πεις και ένα τραγουδι! Θέλεις η Μαρία να νομίζει πως την φοβάσαι;
Με κοίταξε θυμωμένος ακόμα.
Μάρκους: Καλά. Βγες όμως έξω και έρχομαι.
Κατέβηκα κάτω. Ο Μαρτίνους καθόταν στο σαλόνι.
Σοφία: Θα έρθει.
Μαρτίνους: Μπράβο! Κατάφερες να του αλλάξεις γνώμη! Θα μπει στο βιβλίο Γκίνες.
Δέκα λεπτά αργότερα ήμασταν και οι τρεις στον δρόμο. Ο Μάρκους είχε κατεβάσει κάτι μούτρα μέχρι το πάτωμα λες και τον έφερα με το ζόρι.
Και φτάσαμε!
Ήταν ένα σπίτι από κάποιον Με ντίσκο μπάλα και πίστα χορού. Γεμάτο αγόρια και κορίτσια της ηλικίας μας φυσικά. Ο Μάρκους και ο Μαρτίνους χαιρετάγαν τους φίλους τους και εκείνη την στιγμή...
Μαρία: Σοφία!!! Δεν το πιστευω πως ήρθες! Ποιος σε συνόδευσε; Ο Μαρτίνους;
Ο Μαρτινους από δίπλα την κοίταξε.
Μαρία: Ώστε όντως τα έχετε πουλάκια μου. Άμα είναι έτσι....φιλιθειτε.
Σοφία: ΤΙ;
Μαρτινους: Εμ....
Μαρία: Άμα όντως τα έχετε φιλιθειτε! ΦΙ-ΛΙ! ΦΙ-ΛΙ!
Και αλλά παιδιά άρχισαν να φωνάζουν μαζί με την Μαρία. Ο Μαρτίνους με κοίταξε. Και χωρίς προηδοποιηση με έπιασε και με φίλησε. Έτσι απλά. Όλοι φώναζαν ΟΟΟΟΟΟΟ σαν τα δεκαχρονα στο δημοτικό.
Ήταν ωραίο φιλί. Δεν έχω ξαναφιλησει αγόρι και μάλιστα έτσι. Μάρεσε. Και ο Μαρτινους μου αρέσει. Άμα δεν γινόμασταν αδέρφια συντομα, δεν θα είχα πρόβλημα να ήμασταν μαζί για πάντα.
Και ξαφνικά...με άφησε. Με κοίταξε γρήγορα στα ματια και έφυγε για το μπάνιο. Τον ακολούθησα.
Μαρτίνους: Αμ γεια....
Σοφία: Γιατί έφυγες;
Μαρτινους: Δεν θα κάνω ότι θέλει η Μαρία.
Σοφία: και για αυτό;
Μαρτίνους: Πλήγωσε τον αδερφό μου στο παρελθόν. Το θεωρείς λίγο;
Σοφία: Δεν.....όχι.....μπα...
Τον κοίταζα βαθιά στα ματια....αυτό που λένε πως καλά τα γαλάζια και τα πράσινα ματια αλλά τα καφε τα ερωτεύεσαι πραγματικά....ποσο υσχιει;
