Ζωή POV
Οι τέσσερις επόμενες ώρες πέρασαν αργά και βασανιστικά. Τουλάχιστον η ώρα για να φύγουμε έφτασε και αρχίσαμε να περπατάμε με την Αθηνά και τον Γιώργο.
"Ρε μαλακα έχει απογοητευτεί άσχημα σήμερα"
Είπε ο Γιώργος ο οποίος αναφερόταν σε εμένα.
"Μα βρε Ζωή το σχέδιο με τα στραικ πάει περίφημα"
Είπε η Αθηνά."Να το χέσω το σχέδιο. Αυτό που με νοιάζει εμένα τώρα δεν είναι το σχέδιο. Είναι το όλο πράγμα"
Της είπα."Ωωωω έλα μωρέ θα τα ξαναβρείτε"
Μου είπε.Κι εγώ αυτό πιστεύω.
Οι ώρες πέρασαν και ήρθε η ώρα για το φροντιστήριο. Είχα έκθεση. Τουλάχιστον δεν είχαμε προγραμματίσει να του κάνω μάθημα σήμερα. Πήγα στην αίθουσα μόνο για να δω την Χριστίνα να κάθεται με τον Ίωνα. Πήγα και κάθισα σε ένα άλλο θρανίο. Είναι επίσημο δηλαδή; Είμαστε τσακωμενοι;
Μήπως έκανα κι εγώ κάτι; Κάτι που δεν κατάλαβα; Γιατί όλο αυτό δεν βγάζει νόημα ποτέ δεν είχε κάνει κάτι τέτοιο. Να δεις μπορεί να φταίω κι εγώ. Αλλά σε τι; Η ώρα της έκθεσης πέρασε και εγώ άρχισα να περπατάω προς το σπίτι σκεπτόμενη τι μπορεί να έκανα σήμερα.
"Ζωή!"
Άκουσα την φωνή του Ίωνα.
"Τι έχεις σήμερα;"
Μου είπε."Εγώ τι έχω σήμερα εσύ τι έχεις σήμερα!"
Είπα."Μα εγώ δεν έχω κάτι"
Είπε."Φυσικά και να είχες θα το είχες λύσει με την Μαρία!"
Του είπα.Έμα δεν άντεχα τι υπομονή και μην δείχνεις ότι ζηλεύεις και μαλακίες που μου έλεγε ο Δημήτρης... Τώρα που ήταν μπροστά μου, δεν μπορούσα να α σκεφτώ τίποτα.
"Εγώ με την Μαρία να λύσουμε πρόβλημα μου; Ναι μάλλον αυτό που προκαλέσατε εσύ και ο Δημήτρης!"
Μου είπε."Εγώ και ο Δημήτρης; Εσύ ήσουν αυτός που όλη μέρα ήταν κολληταρια με την Μαρία που λες και δεν ξέρουμε ότι σε θέλει όπως θέλει και τον υπόλοιπο μισό πληθυσμό του σχολείου!"
Είπα."Λες εσύ που έφυγες από την τάξη και ποιος ξέρει τι έκανες με τον Δημήτρη!"
Είπε ο Ίωνας και γουρλωσα τα μάτια μου."ΜΕ ΛΕΣ ΑΠΙΣΤΗ; ΤΟΤΕ ΜΑΛΛΟΝ ΝΑ ΜΕΊΝΕΙΣ ΣΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΜΑΡΙΑ ΣΟΥ"
Είπα και γύρισα την πλάτη μου ενώ αρχισα να περπατάω προς το σπίτι μου."Όχι ρε Ζωή συγγνώμη μες τα νεύρα μου το είπα"
Είπε."Παράτα με ήσυχη"
Είπα και απομακρύνθηκα.
YOU ARE READING
Stronger
Humor~Sneak peak~ "Ξέρεις τελικά δεν είσαι τόσο ξενέρωτη όσο νόμιζα" Μου είπε και με κοίταξε "Πες μου κάτι που δεν ξέρω" Του απάντησα και τον κοίταξα κι εγώ. "Και για πες μου βγαίνεις και έξω;" Με ρώτησε. Αχ αυτό το παιδί. Είναι πολύ αργοστροφο. "Όχι...