Sehun ကိုကို လက္ေဆာင္ေပးသည့္ ဆဲဲွကြိုး ေလးကိုကိုင္ၿပီး အိမ္ထဲသို႔ ခုန္ေပါက္ၿပီး ဝင္လာခဲ့သည္။
ဧည့္ခန္းေရွ႕အေရာက္
"KIM SEHUN!!!''
အေဒၚ ျဖစ္သူ Xiumin ၏ ေခၚသံေၾကာင့္ တုန္တက္သြားရေလသည္။
"တီ...တီေလး''
"အခု ဘယ္ကျပန္လာတာလဲ Kim Sehun''
"ကြၽန္..ကြၽန္ေတာ္...ေက်ာင္း..''
"ငါ လိမ္တာမႀကိဳက္ဘူးဆိုတာ မင္းသိတယ္ေနာ္ Kim Sehun''
"ဟို...ဟို...''
Sehun ေၾကာက္လြန္းလို႔ မ်က္ရည္ေတြ ပင္ ဝဲေနေလသည္။
"တီ Su တို႔ သားကို ဟန္ျမစ္ဘက္ မွာ ေတြ႕ခဲ့တယ္ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ နဲ႕ေလ''
"....''
"ငါမင္းကို ေက်ာင္းထားတာ အခုလို ေက်ာင္းေျပးၿပီး ရည္းစားနဲ႕ ခ်ိန္းထား ဖို႔မဟုတ္ဘူး Kim Sehun''
"သား...သား...ေတာင္းပန္ပါတယ္ တီေလး...အကို႔ကို သားတကယ္ခ်စ္တာပါ''
"မင္းက အခ်စ္အေၾကာင္းဘာသိလို႔ အဲ့လိုေျပာေနတာလဲ မင္း အေကာင္က မင္းကို ပစ္သြားရင္ေကာ ဟမ္...ငယ္႐ြယ္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ ပညာကို ၿပီးေအာင္ မသင္ဘူး ရည္းစားကထားေနၿပီ ထါးတဲ့ရည္းစါးကလည္း ဘယ္လို အဆင့္အတန္းမွန္းမသိ....ေတာက္!!! ငါရိုက္လိုက္ရင္ မင္းေတာ့နာေတာ့မယ္''
"မမ''
Suho လည္း သိပ္ေတာ့ ဝင္မေျပာရဲ
"အကိုက မ်ိဳးရိုးေကာင္းပါတယ္ တီေလး
အဲ့လို...မေျပာ''
*သြားၿပီ ဘာလို႔ျပန္ေျပာလိုက္မိပါလိမ့္*
"Kim Sehun အခု မင္းရဲ႕ ph ကို ထားၿပီး အခန္းထဲကို သြားေတာ့ ဒီေန႕ကစၿပီး တစ္ပတ္တိတိ ေက်ာင္းမသြားရဘူး..ၾကားလား''
".....''
"ၾကားလားလို႔ ငါေမးေနတယ္ေလ''
"ဟုတ္...ဟုတ္...တီေလး''
"Hunnie သြားျမန္ျမန္ အခန္းထဲကို ျမန္ျမန္ သြားေတာ့''
Sehun အခန္းထဲ ေရာက္မွ ခ်ဳံးပြဲခ် ငိုမိေတာ့သည္
"ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ အခု အကိုနဲ႕ ဘယ္လိုေတြ႕ရေတာ့မွာလဲ''
Sehun ထမင္းမစားျဖစ္တာ ေလးရက္ရွိၿပီျဖစ္သည္။ေက်ာင္းလဲမတက္ရ... ေပေတၿပီးသာေနမိသည္။
သူ႕တီေလး Suho ကေတာ့ သူနဲ႕ တီ Xiu နဲ႕ၾကား စိတ္ညစ္ေနသည္ ထင္သည္။
