hoofdstuk 27

35 0 0
                                    

Pov tini


Ze staarde naar buiten door het raam. Elke dag nam ze deze trein naar haar school. Ze had zo vaak besloten om dichter bij haar school  te gaan wonen en de volgende dag zou ze eindelijk naar haar nieuwe woning, op driehonderd meter afstand van haar school verhuizen. Samen met Cristian

Dat het uitgerekend vandaag de laatste dag was dat ze deze reis zou maken stemde haar net iets verdrietiger.

Pov Jorge

Soms lijkt het leven een grapje met je uit te halen. Ik moest zelfs even checken of het geen 1 april was. Een dag nadat mijn vriendin screenshots had gestuurd van haar ticket, kreeg ik een telefoontje van mijn ex…

“Ik wil het weer rustig opbouwen tussen ons, als jij daar ook voor open staat,” zei ze. Ik wist niet of ik moest huilen of lachen. Maanden had ik gehoopt dat we weer bij elkaar zouden komen met steeds een afwijzing als resultaat. Timing is alles, want deze keer was ík er klaar mee. “Ik heb iemand ontmoet en wil kijken waar het schip strandt,” zei ik. Na een lang en pijnlijk telefoongesprek, besloten we elkaar te verwijderen en blokkeren van ieder social media platform. Op naar een nieuw hoofdstuk: 

De week voor mijn nieuwe vriendin komst was ik druk met voorbereidingen. Ik kocht winkels leeg aan kleding, dingen die ik absoluut nodig had.Not. Ik kreeg bijna geen hap door m’n keel en sliep slecht.

's Nachts werd ik abrupt wakker van een oorverdovend geluid.

Daar stond ik dan met knikkende knieën op het vliegveld, tussen mensen die hun geliefde of familie stond op te wachten. Mijn blik week ik niet af van de uitgang van de aankomsthal. Iedere keer als iemand de hoek om kwam, gierde er een raar gevoel door m’n buik. Een half uur later was hij er nog niet. Na drie kwartier nog niet…

Ik stond inmiddels al een uur te wachten. Nog geen Rugge te bekennen. Het idee dat hij niet op het vliegtuig was gestapt raasde door mijn hoofd.

Hij zal toch geen grap gemaakt hebben? Als dat zo is, pak ik een vliegtuig naar Verweggistan om pastoor te worden, dacht ik. Niet veel later kwam ze de hoek om. Ik had een paar seconden kortsluiting waardoor ik alleen maar stokstijf stil kon blijven staan. Ik lachte naar haar, zij zag me en liep naar me toe. Oh my god, oh my god, oh my god. Ik deed net alsof m’n hormonen niet op tilt waren geslagen en gaf haar een knuffel en een kus. Dat ging redelijk smooth – voor de verandering.

Eenmaal aangekomen bij ons Airbnb appartement in Amsterdam Oud-West, maakten m’n zenuwen plaats voor euforie. Het gekke was dat we elkaar totaal niet kenden – ja van mexico met een slok op – maar het samenzijn voelde meteen goed. Ik dacht dat zij een party animal was en had mijn ‘to do in Amsterdam lijst' daarop aangepast. Een mexico 2.0 vakantie, maar dan met -3 op de thermostaat.

De eerste nacht samen
Mijn vriendin had alleen nul behoefte aan Casa Rossa en de Wallen. Deze vrouw gaat liever naar de bioscoop, een restaurant of blijft chillen in het appartement met pizza. Jackpot. En omdat hij de zaterdag van aankomst een gigantische jetlag had, was ons avondprogramma Netflix and chill.

’s Nachts werd ik abrupt wakker van een oorverdovend geluid. Ik was even gedesoriënteerd en realiseerde me langzaam aan dat ik in een vreemd bed in Amsterdam lag. Het geluid hield maar niet op en ging van crossmotor naar kettingzaag, alsof er een oerwoud gekapt werd. Ik ben een makkelijke slaper,

Jorge pov

dit is mijn nieuwe vriendin beck heet ze

Is Jortini Voor Altijd en eeuwig? Where stories live. Discover now