LALAINE ROSE GUTIERREZ
Binaba ako ni Zuriel sa taas sa veranda ng kwarto ko nang siya'y makalapag na sa bakal nitong rehas. Nakita ko agad si Farren na nakaupo sa ibabaw nito habang ang asul niyang mga pakpak ay nakatupi lamang sa kaniyang likuran. Nagkatagpo ang aming mga tingin at sinenyas niya sa akin ang nakaupong si Mistral na ngayo'y nakatali gamit lamang ang isang lubid. Wala parin itong malay hanggang ngayon.
Sana'y huwag nalang siyang magising.
"Kitang-kita ko ang paglukot ng mukha nang makita mo si Mistral, binibini."
Napairap naman agad ako kay Farren nang bigla niya akong punahin.
Pinagkrus ko ang aking mga kamay sa'king dibdib, "Muntik na kaya niya akong patayin," pagbibigay diin ko, "kung hindi lang ako mabuting tao, kanina ko pa 'yan sinakal."
"Napakamarahas mo naman pala," pang-aasar niya ulit. Napatitig naman ako kay Zuriel at taka siyang tinignan na para bang nagpapahiwatig kung ganito ba talaga dapat umasta ang isang Diyos.
Nagkibit-balikat lang si Zuriel at napakamot ng batok. Bumuga ako ng hangin at sinimangutan si Farren. Tumawa lang naman ang huli. Hindi ko na lamang siya pinansin at nilapitan ulit si Zuriel.
Sumandal ako sa rehas na nasa tabi niya lang.
"Maraming salamat nga pala," saad ko at tsaka sinulyapan lang ng saglit ang lokong si Farren, "sa pagligtas niyo sa'kin kanina."
"Hindi mo dapat kami pasalamatan."
"Anong pinagsasabi mo, binibini?"
Kumunot ang noo ko sa mga sinabi nila, "Hindi ba't niligtas niyo ko mula kay Mistral the monster?"
"Lalaine," saad ni Zuriel, "hindi ko man maunawaan ang huli mong binanggit pero sigurado ako na ikaw ang nagpatumba kay Mistral at hindi kami."
Para akong nabingi sa narinig at napatingin agad ako sa walang malay na si Mistral.
"Ibigsabihin, ako ang gumawa sa kaniya na'n?" binalik ko ang tingin kina Zuriel at Farren, "pero paano? Wala naman akong powers."
"Alimbukad," saad ni Farren. "Ginamit mo ang enerhiyang nasasa'yo upang higitan ang kapangyarihan ni Mistral."
"Alimbukad? As in 'yung parang sa bulaklak na namumukadkad?"
Nagkatinginan ulit silang dalawa at nag-usap gamit ang kanilang mga mata. Napabusangot ako. Pakiramdam ko ay nilalait na ako ng mga 'to sa isipan nila.
Lumingon sa'kin pabalik si Zuriel. "Marahil ay tulad narin 'yon ng sinambit mo kanina. Isa pa, kaya narin kitang matunton kahit saan ka pa magtungo pagka't alam na ng kwintas na 'yan ang enerhiya mo mula ngayon."
So in short, dinagdagan ko lang ang ways nitong si Zuriel para i-stalk ako.
Okay.
Parang mali naman ata 'yon.
"Hindi ko alam kung matutuwa ako o matatakot sa sinabi mo," saad ko.
Pumorma ang isang malapad na ngiti sa kaniyang labi, "Kasama mo na ako mula pagkabata. Ngayon ka pa ba talaga matatakot?" turan nito.
May punto nga naman siya.
Pero kahit na!
"Hindi naman sa lahat ng pagkakataon kailangan mo akong sundan, 'diba?"
"Oo naman—"
"Gusto mo bang madukot ka ulit?"
Tinitigan ko nang masama si Farren nang sumingit na naman ito gamit ang kapilosopohan niya. Umirap na lamang ako at narinig ko itong tumawa.
आप पढ़ रहे हैं
Hiraya Manawari
एड्वेंचरIsang babaeng itim ang buhok na umaalon hanggang sa tuhod, mga matang kayumanggi, at labing simpula ng rosas. Katawan niya'y nakalubog sa tubig at puting bistida'y sumasayaw sa ilalim. Iniangat niya ang kamay, sambit ang mga katagang, "Tulungan mo a...
