Binlerce yıllık yalnızlık,
Bekliyorum işte tam burada.
Seni istiyorum sonsuzluk,
Her şeyin başlangıcında.
Yükseliyor denizler,
Adını saklıyorum o denizcinin.
Parçalıyor yelkenleri fırtınalar,
Suya düşüyor adı bilinmeyen.
Yüzlerce acının ardından bekledi,
Eninde sonunda ona gelecek rahatı.
Attığı kulaçlarda zorluk çekmedi,
Çünkü biliyordu kara değildi bahtı.
Bir ada görür gibi oldu,
Ondan çok uzaklarda.
Yaklaşınca biraz , durdu.
Düşer gibi oldu karanlıklara.
Düşüyordu daha da derinlere,
Adı bilinmeyen denizci.
Hikayesi dönüyor dilden dile,
Bu sessizlik ne getirecekti?
Ama merak etmeyin,
Denizci pes etmedi.
Devamını getirdi kulaçlarının.
Umudunu hiç yitirmedi.
Ne vakit gösterdim ona geleceğini.
Denizci o zaman düştü umutsuzluğa.
Yitirmedi lakin inancını benliğine,
Yavaşlamadan devam etti yolculuğuna.
Hatta daha da hırslandı.
Ne zamanki sıklaştırdı kulaçlarını,
O zaman farkına vardı,
İçinde olduğu bu belayı.
Denizci çoktan biliyordu,
Kaderinin belli olduğunu.
Gerçekleri çoktan anlıyordu,
İyi adamların hep kaybeden olduğunu.
Saldı kendini akıntıya,
Çöktü bedeni mavi boşluğa.
Donmuş Ay onu aldı yanına,
Çünkü o yazmıştı hepsini ona.
Herkes bilirdi ondan dolayı,
Binlerce yıllık yalnızlığımı.
Bundan dolayıdır ki öyküm sadece bir masaldır,
Onun isteği gerçekleştiği zaman kıyamet kopacaktır.
YOU ARE READING
Donmuş Ay'ın Altında
Short StoryKendimce yazdığım hikayelerimi bir araya toplayıp saklama ihtiyacı duyduğumdan ötürü yayınlıyorum.Yazılarımda kesinlikle bir kusursuzluk söz konusu değil.Edebi açıdan zaten ortada hiçbir iddiam yok.Ayrıca ergen edebiyatından da nefret ediyorum ancak...
