The So Strict Boss is My Ex Husband

The So Strict CEO is My Ex Husband

Third Person PoV❤❤❤

Pagkatapos ng gabing pag-uusap nina Maxine st Rhynn ay agad nyang pasekretong pinaimbistigahan sina Sabrina at Xavier. At patago nya ring pinakuhaan ng DNA test sina Rhynn at Xavier.
3 linggo na lng din before ang kasal nina Rhynn at Maxine. Pero nahahalataan ni Maxine ang biglang pagkawala ng interest ni Rhynn sa kasal nila at maging sa kanya. Paminsan.minsan ay patagong sinusundan ni Maxine si Sabrina. Dahil sa gusto nyang malaman kung nagkikita ba sila ni RJ. Makalipas naman ang 4 na linggo ay natanggap na ni Maxine ang result ng DNA nina Xavier at RJ.

Kinakabahan naman si Maxine sa pagbukas ng result. Kaya ay dahan.dahan nyang inilabas mula sa brown envelope ang puting papel, na naglalaman ng result. Nang mailabas nya na ng lubusan ang papel mula sa envelope ay ganun na lang ang gulat at pagkagalit nya sa nakitang resulta.

"It's positive..." Maxine whisper, as she gritted her teeth.

Agad naman syang tumungo ng garden dala yung envelope at ang DNA result. Kumuha din sya ng lighter sa kusina. Doon sa garden nya sinunog ang DNA result na ibidensya ng pagiging ama ni Rhynn kay Xavier.

Araw na ng kasal nina Rhynn at Maxine. Nagpagawa si Maxine ng isang gawain, para tuluyan ng mawala sa buhay nila ni Rhynn sina Sabrina at Xavier. Upang masolo na rin si Rhynn.

Rj PoV❤❤❤

Today is our wedding day at nandidito na ako sa may altar naghihintay kay Maxine. Di naman ako nahirapan sa pagpapapirma kay Sabrina ng annulment papers.
Pero sa ngayon ay binabagabag pa rin ako. I can't understand my self!
Ito naman ang gusto ko in the first place eh. Yung layuan at kalimutan si Sab. Pero parang pinagsisisihan ko na ngayon! Parang di ko na nga gustong ituloy itong kasal...

Maya.maya pa'y bumukas na ang pinto ng Simbahan at pumasok na si Maxine wearing her pink wedding gown. Habang papalapit si Maxine ay nakikita ko sa kanya ang araw ding iyon. She is wearing her simple yet beautiful white wedding gown with a sweet smile drawn in her face. While walking on the aisle. Her sparkling eyes makes Sabrina more beautiful that day. At noong araw ding iyon, ay nakita ko ang tunay na ngiti sa kanyang mukha.

"Hey!!!" Narinig kong sabi ni Maxine. Na nagpatigil sa akin ng mga iniisip ko. Maxine cling her arms to my left arm.
Aish! Ba't ko ba iniisip yun??? I need to focus at Maxine kasi sya ang papakasalan ko ngayon.

Habang tinitignan ko si Max ay nginitian ko sya. Tsaka inakay sya patungong harap ng pari. Pagkarating namin sa harap ng pari ay agad naman nitong sinimulan ang seremonya. Nang nasakalagitnaan na ng seremonya ay nagtanong na ang pari sa amin.
"Babae, tinatanggap mo ba na maging kabiyak sa hirap man o sa kaginhawaan ng iyong buhay itong si Rhynn Jasce Alvarez?" Tanong ni Father kay Maxine.
"Yes, I do Father..." Maxine answer without any hesitation. Nang dumako naman sa akin ang tingin ng pari ay bigla akong nangamba at mas nabahala pa. Kasi feeling ko ay may di magandang mangyayari.

"Ikaw lalaki, tinatanggap mo ba na maging kabiyak sa hirap man o sa kaginhawaan ng iyong buhay itong si Maxine Sandoval?"
Pagkatapos akong taningin ng pari ay hindi agad ako nakasagot, dahil parang may pumupigil sa akin. Pero I decided to answer it kasi ayaw ko namang ipahiya si Maxine. Pero bago pa man iyon mangyari, ay biglang nagbukas ang pinto ng simbahan. Kaya lahat ay napadako doon ang tingin. Tumambad naman sa harap naming lahat ang hingal at takot na mukha ni Cesar, ang bodyguard ko at syang inutusan ko ding manmanan sina Sabrina at Xavier.
"Rj, niraid ang bahay nina Sabrina ng 6 na lalaki. Kritikal ngayon ang lagay ni Sabrina at 50-50 din si Xavier..." Nanginginig na balita ni Cesar. Agad naman akong nilingon ni Maxine.

"Sorry, pero kelangan nila ako..." I talk to Maxine at tumakbo palabas ng simbahan.
"Sa Saint Lukes..." Sabi ni Cesar sa akin sabay tapon ng car keys ko na sinalo ko naman. Dali.dali kong pinatakbo ang kotse ko, wala na kong pake kung violation man itong mabilis kong pagpapatakbo ng kotse, basta't maabutan ko lang na buhay ang mag.ina ko. Pagkarating ko ng hospital ay agad kong tinanong ang receptionist nila ng pangalan nina Sab at Xavier. Buti naman at magkalapit lang din sila ng kuarto. Patakbo naman akong tumungo sa rooms nila pero nauna ako sa room ni Xavier.
Naabutan ko pa nga yung doktor na kakalabas lang ng kuarto ni Xavier. So I talk to her.

"Excuse me Doc., how's the patient?" bahala kong tanong sa Doctor.
"Kaano.ano po kayo ng patient?" She ask me back.
"I'm his father..." Bigla kong sagot. Di na ako nag.alinlangan dahil tanggap ko siya bilang anak ko.
"The patient is fine,the operation is successful, yet di pa sya magigising sa ngayon..." after hearing those words ay naka hinga naman ako ng maayos.
"Thanks Doc..." I talk to her. Tumango lang sya at umalis din. Sinilip ko naman si Xavier, bago pumunta sa kuarto ni Sabrina. Habang papatungo ako sa room nya ay nakita kong nagsilabasan ang mga nurses at doctor sa kuarto nya. Kinabahan naman ako bigla, kaya ay hinarang ko sila.
"Doc, excuse me, what happen to the patient of room 208?" I ask, while holding my tears.
"Sorry Sir, but sad to say na di kinaya ng patient. We did our best pero she died..." pagkarinig na pagkarinig ko nun ay di na ako nakapagpigil pa. Umiyak ako kahit nasa harapan ko pa ang mga doktor. I cry while walking through Sabrina's room. Nanghihina ako. Parang di ko na kaya. Pero naglakas loob akong pumasok, at doon ko nakita ang bangkay na tinabunan ng kumot ang buong katawan.
At sa bawat paghakbang ko papalapit sa kanya ay unti-unti ding gumuguho ang mundo ko! Sising.sisi ako sa mga pinagagawa kong kamali.an kay Sabrina...! Di ko na yata mapapatawad ang sarili ko sa ngayon...