Kontrolde Miyiz?

2.Bölüm

Seçil

Arabanın arkasından "Napıyorsun!" diyerek bir tekme savurdu Dağhan, oysa ki araçta ki adamın bunu pek taktığı yoktu, yoluna devam etti.

Birbirimize şaşkın gözlerle bakıyorduk ve bir şeyler anlamaya çalışıyorduk.

Dağhan,bizden önce şoku atlatmış olacak ki yere savrulan çantalarımızı toplayarak "Hadi kızlar." dedi.

Asya "Dağhan nereye gidiyoruz?" diye sorunca "Karakola" diye cevap verdi.

Bu ıssız yerde karakolu nereden bulacaktık, merak ediyordum doğrusu.

"Elinde delil falan bir şey var mı oğlum?" diye sorarcasına konuştuğumda "Arabanın plakasını aldım" dedi.

Birlikte biraz yol üstünde yürüdükten sonra karpuz satıcısı bir adama rastladık. Bize "Nereye böyle gençler yürüyerek?" dedi.

Dağhan "Bu yakınlarda bildiğiniz bir karakol var mı bey amca?" diye sordu.

"Hayırdır evlat?" dedi karpuzcu amca.

"Uzun hikaye amca var mı bildiğin bir karakol?"

"Bende toparlanıyordum karakol buraya yaklaşık 2 km. İsterseniz benimle gelin yolumun üstü." diyince birbirimize şüpheli gözlerle baktık. Dağhan, 'tamam' anlamında göz kırpınca kamyonun iki kişilik olan yerine üçümüz oturduk.

Adam "Evet çocuklar nedir derdiniz?" diye sorunca Dağhan konuşmaya başladı.

"Bak amca, kız kardeşlerimle beraber sahilden dönerken benzinimiz bitti. Bizde yol üstünde benzinci aramak için yürümeye başladık,sonra yol kenarından yürürken bir araba üstümüze sürmeye başladı. Bizde neye uğradığımızı şaşırdık. Allahtan o karmaşada akıl edipte plakayı aldım."

"Hayırdır inşallah çocuklar, hayırdır inşallah."

"Amca bu işin hayrı olur mu ya? Kızları zor kurtardım"

"Ya yavrum öylede işte alışkanlık." dedi amca.

"Nerelisin amca?" diye sordu Dağhan.

"Adanalıyık,Allahın adamıyık." dedi amca ve kamyonu bir kahkaha tufanı sardı.

-

Karakola vardığımızda araba markasını,plakasını söylediğimizde aracı soruşturmaya aldılar. Yaklaşık 1 saat boşuna beklediğimiz süre sonunda plakanın sahte olduğu ortaya çıktı. Bu sırada Dağhan'ın babasıyla teyzem bizi almaya geldi.

Dağhan'ın babası gayet sinirliydi,fakat teyzem onun tam tersine sakindi.

-

Sabah uyandığımızda hala dünün şokunu atlatamamıştık ve her gün gittiğimiz market sırası bugün bendeydi. Yanıma biraz para almış markete doğru ilerliyordum ki gözüm market kapısından çıkan Dağhan 'a ilişti. Aman Allahım bu çocuğun suratına ne olmuştu böyle?!

"Dağhan!" diye bağırarak beklemesini işaret ettim. Koşar adımlarla yanına gittiğimde zaten kafasına takılı olan kapşonunun iplerini daha çok çekti.

Böyle yapması yüzündeki morlukların birazını gizliyordu.

"Kavga mı ettin sen?!" diye sordum heyecanımı gizleyemeyerek ve biraz da sesimi yükseltmiş olabilirim.

Dağhan "Kızım sus sessiz ol!" dedi, sesi sessizin seslisiydi. Yani sessizce bağırıyordu.

"Kavga mı ettin?" diye sorumu tekrarladığımda "Karşılık vermeyince kavga değil, dayak yemek sayılıyor." dedi.