STAY WITH ME - (TAMAMLANDI)

#26

Gözlerimi araladığımda jungkook bana gülerek bakıyordu.

Min he:ne var?

Dikkatlice kendimi süzdüm ona sarılıyordum. Hızla kalktım ve üstümü, saçımı düzelttim.

Min he:uyku hali ile olmuş.

Jungkook:emin misin?

Min he:eminim jungkook! Gece köşede uyuyordum sabah işte böyle buldum kendimi.

Jungkook:öyle olsun..şimdi beni kaldırır mısın?

Min he:nereye gideceksin?

Jungkook:tuvalet.

Yavaş adımlarla yanına yaklaştım ve aynı yavaşlıkda yatağından kaldırdım.

Jungkook:canım çok yanıyor.

Min he:dikkatli ol tamam mı? Dikişlerin yeni patlatma.

Jungkook:benimle gir istiyorsan.

Alayla güldü bende göz devirdim.

Min he:istersen taehyung'u çağırayım.

Jungkook:olur.

Min he:tutun şuraya geliyorum.

Aşşağıya indim ve taehyung'u çağırdım.

Taehyung:jungkook ne yapmış olursa olsun o sana deliler gibi aşık.

Min he:biliyorum taehyung...ama soo bin de benim arkadaşımdı...jungkook'un böyle birşey yapmasını kaldıramadım.

Taehyung:o pişman eğer olurda affedersen...başka hatalarında ben onu döveceğim.

Hafifçe güldüm ve daha sonra odaya giriş yaptık.

Min he:bu suratın ne iyi misin?

Jungkook:sadece şunu söylemek istiyorum...artık tuvalete gitmek zorunda değilim.

Ben ve taehyung büyük bir kahkaha patlattık

Min he:altına mı işedin?

Jungkook:gülmeyin! Sizin suçunuz, neden yavaş yavaş yürüyorsunuz ki?!

Taehyung:üzgünüm dostum

Min he:evet taehyung altını değiştirmek sana düşüyor.

Kahkahasını durdurdu ve yukundu.

Taehyung:b-ben asla ellemem onu! Sen kız olduğun için daha nazik olursun.

Min he:işte ben kızım ve o bir erkek ayrıca altına işemiş! Ben değiştiremem.

Taehyung:peki peki çık dışarı.

...

Taehyung:jungkook kapat şuranı!

Jungkook:hyung! Sen elleme ben kapatırım!

Taehyung:iğrenç kokuyor.

...

Taehyung dışarı çıktı suratı ekşimiş gibiydi.

Taehyung:bu görüntüyü nasıl sileceğim?

Min he:bilmiyorum. Ama denemelisin.

İçeri girdim güzel bir pijama giydirmişdi.

Min he:taehyung iyi iş çıkarmış ha.

Jungkook:o çok sert davrandı! Eğer sen yapsaydın daha nazik olurdu ve canım yanmazdı!

Min he:üzgünüm küçük bey ben sana hala kuzgınım bu yüzden sadece yardım ediyorum.
Bu işleri kardeş gibi gördüğün insanlar hallede bilir.

Jungkook:özür dilerim.

Min he:özür diledin ve bitti öyle mi? Jungkook empati yap.

Jungkook:biliyorum.çok kırgın, kızgın aynı zamanda aşırı hayal kırıklığı oldu. Ama isteyerek yapmadım yemin ederim.

Min he:ben artık konuşmak istemiyorum. Aslında seni görüp sinirlenmek de istemiyorum. Çünkü ben sevdiğim insanları kırmak istemem.

Jungkook:beni hala seviyorsun...

Min he:ben dürüst biriyim seni seviyorum deliler gibi aşığım. Ama bu hatan aramıza betondan bir duvar ördü. Aşkım, aşkın birbirimize kavuşamayacak kadar güçsüzler.

Bu durumda hiçbirşey söylememiş ve başını eğerek iç çekiyordu.

Jungkook:haklısın....istersen beni affetme ayrı kalalım. Ama ben senin beni sevdiğini hep bilmek istiyorum. Sende bil lütfen

Min he:bileceğim.

Yavaşça odadan çıktım duygularıma hakim olmıyordum. Şimdi geri dönüp "senden ayrı kalmak ölüm gibi" demek geliyor içinden. Ama gururum şu durumda aşkımdan baskın çıkıyor.

Taehyung:min he...? Neden ağlıyorsun?

Min he:ben yapamayacağım. Onu görünce aklıma o mektup geliyor. Ona bir bakıcı tutun. Ben yapamayacağım çünkü.

Hızla o evden çıktım ve sakinleşmek için ormanlık bir yere geldim. Çok kişi yokdu. Ve ben hıçkırıklarımla baş başaydım.