♡Male Grandma♡||Taekook\Completed\

5

-Явлаа явлаа баяртай аз жаргал хүсье. Битгий залгаарай Ким Жиүн! Би хүүхдүүдээ бүгдийг нь авна ойлгосон уу?

-Би яахаараа чамд хүүхдүүдээ өгдөг юм? Аааааав ЛинЛин миний дөрвөн хүүхдийг авч явах юм байх өөөөө! Жиүнийг ийн аавынхаа өрөө рүү хандан орилоход Жонгүг толгойгоо сэгсэрсээр:

-Цуцу өдий насанд хүрчихээд маргалдаад л юу болсон юм айн хэмээн нуруугаа үүрэн ярвайх аж. Жиүн өнөөх эрх царайгаа гарган:

-Мэдэхгүй ээ! Энэ ЛинЛин чинь хачин сонин ааш гаргаад, гомдож туньсан хүн шиг яваад байсан шд. Гээд хошуугаа унжуулахад ЛинЛиний нүдэнд нулимс цийлэгнэчихсэн зогсож байв.

-Ким Жиүн чи ч бүр хог юм даа. Надад ч гэсэн аав байдаг юм шдээ. Төрсөн биш ч өсгөөд өгсөн хоёрын хоёр аав байгаа. Би ч гэсэн дагуулж ирээд гомдоллоод байж чадна. Чи ер нь хэзээ том болох гэсэн юм? Миний яагаад байгаа шалтгааныг утсаа ухаад мэдчихнэ биз. Үнэхээр урам хугарч, сэтгэл гонсойж байна. Гомдмоор юм гээд аль хэдийн урссан нулимсаа арчаад цүнхээ түрсээр гарч одов.

Жиүн ч гэмшсэн царайтай хүн утасныхаа мессэж рүү ортол хэд хоногийн өмнө хэт их ууснаасаа болоод тасарч унасан үеийх нь зураг мэлтийж байлаа. Уурандөа утсаа хананд саваад босох гэтэл Жонгүг барьж байсан сонингоороо хэд хэд цохиж аваад үглэх аж.

-Муу моньд минь чи! Хүүхэд гомдоогоод хаячихлаа байна. 30гарч байж ухаан сууддаггүй хүн үү? Айн? Архиа ч тааруулж уухгүй хнн. Хүүхэд олж ирээрэй. Хоол ундаа өөрөө хийнэмц.

---

-Ааваа би ирлээ. Гуанлин өль болох уйлахгүйг хичээн ирснээ мэдэгдэхэд Хусог гал тогооноос гарч ирэн уулга алдана.

-Өө миний хүү яриад ирэхгүй яасан юм. Жиүэ яасан юм?

-Гэртээ байгаа. Би зүгээр л та хоёрыг санаад ирсэн юм.

-Аав нь өрөөндөө ном уншиж байгаа байх. Миний ору мэндэл.

-Заа. Гуанлин цүнхээ шатны тэнд тавиад Юнги аавынхаа өрөө зүглэв.
Санаж байгаачлан би өмнөх улирал дээр Гуанлиныг ээжтэйгээ хөтлөлцөн явж байгаагаар дүрсэлдэг. Тийм ээ тэр эцэг эхтэй байсан. Зөвхөн байсан шүүдээ. Түүний эцэг эх Хятадад нэртэй хүмүүс байсан. Үүнийхээ хэрээр өс санасан хүмүүс ч олон. Тэдний нь нэг л Гуанлины эцэг эхийг энэ хорвоо дээрээс арчиж хаясан юмдаа. Хэдий түүнд өшөө авах хүсэл төрсөн ч Гуанлин бол дэндүү ухаантай хүн. Тэр эцэг эхийнхээ ясыг хэзээ ч өндөлзүүлэхгүй биз. Ингээд манай ухаантай жаалыг ээжийнх нь ах Хусог нөхөр Юнгитэйгээ хамтран өргөж авсан юм.

-Ааваа~ Гуанлин аль болох цоглогоор Юнгиг дуудахад үс нь бага зэрэг бууралтсан эр номоо хаан хойш харав.

-Өө миний хүү. Юу хийж яваа юм? Хүүхдүүдээ яасан юм? Аав нь хэдэн ач нараа хармаар л байна шүү... Юнгиг завсар зайгүй үглэж эхлэхэд Гуанлин эрүү нь мултрах шахсан амьтан уулга алдах аж.

-Ёоооооо та ингэж их ярьдаг билүү?
-За золиг минь маазраад бай! Нөхрөө яачав.

-Та хоёрыг санаад хэд хоног гурвуулахнаа хуучин шигээ байя. Гээд Юнгигийн мөрийг дэрвэн суухад Юнги зулайг нь үнэрлэн санаа алдлаа.

-Муу золиг зүгээр муудалцчихсан юм аа! Гээд хэлээч.

-Та яаж мэдсэн юм?

-Аав нь бүхнийг мэддэг юмаа.

-Би ийм байдалд хүргэхийг хүсээгүй. Зүгээр л бүх зүйл сайхан байгаасай гэж хүссэн.

-Хэрэлддэггүй хос ч гэж юу байхав. Хэтэрхий жаргалтай байвал бурхан атаархаад салгачихдаг юм.

-Баярлалаа ааваа! Хайртай шүү~

|За сайнууцгаа хонгорууд минь. Сибёол нь 1500ширхэг гурил илдчихээд ирлээ. Ххө😂 энийг бүр оруулаагүй аймар удчихжээ. Хайртай шүү! Би та нарыг хайрладаг шиг та нар үүнийг хайрлаарай💕😍