Rotasız

Bölüm -1-

Sadece normal çocuklar gibi hayat sürmek istiyordum..

Malesef bu pekde herkese nasip olan bir şey değil ve belliki banada nasip olmamıştı zaten şanslı olsaydım erkek çocuk olarak doğardım. Babamın gözünde her zaman erkek gibiydim, hatta bir çocuğu olduğunu bile bilmiyordur sadece çırak olarak tutuyordur beni yanında onu getir,bunu yap, şunu yap vs vs vs.. Alıştığımı düşünüyorum.

Babam çok güçlü biri etrafındaki herkesi kanadı altına alıyor onları koruyordu tek 1 şartla! Yardımcı olcaklardı boks dünyasında küçücük bir şey olduğunda haberi olcaktı , Düşmanlarından her saniye haberi olucaktı , hizmet ediceklerdi , saygı duyucaklardı ve bunun karşılığında babamda onları kanadı altına alıp koruyordu tırnaklarına zarar gelse ortalığı ayağa kaldırıyordu. Zaten yaptıkları işte Boks , adam dövmek , rinklerin kralı olmak , ne olursa olsun asla yenilmemek.

"Serkan git doğayı uyandır konuşmamız gereken konular var!"

"Hemen Hakan bey"

Şu sabahlara bayılıyorum kuşların sesiyle uyanmaya güneşin odamın içini aydınlatmasına, sanırım tek dayanağımda bu şu sabahları tekrar tekrar yaşamak için ve annem için hayattaydım.

'Tık-tık'

"Doğa uyandın mı?" yatağın içinde doğrularak "Uyandım Serkan abi gelebilirsin"

Kapıyı açarak kafasını bana doğru uzattı " Günaydın canım baban seni yanına çağırıyor"

"Günaydın Serkan abi tamam ben geliyorum sen git"dedim.

Kapıyı kapatarak odadan çıktı. Acaba yine ne işi düşmüştü bana yataktan çıkarak üzerimi giyindim, elimi  yüzümü yıkayıp yanına gittim.

"Beni çağır mışsın ?"

"Aynen bugün benimle beraber geliceksin!"

"Nereye?"

"Maça gelceksin çok önemli bir maç var bugün yaralananlara bakman gerekicek" hizmetçisi vardı sanki şuna bak ya elini kolunu sallıya sallıya götürüyordu beni insan çocuğunu o boktan yere götürür mü? E tabi beni çırak olarak gördüğü için evlat kavramı benim için geçerli değildi.

"Benim oraya gelmem ne alaka hem uygun bir yer bile değil benim için sizin hemşireleriniz yok mu? Ben ilk yardım falan bilmem!"

"Sana fikrini soran olmadı geliceksin dediysem benimle geliceksin uygun olup olmadığınada ben karar veririm sen değil ve Tuğçe sana ilk yardımı çok güzel öğretti neyin nasıl olucağını çokta iyi biliyorsun!" Tuğçe diye bahsettiği kişi benim annemdi ve o kadar rahattı ki adam öldüğünü bile umursamıyor çok kolay bir şekilde adını ağzına alabiliyordu.

"Hemşirenizi iznemi yolladın noldu ?"

Sert bir ses tonuyla "Hemşiremiz yok çok bilmiş yaralananlar siktir olup gider bize güçlüler lazım ama bugünki maçta ilk yardım olmalı git üstünü giyin ve yanıma geri gel"

. Ya bu adam çok gevşekti yada ben fazla ciddiydim neyse dediği gibi olsun hemde gittiği ortamı görmüş olurum hızlıca giyinip yanına gittim "Hazırım ama yemek yemedim."

"Orda varsa yersin serhat doğayı sen götür" hem beni kendisi götürmüyor hemde aç bırakıyor gerçekten küfür etmemek için zor tutuyordum kendimi. Arabaya doğru hızlı adımlarla yürümeye başladım Serhat abi uzaktan arabanın kapısını açtı bende hızlıca kapıyı açıp oturdum.

"Al doğa" diyerek elindeki poşeti bana uzattı. Poşete doğru uzanarak içini açtım "Serhat abi teşekkür ederim ne zahmet ettin."

"Seni oraya aç götüremezdim ki zaten götürmek bile istemiyorum bu yüzden yanımdan ayrılma seni anca böyle koruyabilirim."

"Bende gitmek istemiyorum ama hakan hazretleri ne derse o olcak mecbur" diyerek yemeğimi yemeye başladım.

...

Zaman ilerledikçe araba, dar sokaklı duvarları leş gibi olan bir yere doğru gitmeye başladı ve en köşede durdu.

"Geldik in hadi"

Burası,  burası çok iğrenç bir yerdi dışarda olan insanların bile tipinde hayır yoktu ben babamı güzel bir yerde çalışıyor sanarken burda çalışması çok ama çok garipti o kadar parası vardı ve neden burda duruyordu ki ?

"Hakan abi bura ne ya!" dedim ve yanına doğru ilerledim.

"Sakın başkalarına bakma yanımdan ayrılma ve lütfen soru sorma ilerle" diyerek içeriye doğru yürümeye başladık. Dar kapılı bir yerden geçerek içeriye adım attık. Burası çok kalabalıktı, adamların tipinde meymelet yoktu kafamı sağa sola çevirdiğimde karşımda kirli bir alan 20-50 yaş ortalaması adamlar gördüm bazılarının sakalları yere değicekti nerdeyse ortada çok büyük bir rink vardı serkan abiyle en öne doğru ilerledik ve durduk adamların hepsi ringin etrafına toplanmış dövüşen kişilerin adlarını haykırıyorlardı ve nerdeyse hepsi küfür ediyordu ellerinde para sallıyarak adeta kendilerini yırtıyorlardı. Burda neden hemşire olmadığını şimdi anlıyorum. Babam yavaş adımlarla kapıdan içeriye girdi herkes ama herkes bir çıt bile etmeden hepsi sustu ringdeki kişiler bir birlerine vurmayı kesip aşağıya indiler

Babam gülerek bize doğru ilerledi " ohohohoo benim koçlarım, benim aslanlarım şuanki maçın önemini çok iyi biliyorsunuz bunun için ne kadar çok çalıştığımızı." Herkes hep bir ağızdan " Haaakaaannnn, Hakannnn" diyerek tezarat yapıyorlardı.

"Şşşşşş sesinizi şimdiye harcamayın canlarım ben sözümde dururum şimdi MAÇ İÇİN BÜYÜK HAZIRLIKLAR BAŞLASIN HERKES YERİNİ ALSIN."diyerek yanıma geldi.

"Doğa sende hazır ol." Ay canımm yaa hemşirelik için çok hazırım ne demezsin "tamam" diyerek geçiştirdim.

-Merhaba rotasızlarım, uzun süre düşündüm ve karar verdim neden rüyamda gördüğüm ve devamını hayal ettiğim bir kurguyu yazı haline dökmeyeyim, bu kararım üzerine hemen yazmaya başladım ama unutmayın rotasızlar daha acemiyim kelime yanlışlarım,yazım yanlışlarım inanın bana çok vardır, ama bende yazarak hepsini öğrenip düzelteceğim. Şimdiden her şey için teşekkürler Rotasızlar.
İyi okurlar. -