AIWAG BOOK 2: FIGHT FOR US

KABANATA 38

Kabanata 38: Telling the truth

"Nak, halika sumama ka samin magbobonding kasama si Chloe" Sabi ni Mama pero dahil nagsosoundtrip ako dito sa kwarto parang tinamad akong sumama

"Ma, next time nalang nagsosoundtrip pa ako.. kayo nalang muna" Sabi ko at nagsasayaw na ako dito, sa sobrang lakas ba naman ng speaker ko kaya alam kong rinig ni mama yung mga pinapatugtog ko

"Sige, lock mo pinto ah?" Sabi ni Mama at hindi na ako sumagot, nag sasayaw na ako habang pinapatugtog yung mga kpop songs

Now playing: As if it's your last -Blackpink

"BABY NATJO CHIRAGO CHEREMANAJO HUMATENK ACAN GURIURI OPYO WO, GATCHO MAN GONNA KISSHAEJO NEGA NO HEGE MAJIMAK SARANGHI GOCHOREOM"

"MAJIMAJCHEOROM MAMA-MAJIMAKCHEOROM.. PATI BAPAMIN GOTCHOROM LOVE"

Sigaw na ako ng sigaw habang nakanta,  gusto ko lang naman magpakasaya para makalimot sakanya. Habang nasayaw ako ay may narinig akong nakatok sa pinto

Shet, kinabahan ako dahil oo nga pala hindi ko nalock yung pinto.. hindi kaya magnanakaw yon? Sa laki ng bahay na toh for sure nanakawan talaga toh

Katok pa din ng katok kaya dali dali na akong bumaba at kumuha ng kutsilyo sa kusina at dahan dahang sumilip sa bintana pero wala akong makitang tao, tapos katok padin ng katok kaya natakot ako

Is it multo? Or Magnanakaw?

Lumapit ako sa pinto at dinikit ang tenga ko dito na hanggang ngayon ay kumakatok padin, binuksan ko ito at tinutukan agad ng kutsilyo

"OY KUNG SINO KA MANG MAGNANAKAW KA, WAG AKO! SA KAPITBAHAY NALANG!" Sigaw ko at nabuksan kona ang pinto habang nakapikit ako tapos pagdilat ko, si Russel pala

Again and again and again and again

"Ikaw pala, akala ko kung sino.." Sabi ko at pumasok agad siya ng walang pahintulot ko!

"Hep hep hep, who told you na allowed ka na pumasok dito? Hindi ka manlang nagpapa alam.." Sabi ko at sabay hila sakanya pabalik sa labas ng pinto

"Pwedeng pumasok?" Sabi ni Russel

"Sige halika.." Sabi ko at pinapasok ko siya at pinaupo na muna sa sofa

"Coffee, tea, or me?" Sabi ko at ang akward dahil nanlaki lang ang mata ni Russel "Siyempre joke lang!" Dugtong ko at napasmile lang siya

Teka lang, diba mag mo-moveon nga ako sakanya? Pero bakit ko siya kinausap at pinapasok dito sa bahay? Hays ang rupok ko talaga

"So ano nga gusto mo????" Tanong ko sakanya habang nasa kusina na ako

"Ikaw..." Sabi ni Russel "I-ikaw bahala" Dugtong niya at tumango nalang ako, inihanda ko nalang siya ng juice.

"Bakit ka nga pala nagpunta dito?" Sabi ko habang hinahalo ang juice at ibinigay na sakanya

"Ahmm, may importante kasi sana akong sasabihin sayo eh" Sabi ni Russel pero hindi niya pa iniinom yung juice, at eto nanaman si Russel.. may importante daw na sasabihin pero wala namang kwenta para sakin.

"Sawa na ako jan sa mga importante mong sinasabi eh.." Sabi ko

"Ok i'll promise... this will be the last." Sabi ni Russel, seryoso nanaman yung mukha niya. Alam ko nanaman kasi na buntis si Felize eh

"The last what??" Curious na ako kanina pa, ganyan siya ng ganyan naeexcite tuloy ako ugh

"The last time you're going to see me" Seryoso niyang sinabi at napahinga ng malalim, tinitigan ko na lamang siya at pinagpatuloy sa pag kwento

"Hindi totoo lahat ng iyon, peke lang ang lahat ng yon... nagawa ko lang yon kasi ayoko kang mapahamak, gusto kong maging tahimik at payapa ang buhay mo pero ganon padin ang nangyari. All this time nagpapanggap ako na si Felize ang totoo kong mahal dahil pinagkasundo kami ni Mom at yun ang matagal na matagal ko ng dapat sasabihin sayo pero laging nauudlot, all this time ikaw parin ang nilalaman ng puso ko. All this time niloko ko silang lahat na si Felize ang mahal ko at niloko lang kita, Hindi alam nila Mom and Felize na pineke ko yung Kasal namin kasi ayoko pang ikasal sakanya. And yung nabuntis na si Felize.. i was shock kasi wala pang nangyayari samin pero ako yung tinuturo na ama. Kaya please Kylie, i'm very very very sorry because of me kung ano ano ng nangyari sa buhay mo kaya ako nalang ang lalayo sakaling maging masaya kana kasi ako lang naman ang nagdudulot ng problema sainyo. Sana pala noh Kylie? Hindi mo na ako nakilala edi sana ang tahimik ng life mo ngayon and i know na magiging masaya ka pero eto ako ngayon nasa harapan mo ako lang naman ang nagbibigay ng problema sayo. I decide to leave in our country and babalik na ako sa states. I love you" Paliwanag niya at kusa nalang pumatak ang luha ko, gets ko yon kaya naiyak ako

"Aalis kana? Iiwan moko? After mong sabihin ang lahat?" Sabi ko at sabay punas ng luha

"Yes." Sabi niya.

"But why?" Sabi ko at tuluyan ng namaga ang mata ko sa iyak

"Kasi ako lang dahilan kung bakit ka nagkakaproblema, at kung bakit ka malungkot ngayon"

"You deserve someone's better, you didn't deserve the person that broke your heart and make you feel sad... like me."

Ewan ko kung anong gagawin ko, napatulala nalang ako sa mga sandaling iyon para bang ayoko ng huminga at naninikip yung dibdib ko hindi ko naman sinisisi kay Russel kung bakit ako malungkot at nagkakaproblema

Pero tama siya, kung hindi ko siya nakilala baka ang saya saya ko ngayon at wala ako masyadong problema pero nung dumating siya sa buhay ko nagkaron naman ng kulay ang mundo ko kahit na sasaglit lang iyon ay napasaya niya ako sa konting panahon

Duhh pero.... pero.. mali ang iniisip niya

"You're wrong, hindi mo kasalanan yon" Sabi ko at sabay tapik sa braso niya, i was wrong too. ang pagkakamali ko is yung umasa ako sakanya para tuloy akong aso na hanggang ngayon naghahabol sakanya

"No, kasalanan ko ito lahat. Kilala ko ang prime suspect sa pagkakasunog ng bahay niyo at yun ay si Felize pati si Mom" Sabi ni Russel, hindi na ako magugulat dahil expect ko naman na sila talaga ang may gawa non.

"Ok, hindi naman ako nagulat dun" Sabi ko.

"So it's my fault.. i'm sorry" Sabi ni Russel at napasimangot nalang yung mukha ko

"So aalis kana? Babalik kana sa states?" Sabi ko

"Yes........" Sabi niya

"Ok then now leave..." Sabi ko at hinigit na siya papalabas  sa pinto

"Wait, are you angry? Ayokong aalis ng bansa nang galit ka sakin" Sabi niya at napatigil muna ako saglit

"No i'm not" Sabi ko

"Pero bago ako umalis, magkalinawan nga muna tayo... pagkabalik koba dito sa pinas may mababalikan pa akong Maria Kylie Garcia?" Tanong ni Russel at napa tahimik nalang ako, seriously? Sakanya manggaling yon? Tanga ba siya may asawa na siya eh!

"Haaaa? MR. ANSON... YOU ALREADY HAVE YOUR MRS.ANSON, so bakit mo itatanong sakin yan?" Sabi ko at napatahimik siya

"Ahh oo nga pala, pero diba nga peke ang kasal namin ni Felize at hindi nila alam yon kaya pls? Wag mong ipagsasabi kahit kanila Tristan,Belle lalo na si Felize" Sabi ni Russel at lumabas na ng pinto, hinabol ko siya sa labas kasi nakalimutan niya inumin yung juice na tinimpla ko masarap pa naman yon

"Oh wait!! Yung juice mo oh, inumin mo muna before you leave" Sabi ko at kinuha niya ito at sabay inom ng straight

"Hmm sarap, ang tamis na medyo maasim" Sabi ni Russel at umalis na din agad

"I love you too" Mahina kong sabi habang papasakay siya ng kotse, naalala ko kasi nag i love you si Russel sakin edi nag i love you too ako late nga lang