CHAPTER NINE

797 10 0
                                    

DENISE POV

May tatlong pinto kang pewedeng pasukan ang una ay code name pangalawa ay ang paggamit ng code sa pamamagitan ng padyak at tunog ng daliri at ang pangatlo ay kailangan mong masagutan ang limang katanungan doona. Mas pinili kong pumasok sa pangalawa pinto.

-•--,---,••-/-• ••• -••/•-/-••• •-•• --- --- -••

Kailangan ko nang dugo, kinuha ko ang bote na ginamit ni Hannah at sinimulan ng hiwain ang kamay ko nilapat ko ito sa pinto at laking gulat ka na bumukas ang pinto.

Naluha nalang ako dahil alam kong makakalabas na ako dito.

"Sa wakas. "

Tinignan ko muli ang lugar kung nasaan si Xyra, bigla nalang akong nakaramdam ng lungkot.

Siya kaya ang mawawala?

Papasok na sana ako pero tinaway ako ni Xyra, hindi ko napansin na nakalapit na pala siya sa akin.

XYRA POV

Ang tagal ko na pala sa San Nicolas University pero hindi ko alam kong ano ang dapat kong maramdaman, masaya ba o malungkot. Hindi ko man lang naranasan ang maging ligtas sa pang-araw araw. Lahat ng estudyante dito ang ninanais lang ay makalabas sa paaralang ito.

Sa pang-araw araw kong labas para pumunta sa mga klase ko takot ang nararamdaman ko. Takot na baka huling araw ko na sa mundong ito. Takot na hindi na ako makakalabas at takot na baka dito na ako mamamatay.

Naabutan ko si Denise na hinihiwa ang kanyang kamay kaya tinawag ko siya.

"Denise. " tawag ko sakanya

Lumingon siya sa'kin at tumakbo paalis biglang bumukas 'yung pinto at mabilis siyang lumabas. Nakahanap ako ng tyempo kaya lumabas din ako. Tumakbo ako ng mabilis. Akala siguro nila na magpapatalo ako.

Hindi pa ako mawawala hindi pa sa ngayon. Mabilis akong nakatakbo kaya naabutan ko si Denise. Si Hannah namn ay nakita ko sa dulo na halatang naghahabol ng hininga at pagod na pagod na.

"Akala niyo siguro na magpapatalo ako. " ngumiti ako ng mapait sa kanila.

"'Di ko kayo papatayin, don't worry. " dugtong ko.

Hindi ko pa kayo papatayin hindi pa ngayon. Tumakbo kaming dalawa ni Denise pero nataranta ako nung inabutan namin si Hannah na inatake ng kanyang hika. Hinanap ko ang bag niya at kinuha ang inhaler niya at mabilis ko 'yung binigay sakanya. Naghintay kami ng ilang minuto hanggang maging maayos na ang pakiramdam niya.

Hindi ko alam kung anong mangyayari sa amin pero sana matapos na ito dahil pagod na ako.

Hindi ko na kaya.

Itutuloy

Please support San Nicolas University. Don't forget to vote.    

SAN NICOLAS UNIVERSITYTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon