WarriorCats: Leven en Dood

Hoofdstuk 5

Dagpoot stond voor de kamp ingang. Hij keek vragend naar Bassie. 'Weet je het zeker?' Vroeg hij nog een keer.
Bassie knikte. 'Ik wil weten waarom mijn broer het Clanleven zo leuk vond.' Zei hij rustig.
Dagpoot trok met zijn oren. 'Ze zullen je niet accepteren.' Probeerde hij Bassie er van af te praten. Maar de vuurrode kater schudde zijn kop. 'Ik overtuig ze wel.'
Dagpoot betwijfelde het, maar hij zei maar niets. 'Oké, volg mij.' Dagpoot liep rustig het kamp in. Meteen had hij alle aandacht. Al snel hadden de meeste katten Bassie gezien.
'Wie is dat?' 'Indringer!' 'We worden aangevallen!' Katten sprongen op. Uilsprint stond klaar om op Bassie af te stormen.
'Dagpoot!' Brulde Bliksempoot, zijn stem stak boven alles uit.
'Jij stuk vossenstrond, ik zal je...'
Maar voordat Bliksempoot zijn dreigementen kon afmaken, was Bassie al naar voren gestapt. 'Ik wil me aansluiten bij deze Clan.' Sprak hij luid en duidelijk.
Meteen was het stil. Dagpoot stond sprakeloos achter de poesiepoes. Dit was geen deel van het plan! Bassie zou een paar dagen blijven en daarna weer vertrekken. Het was nooit de bedoeling dat hij zich zou aansluiten!
Leeuwster keek recht naar Dagpoot. Zijn gele ogen boorde in die van Dagpoot. 'Dagpoot,' Leeuwster nam een korte pauze, 'is dit waarom je deze, deze buitenstaander mee hebt gebracht?' Leeuwsters stem zat vol met walg en woede. Dagpoot kromp in elkaar en vouwde zijn oren naar achteren. 'N-nee, zo is het...' hij kon zijn niet afmaken. 'Genoeg!' Leeuwster sprong op Dagpoot af en haalde uit naar hem. Dagpoot sloot zijn ogen en liet de pijn over zich heen spoelen. Zijn oor begon erg te steken, de stekende pijn veranderde al snel in een brandend gevoel. Dagpoot piepte luid en dook verder naar achteren. Hij opende zijn ogen en kon maar uit één oog zien, zijn linker oog was bedekt met bloed. Hij piepte weer en sloot zijn linker oog weer. Met zijn rechteroog keek Dagpoot rond. Wat had Leeuwster gedaan?
Opeens viel Dagpoots oog op het gras voor hem. Daar lag een bebloed stuk oor. Een piepend geluid dat alleen zijn linker oor oppikte verraadde dat het stukje oor op het gras van hem was.
Leeuwster had de helft van zijn oor er af geslagen. Bang dat Leeuwster het weer zou doen, zette Dagpoot een stap achteruit.
De WindClan leider gromde luid. Maar voordat hij nog iets kon doen sprong Appelvaren er tussen. Ze keek van haar partner naar haar enige zoon.
'Hebben jullie bijen in jullie brein!' Haar stem klonk streng en teleurgesteld. 'Leeuwster, hoe durf je je zoon zo aan te vallen!' Spuugde ze haar partner toe. Leeuwster keek verbaast, alsof hij verbaast was dat Appelvaren het voor Dagpoot op nam.
'Weet je niet meer wat hij heeft gedaan?' Bliksempoot ging naast Leeuwster staan. 'Waarom zou je het opnemen voor hem?!' Dagpoot keek zenuwachtig naar Appelvaren, ze zou haar gedachtes toch niet veranderen?

'Daar kon hij toch niets aan doen!' Briespoot blies boos naar Bliksempoot, een kat die ze ooit als goede vriend zag.
Bliksempoot versmalde zijn ogen en gromde zachtjes.
Maanpoot ging naast Bliksempoot staan, de grijs met witte poes ontweek Dagpoots blik.
Dagpoot keek naar Nachtpoot, verwachtend dat ze met haar zus bij Bliksempoot ging staan.
Maanpoot had dat ook blijkbaar verwacht, want toen Nachtpoot naar Dagpoot heen liep keek ze met open mond toe.
Nachtpoot ging naast Dagpoot staan en Dagpoot kon voelen dat ze niet zeker van haar keuze was.

Meerdere katten begonnen nu een kant te kiezen. Uilsprint wierp een blik op Maanpoot en trippelde naar Dagpoot toe.
'Uilsprint, hoe durf je!' Moerasvoet was opgesprongen en keek zijn partner boos aan. 'Hij heeft voor de dood van Papaverpoot gezorgd!' Moerasvoets stem werd zachter en zachter tot dat hij aan het fluisteren was. 'Ben je dat vergeten? Ben je onze enige dochter vergeten?'
Dagpoot keek ongemakkelijk van Uilsprint naar Moerasvoet. Hij wilde niet dat dit gebeurde! Dit conflict dreef de partners uit elkaar!
'Zeker niet. Allesbehalve dat. Maar Dagpoot kon er niets aan doen dat hij werd aangevallen door de DonderClan?'
Dagpoot fronste. Hij was aangevallen door de DonderClan, maar ook door Leeuwster. Hij wierp zijn vader een korte blik voordat hij weer naar Uilsprint en Moerasvoet keek. mierasvoet had zijn onverzorgde vacht opgezet, wat hem nog beangstigend maakte.

'Stop!' Meteen was alle aandacht op Dagpoot. De rode kater kromp ineen van alle aandacht, maar schudde het gevoel snel van zich af. Hij zette een stap naar voren. 'Jullie verdelen deze Clan! Alstjeblieft, laat Leeuwster gewoon beslissen wat hij met Bas... met de poesiepoes gaat doen.'
Bassie zette een stap naar voren en ging naast Dagpoot staan, Dagpoot had zin om de poesiepoes een haal om de oren te geven. Door hem was alles immers gebeurt.

'Kitpoot heeft gelijk, we moeten Leeuwster laten beslissen.' Bliksempoot duwde Dagpoot weg en nam zijn plaats in. Dagpoot gromde maar deed verder niets, hij vond het prima zolang de Clan weer samenwerkte.
Leeuwster zette een stap naar achteren, zijn ogen scande iedereen die bij Dagpoot was gaan staan en sloeg zijn klauwen uit in de aarde.
'De poesiepoes mag blijven.' Hij draaide zich om, klaar om weer zijn hol in te trekken. 'Maar Dagpoot moet tot dat ik een mentor gekozen heb op hem passen.'

Oh nee he!

Leeuwster sprong op de hoge rots en schudde zich uit. 'Laat alle katten verzamelen!' Het was onnodig om te zeggen, want elke kat was al aanwezig.
'De poesiepoes is in gevaar voor eigen leven bij de Clan gekomen. De WindClan respecteert dat, daarom mag hij zich als leerling aansluiten bij de WindClan. Vanaf deze dag, tot hij zijn krijgersnaam heeft verdiend, zal deze leerling Vuurpoot worden genoemd, ter ere van zijn vlammend gekleurde vacht. Hij blijft in het kamp tot dat ik een passende mentor voor hem heb gekozen. Tot dat is gebeurt let Dagpoot op hem.'

Dagpoot keek met grote ogen naar Vuurpoot.
Als de dag en nacht samenkomen zal er vuur ontstaan dat de Clans zal verwoesten. Hij keek naar de lucht. Was Vuurpoot het vuur dat de Clans ging verwoesten? Hij moest de rest van zijn Clan waarschuwen!
Ze zullen je nooit geloven. Zei een klein stemmetje in zijn hoofd. Dagpoot schudde zich uit en rende het kamp uit.

Ze moeten me geloven.