6- bereaved

278 34 7
                                    

‼️Hatırlatma‼️
Hayat acımasızdı.

Hayat onlara acımamıştı, acımayacaktı. Fakat onlar farkında değildi.

Taehyung korkmuyordu. Tek isteği Jimin'le ayrılmamakken bilmiyordu, ayrılacaklarını. Ve senelerce asla buluşamayacaklarını.

°
°
°
°
°
°

Gün olurda yanında bulamazsan beni Ay'a bak, çünkü ben hep orda olacağım, unuttun mu? Ben Ay'ın çocuğuyum.

~08.09.2011~
-Ertesi Gün-

Harry Styles-Sign Of The Times

Kendilerini bir süre idare edebilecek kadar yiyecek, para ve biraz da kıyafeti çantalarına tıkıştırdıklarında hayatlarındaki en soğuk, en suratsız ve resmi kadın yatakhanenin kapısını sertçe açmıştı.

"Sizi uyuşuklar okula giden servis 10 dakikaya burada olacak, hazır olup aşağı inin!" diye bağırdığında Jimin tereddütle Taehyung'un gözlerine baktı.

Emin misin der gibi.

Belki de bir daha kavuşamamak üzere geçirdikleri son bir kaç saatti. Ama Kim, kararlıydı.

Çünkü bihaberdi.

"Hadi gidelim." dedi Jimin'in korku dolu gözlerinde gezdirirken gözlerini.

Bir kaç kat indiklerinde normalin aksine siyah olan servisin önünde durdular. Büyüklü küçüklü çocuklar servise binerken Jimin'in içinde hâlâ kötü bir his vardı.

Her zamanki gibi en arkanın bir önüne oturduklarında Jimin hışımla Taehyung'a döndü.

"TaeTae, içimde kötü bir his var, yapmayalım, lütfen" gözlerindeki korku, gittikçe büyüyordu.

Kim Taehyung, kimsenin göremeyeceğine emin olduğunda ellerini Jimin'in yanaklarına yerleştirdi. "Sevgilim, şuan da sen kötü düşündüğün için öyle sanıyorsun, korkma ben yanındayım, tamam mı?"

Jimin'in korktuğu da zaten tam olarak buydu. Ya yanımda olamazsa, korkusuydu.

Seneler ardından ayrılırsa sırtını dayadığı duvardan çok kötü tökezleyecek, düşecek ve kalkamayacaktı.

Bundan korkuyordu Park.

"Sen yanımdasın." demişti kısık sesiyle Jimin. Duran servis ve inen çocuklarla beraber indiklerinde ikili de oturdukları koltuktan kalkmıştı.

Sakin bir şekilde, belli etmemeye çalışarak inseler bile şoförün yanındaki koltukta oturan ciddi kadın gözlerini ikisine dikmiş, çatık kaşlarda gözlüyordu.

Gerçi o herkesi çatık kaşla izlerdi.

Sadece onlar biraz fazla işkillenmeye meyilliydi.

Aynı sınıfta olan iki beden beraber oturdukları sıraya bırakırken çantalarını öylesine getirdikleri bir defteri koydular masanın üstüne.

Sky And Nameless BirdHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin