იუნას P.O.V.
ყველაფერი მტკივა სულ დასისხლიანებული ვარ. თვალებს კი ცრემლები არ წყდება. უკვე მესამე დღეა რაც არაფერი მიჭამია და არც დამილევია.ხელები დაბმული მაქვს. ოთახში ვგდივარ, სადაც არაფერია,არც ლოგინი, არც სკამი ან მაგიდა. მხოლოდ ოთხი კედელი და კარები. ფანჯარაც კი არაა. მხოლოდ ერთი პატარა ფორთოჩკა, ისიც ჭერთან.
ჰიონსული- ლამაზმანოოო!- კარები შემოაღო და ჩემთან მოვიდა.- წამოდი რაღაც მინდა განახო!
მე- მე არ მინდა!- ხელი თმებში ჩამავლო და კარებისკენ წამათრია. თმები მომეწიწკნა, ტირილი და წივილი დავიწყე.-ხელი გამიშვი ცხოველო!- შეწინააღმდეგების თავიც არ მქონდა, იმდენად დასუსტებული ვიყავი.
მან კედელთან მიმაგდო, თვითონ კი შავებში ჩაცმული ორმოცი კაცის შუაში დადგა.
ჰიონსუნი- გინდა გაიგო შენი შეყვარებულის ნამდვილი სახე?
მე- თავი დამანებე რა!- ფეხზე ძლივს წწამოვდექი, მაგრამ ერთ-ერთმა, შავებში ჩაცმულმა ბიჭმა, ფეხებში ჯოხი ჩამარტყა დ ჩამკეცა.- ააააააააააჰ!- ვიყვირე სიმწრისგან.
ჰიონსუნი- შენი შეყვარებული შენამდე ვერ მოდი, იცი რატო?-*სიცილი*- ტვინი არ აქვს. უკვე სამი დღე გავიდა და ისევ აქ ხარ! ვერ გიპოვა ან არც კი გეძებს, ან გიპოვა და ჩვენამდე მოსვლის ეშინია. ლაჩარია!-*სიცილი*
მე- აქ ლაჩარს მხოლოდ შენ გხედავ. შენ გეშინია ვერ ბედავ, რომ იუნგის შეხვდე. შენ ხარ მშიშარა და სხვა შენს თავში ნუ გეშლება!- მკაცრი ტონით ვუთხარი და ცალყბად გავიღიმე.
ჰიონსუნი- რეებს ბედავ!- ქამარი გაიხსნა და ეხლა ქამრიც ცემა დამიწყო. ტკივილისგან ვკიოდი,ვწიოდი, ვტიროდი, დახმარებას ვითხოვდი მაგრამ ამაოდ.- აი შენს იუნგის მხოლოდ ეს შეუძლია!- თოფი ამოიღო და ერთ-ერთ ბიჭს ესროლა. ბიჭი უკან გადავარდა და სისხლისგან დაიცალა. მერე მეორეს ესროლა, მეორემაც წინას ბედი გაიზიარა.
მკვდრები, რომ დავინახე ვიკივლე. თვალები დავხუჭე და გვერძე გავიხედე, ადგან მათი ყურება ცუდად მხდიდა. ჰიონსუნი ჩემთან მოვიდა. საყელოში ხელი ჩამავლო და მკვდრებისკენ მიმათრია.
ჰიონსუნი- ნახე! კარგად უყურე!- მათ ორივეს შუბლში ჰქონდათ ტყვია ნასროლი და სისხლის გუბებში იწვნენ.- აი ეს იცის იუნგიმ მარტო! მხოლოდ ეს შეუძლია!
ვტიროდი, ვკიოდი, მეშინოდა, ცუდად ვხდებოდი. უეცრად თვალებში დამიბნელდა, თავბრუნდამეხვა და გავითიშე.
იუნგი P.O.V.
ოთახში ვზივარ, როგორც ყოველთვის მარტო. თვალები ჩაშავებული მაქვს და ძლივს ვახელ. ძლივს დავდივარ. არ ვიცი რა უნდა გავაკეთო, სად უნდა წავიდე. ამ ფიქრებში გართულს ეჰიონის ხმამ გამომაფხიზლა.
თეჰიონი- შეიძლება შემოვიე?
მე- კი!-ცრემლები მოვიწმინდე, ისე რომ ვერ შეემჩნია და გვერძე ჩავიწიე.
თეჰიონმა კარი დაკეტა და ჩემს გვერდით ჩამოჯდა.
თეჰიონი- ნუ მალავ, მაინც დავინახავ!
მე- რას, როცა ვერაფერს ვერ ვხედავთ?
თეჰიონი- ეგეცაა, ახლი ამბავი არის?
მე- არა! არ ვიცი რა გავაკეთო მეტი აღარ შემიძლია!
თეჰიონი- იუნას ვიპოვი!- მითხრა აკანკალებული ხმით. ტირილს ისიც ძლივს იკავებდა.
მე- მეც მენატრება!- ცრემლები წამომივიდა. გული ამიჩქარდა და ყელში ბურთულა მომაწვა.
თეჰიონი- იუნა! ის ჩემი ერთადერთი მეგობარი იყო, რომელთანაც ლაპარაკი არ მჭირდებოდა, უსიტყვოდ ვუგებდით ერთმანეთს. ის რომ...- ძლივს ლაპარაკობდა და თვალებიდან ცრემლები განუწყვეტლივ სცვიოდა.- ის რომ... ის რომ აღარ იყოს... არც მე აღარ ვიქნები!
ჰეიოოოო.... დავბრუნდიიი! თადააამ ესეც ახალი თავი იმედეი მაქვს ისიამოვნებთ!
YOU ARE READING
BOSS/უფროსი (დასრულებული)
Fanfictionმინ იუნგი მთელს სკორეაში ერთ-ერთი ყველაზე ცნობილი პიროვნებაა. მის კომპანიაში მუშაობს გოგონა რომელის სახელია იუნა. ის იუნგისთვის თავიდან შეუმჩნეველია მაგრამ ერთი შემთხვევა ყველაფერს შეცვლის. მინ იუნგი თავს მოწესრიგებულ ბიჭად ასაღებს მაგრამ ფარდის მიღ...
