Sosyal Deney

56

Güzelliklerim şimdi dışarı çıkıyorum ama siz yinede yorumları çoşturun sizin için arada kaçamak yapıp geleceğim buraya

Siz: Sen nereden biliyorsun bunları?

Siz: Korkutuyorsun beni

Siz: Bu kadar yakınımda olmak ürkütücü

05*: Sana zarar vermem Seren

05*: Zarar vereceğim en son insansın

Siz: Komik

Siz: İki gün önce bana küfür eden çocuk mu söylüyor bunu?

05*: Bir anlık sinirdi o

"Seren?" Adımı duymamla telefonun ekranını kapatıp kafamı kaldırdım. Kaşlarını çatmış bana doğru gelen Nazlı'ya baktım.

"Neden yaptın bunu!" diye bağırmasıyla oturuşum dikleşti.

"Anlamadım?" dedim olağan bir sakinlikle.

"Mirza dünden beri yazıyor. Onu sevdiğimi senden öğrenmiş." Gözlerini kıstı. "Neden sattın beni?" dedi öfkeyle solurken.

Oturduğum yerden kalktım. "Ona aşık olduğumu sanıyordu, ne yapmamı bekliyordun? Doğruyu söyledim sadece!"

Kolumdan tutmasıyla kaşlarım çatıldı. "Şimdi beni herkese rezil edecek!"

"Ne?" dedim şaşkınlıkla gülerken. "Tek derdin bu mu, Nazlı?"

"Evet!" diye bağırmasıyla sertçe kolumu çektim.

"Kusura bakma ama senin egon yüzünden ben ilişkimi riske atamam!" diye ben de bağırdım.

"Bencil!" dedi tükürürcesine.

Sertçe omzundan itekledim. "Sen nesin ha? Nesin sen? Kendi çıkarlarını düşünen bencilin tekisin!" diye bağırdım öfkeyle.

"Neler oluyor?" diyerek araya giren Selen'e bakmadık bile.

"Öyle mi Seren? O zaman bütün sırlarını yayacak kadar bencil olayım." dedi direkt gözlerime bakarken.

Gözlerim kısıldı. "Sen..." diyecek oldum ama lafımı kesti.

"Mesela babanın anneni nasıl boynuzladığını anlatabilirim." Suratına yediği tokatla cümlesi yarıda kesildi. Selen bize doğru koşarak gelirken elimde durdum.

"Siktir git, Nazlı. Seni gözüm görmesin. Bir yerde karşıma çıkarsan yemin ederim seni parçalarım."

Omzuna çarparak yanından geçerken dolan gözlerimden aşağıya yaşlar çoktan akmaya başlamıştı bile.

Hızla evden çıkarken nereye gittiğimi bile bilmiyordum.