Λίγη ησυχία επιτέλους έτσι;
Σκέφτεσαι πόσο πολύ ανάγκη έχεις τον ύπνο όλη μέρα και στο τέλος τι γίνεται;
Απολύτως τίποτα,νομίζεις ότι τα όνειρα θα σε παρηγορήσουν αλλά τελικά αποδείχτηκαν εφιάλτες ,ακόμα και τα όνειρα σου πια έχουν γίνει καθημερινές ανοησίες ...
Κάθε βράδυ πριν κοιμηθείς σκέφτεσαι πόσο ωραίο θα ήταν να άφηνες την τελευταία σου ανάσα , να μην ξαναξυπνήσεις ποτέ ,να μην ξανά ζήσεις το αγχος της καθημερινότητας,μετά δίνεις ένα δυνατό χαστούκι στον εαυτό σου ,κλαίς ,πονάς και όλα αυτά τζάμπα..
Το πρωί ο ήλιος δεν είναι φωτεινός ,κάθε μέρα ξυπνάς στις 5:30 (δεν μπορεις πιο νωρίς ακόμα),τα πάντα είναι σκοτεινά αλλά είναι πιο ωραία από το κρεβάτι σου,το βαρέθηκες και αυτό,όμως μεχρι να πάει 6 σου έχει λείψει..
Το πρωινό μου δεν διαφέρει από το βραδινό μου και τα δύο είναι το ίδια σκοτεινά ,μετά ο ήλιος φωτίζει τα πάντα και εσύ αντί να σκέφτεσαι το πόσο ωραία λάμπει κοιτάς τα σύννεφα και περιμένεις να βρέξει..
Όλα είναι τόσο σκοτεινά αλλά εσύ το διάλλεξες ..
Το βράδυ πλησιάζει καθε μέρα ..το σκοτάδι έχει ήδη φτάσει..
YOU ARE READING
Δεν Ξέρω
Teen FictionΗ ζωή μου.. Μια βαρετή ζωή εξαιτίας μου με αρνητικά συναισθήματα.. Οι μέρες περνάνε και όσο αυτές περνάνε ξεχνάω το τι είμαι και το τι θέλω να είμαι 😕✌και βέβαια επίσης δεν ξέχασα να προσθέσω λόγια από αγαπημένους μου ποιητές που τα έχω μεταφράσει...
