Siyahın en güzel tonundaki saçları beline kadar dalgalar çizerken, bembeyaz teni cezbedici bir nitelikte kusursuzca parlıyordu. Karanlığın arkasından parlayan yeşil-ela gözleri ışıl ışıldı. Ve her zaman olduğu gibi yine o gözlerden kaçınıp bakışlarını asla boş denemeyecek odanın duvarlarında sabitledi. Şimdi de ağzı istemsizce hareket ediyordu. "Korkmuyorum." sesinde titreme yoktu. "Asla-" ve derin bir nefes aldı. "Utanmıyorum" Kıyafetinin koluyla yanaklarından süzülen inci tanelerini sildi. Ve gözleri pencereden içeri sızan soluk güneş e kaydı. Nereye gideceği konusunda en ufak bir fikri olmadan geçmişi belleğinden silmeyi bir an o kadar istedi ki. Şimdi ne olacaktı? Yardım edeceklerini söylemişlerdi.. Ama ne kadar güven verici olabilirdi? . Neden olmuştu bütün bunlar, neden kimse ona bir şey anlatmıyordu. Tüm bunları düşünmek ona zor geldi. Kafasını sağa sola sallayıp gözlerini kapattı. Tüm bunlar hiç olmamalıydı(düzenlendi)
***
YOU ARE READING
//AYNALAR//
FantasyVe aynalara tapıyorsun. Ah! onlara inandın Gerçekten mi.. Görebiliyor musun? Bomboş. Senin gibi. Bu tuhaf? Çünkü yansımasını göremiyorum. Şimdi sadece sessizsin. Konuşmanı istiyorum. Anlatmanı istiyorum. Ama yapamazsın ... Ağlamak istemezsin. Biliyo...
