Θα Σε Θυμάμαι (#3 Σαντα Ροζα)

41. • Αλεξανδρα •

41.
Nobody -James Arthur,Martin Jensen

Νυστάζω απίστευτα.Απιστευτα όμως.

Ανοίγω τα δημητριακά και βάζω στο μπολ.Πριν προσθέσω γάλα τον βλέπω να βγαίνει φουλ ιδρωμένος από το δωμάτιο του.

Πραγμα πολύ σεξι για άντρα...
Μην τον κοιτάς Αλεξάνδρα...
Μην τον κοιτάς...

«Για τρέξιμο ησουν;»ρωτάω χωρίς να τον κοιτάξω.
«Με κοροϊδεύεις;Τέτοια ώρα;»λέει όλο ύφος.
«Καλά ντε...»λέω και μπαινει στην κουζινα και βγάζει το νερό από το ψυγείο και το πίνει από το μπουκάλι.Ολο.Μονορουφι.

Χαζός είναι;Νοέμβριο έχουμε;Πως ίδρωσε τόσο πολύ;

Εντάξει το σπιτι είναι ζεστό.Για αυτό κυκλοφορούμε με κοντομάνικα όλο το χρόνο αλλά τέτοιος ιδρώτας;

Παιρνω ένα ποτήρι και το βάζω στο πάγκο μπροστά του.

«Αυτό λέγεται ποτήρι.Ειναι ένα δοχείο υγρών που προορίζεται για άμεση κατανάλωση»λέω.

Με γράφει και βάζει το μπουκάλι στην θέση του.
ΑΔΕΙΟ!

«Μήπως πρέπει να το γεμησεις αυτό;Λέω εγώ τώρα μια ιδέα...»λέω.
«Δεν έχω όρεξη σήμερα οκ;»λέει θυμωμένα και μπαινει στο δωμάτιο του και μετά στο μπάνιο.

Μετά από λίγο ανοίγει την πόρτα και φωνάζει.
«Και ντυσου σαν άνθρωπος!Ελεος δηλαδή...»λέει και κλεινει πάλι την πόρτα.Δεν αργω να ακούσω το νερό στο μπάνιο να τρεχει.

Τι έχει αυτός σήμερα;Γιατι είναι μες τα νεύρα;

Κοιταω μετά τι φοράω.Τιποτα καινούργιο.Το σορτς μου το κόκκινο και την άσπρη μπλούζα που λέει «can I sleep with you?» πραγμα που το θεωρώ πολύ γλυκό.

Τα συνηθισμένα.Τι εννοει σαν άνθρωπος;

Ξύπνησε με νεύρα μάλλον.

Τρωω τα δημητριακά μου με το γάλα και τα βάζω στον νεροχύτη.Τα πλένω γρήγορα γρήγορα.Δεν μπορώ να τα αφήσω ετσι.Μετα παιρνω το γιαλινο μπουκάλι από το ψυγείο που άφησε ο κύριος άδειο να το γεμίσω.

Όσο γέμιζε τον σκέφτομαι.Ακομα και νευριασμενος γλύκας είναι.Φυσικα και δεν πολύμιλαμε τώρα τελευταία.Εγω γιατί νιώθω αμήχανα.Αυτος γιατί...δεν ξέρω...αλλά αυτός χέστηκε αρα λέμε τα βασικά μόνο.

Αρρώστια είναι ο Μαριος.Αρρωστια.

Δεν ξέρω που θα βγάλει όλο αυτό.Χειροτερα έγιναν τα πραγματα.Τωρα θέλω και άλλο από αυτό που πήρα.