Vlekpels trippelde het krijgershol binnen en zocht naar Duivelstreep. 'Duivelstreep?? Waar ben je? Ik ben het Vlekpels!'
Duivelstreep hief haar kop op en keek recht in de ogen van haar zusje. Vlekpels mauwde: ,,Wat is er toch de laatste tijd met jou... het lijkt wel alsof je gewoon liever een poesiepoes wilt zijn." Duivelstreep keek boos naar haar zusje en gromde: Nooit!!!! Nooit meer wil ik zo een poesiepoes zijn!!! Vlekpels deinsde achteruit en keek boos en verdrietig naar Duivelstreep:,,Wat is er toch met jou!! Zo hoef je niet meer mijn zusje te zijn!!!" En ze liep boos weg. " wat heb ik nou weer gedaan?" Zuchte duivelstreep. Ze dacht alleen nog maar: Ik wil Niet meer in de donderclan!! Bij iedereen! Niemand geeft nog wat om mij!! En toen kwam ze op een besluit. Ze bedacht een goed plan wat ze later in de nacht kon uitvoeren. Ze bedacht iets wat zelde katten doen...weglopen. In de nacht..
Het was avond geworden, er waren nog een paar katten met elkaar dingen aan het bespreken. Duivelstreep keek om het hoekje van het krijgershol ze wierp een snelle blik op het groepje katten en davht: "het moment is gekomen...!!"
Ze sloop stiekem van struik naar struik totdat ze bij de kamp ingang kwam. Ze dacht nog even na maar kon nauwelijks nadenken er spookten zo veel gedachten door haar hoofd. Ze kon nog maar aan één ding denken: Snel wegrennen!!
Ze wierp nog een laatste blik op het donderclan kamp, dat er vredig uit zag. En toen draaide ze zich om en rende heel hard weg.
Sorry dat dit zo een kort hoofdsuk was 🙂😅
Het vervolg komt zo snel mogelijk! 😋
YOU ARE READING
Duivelstreep's leven ✖️Nog niet af! ✖️
הרפתקאותNiet een hele lange tijd leven de 4 clans in het woud en is alles normaal en is er vrede. Totdat er op een dag 2 poesiepoezen door de donderclan worden gevonden. ...
