15-/Zehirli Kazık

80 5 1
                                    

"Her şey yeni başlıyor..."

...

Vücudumda müthiş bir ağrıyla uyandım.Gözlerimi açtığım gibi David ve Sofia'yı gördüm.

"Ah,sonunda tatlım.Bugün okulda sunumun varmış."

"Sofia ölümden dönüyorum ve ilk söylediğin şey bu mu?!"

"Sakinleş,Davi ona olanları anlat,"dedi ve odamdan çıktı.

"Tamam bugün okuldaki son günün artık olağanüstü okula gideceksin. Geç bile kaldın."

"Ama..."

"Aması yok hazırlan ve okula gidip sunumunu yap.Sonra ise kayıdın diğer okulda olacak."

"Tamam,"dedim ve onun da odamdan çıkmasını bekledim.Yavaş yavaş kalktım ve banyoya girdim. Elimi,yüzümü yıkadım ve odama geri döndüm. Siyah dar bir gömlek,üstüne siyah deri ceket,siyah dar paça pantolon ve siyah topuklu ayakkabılarımı giydim. Ceketimin kolarını yukarı çektim ve çantamın içine ödevimi attım. Son olarak ta saçımı hafif dalgalı bir hale getirip salık bıraktım. Aşağı indim ve bizimkilere hiçbir şey demeden dışarı çıktım. Ah,hadi ama ölümden dönüyorum ve onlar bana sunumun var okula git diyorlar. İyi olup olmadığımı sormadan hem de! Sinirimi yatıştırmaya çalıştım ve okula hızımı kullanarak gittim. İlk derste sunumumuz vardı. Hemen sınıfa çıktım ve bizim grubun yanına gittim.

"İyi misin?"

"Sonra,"dedim ve Becky'i rahatlatamadığımı fark ettim.

"Sunumu yapalım da iyi olacağım,"diyip yerime oturdum.Zil çaldı ve sunumumuza başladık.

...

-Sunumdaki bilgileri yazmıyorum.Okunmadan geçilir diye düşünüyorum. Çünkü çok uzun.-

Sunum bittiğinde zil çalmıştı.

...

Bazı dersler uykuyla bazı dersler ise sıkıntıyla geçmişti ama bugün bitmişti. Bu okul da bitmişti... Ama bu akşam Dante'yle buluşacağım gerçeğini bunlar değiştirmiyordu. Yine hızımı kullanarak eve gittim ve dolabımı açtım. Ve dolabımda hiç güzel bir şey olmadığını fark ettim. Bu yüzden de en güzel kıyafetim olan üstümdeki kıyafetle gitmeye karar verdim. Saçımı eski yani düz haline geri döndürdüm ve bıçağımı yanıma aldım. Ardından da zamanın gelmesini beklerken yapacak bir şey aramaya başladım. Belki günlük tutabilirdim.Hayır,çok sıkıcı,belki fazla klasik.Ne yapacağımı düşünürken laptop'u aldım ve boş bir metin sayfası açtım.Sonra ise kendimi anlatmaya başladım,blok yazmak gibiydi galiba.Ama kimse okumayacak,bilmeyecek ve asla öğrenmeyecek... Hayatımı anlatmaya başladım... Neler olduğunu,neyi nasıl öğrendiğimi...Zaman geldiğinde ise metin sayfasına şifre koydum ve laptop'u kapattım. Sonra ise aşağı indim. Kapının önüne çıktığımda Dante karşımda duruyordu.

"Sana fazla güzel olman gerektiğini söylemiştim."

"Bunu gelişmiş bir tıp bile yapamaz."

"Bu kadar güzelliğe gerek olduğunu söylememiştim,"dedi ve sırıttı.Ben de numaradan gülümsedim ve arabaya bindim.Yol boyunca sessiz durduk.

"İşte geldik."

"İyi de burası çok ıssız bir yer."

"Başbaşa olmak istemiştim,"dedi ve omuz silkti. Ben de göz devirdim ve arabadan indim. Bir bank vardı. Banka oturduk ve içmeye başladık. Daha doğrusu başladı.Ben içiyor gibi yapıyordum.

...

"Erica seninle bir şey konuşmalıyım."

"Dinliyorum."

"Sen iyiy bir kızsın ama sana verilen yetenekleri hak etmiyorsun.Ve dürüst olmak gerekirse,"dedi ve birden boğazıma bir bıçağın dayandığını hissettim.Sonra ise devam etti,"Buraya seni öldürmekten başka bir amaçla gelmedim,"dedi.

"Ah,hadi ama beni öldürmek istediğini zaten biliyordum,"dedim ve bıçağı tutan kişinin elini ısırıp ondan kurtuldum. Sonra da hızımı kullanıp kalbini söktüm ve Dante'nin karşısında durdum. "İşini adamlarına yaptırmamalısın.En azında bu kadar korkak olmamalısın,"dedim ve kalbi ona attım. O ise tuttuktan sonra çimenlerin arasına attı. Sonra ise dövüş başlamıştı.

...

Tam karşımda duruyordu.Zehirli kazığı kalbime yöneltmişti.

"Sen kazandın."

"Acemiler ustalarla yarışamaz."

"Sen usta değilsin,"dedim ve ona bir adım yaklaştım.O da bir adım yaklaştığında kazık kalbime dayanmıştı. Çaktırmadan bıçağı aldım ve,"Sen sadece kendini fazla büyüten birisin,"diyip bıçağı kalbine sapladım. O da son gücüyle kazığı kalbime doğru iktirdi.Kazığı hissettiğimde büyük bir çığlık atmıştım. Yavaş yavaş kazığı çıkardım ve bir kenara attım. Yara olan yeri tuttum ve onun yanına doğru ilerledim. Sonra da bıçağı defalarca saplamaya başladım. En sonunda durmuştum. İstediğim için değil.Dante aynı onu gördüğüm gibi gözüküyordu.Kanlar içinde...Tam bıçağı çıkarmıştım ki kazığı vücudumda hissettim. Ve gücümü kaybetmeden önce kim olduğunu görebilmiştim...

BÖLÜM SONU.UZUN BİR ARADAN SONRA YENİDEN KARŞINIZDAYIM.UMARIM BÖLÜM HOŞUNUZA GİTMİŞTİR. SONRAKİ BÖLÜMDE GÖRÜŞMEK ÜZERE.KENDİNİZE İYİ BAKIN...

MEDYA:Bıçak

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: May 24, 2015 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

BEN NEYİM BÖYLE! Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin