Ikalawang Pakpak

214 9 0
                                    

"Dont tell me he knows everything"

"Tonia?"

I was about to speak when Dominique came and talked.

"Kevin! This is Bella, and Bella this is Kevin my cousin."  

"Uhm, lets go Bub. Sayang ang oras para marami rin tayong mapuntahan." at baka saan pa mapunta ang usapan.

We went to a park, sinabi kasi ni Dominique na gusto nyang magpunta sa isang park na maraming bata, well sa New York naman kasi ay bihira lang kami makalabas. Puro opisina at restaurant lang yung nakikita naming dalawa. Mygoodness Sa sobrang lagi akong nandoon sa restaurant kahit nakapikit memorize ko na yata lahat ng nasa menu nya eh. At sya rin naman, kilala na siya ng mga empleyado sa opisina. Akala nga nila jowa ko yun eh. Mygosh, never! I mean gwapo naman sya, mabait, sweet. Pero wala eh mahal ko talaga sya bilang kaibigan at kapatid. Atsaka sayang naman yung pinagsamahan namin if ever we tried to be together. What if it didn't worked out? O diba? Kaya we both agreed na we will just be friends.

"Bub! Lets go! Punta na tayo sa last stop natin. Sa Tarlac" Dominique. Huh? Meron pa? 

"I thought last nato? At tsaka 4pm na. Ang layo ng Tarlac sa Manila Bub.

"Uhm, Ton- ay Isabella, 2 hours lang naman ang byehe, tsaka malapit lang naman dito yung pupuntahan natin." Kevin. Whatever.

"Odiba Bella? Come on, wag ka namang kj." So ako pa pala ang kj ngayon ha?

"You know what? Fine!" at pumasok na kami sa isang sasakyan. Wait, bakit kailangan pa naming magpalit ng kotse na sasakyan?

"Ah bub, hindi ito yung sinakyan natin kanina diba?"

"Yes, Bub. We need to use this kind of car to go to the specific place. Hindi kasi kaya ng car yung pupuntahan eh." Pakiulit nga Dominique?! "Alam mo Bub, tingnan mo nalang. Okay?" I gave him a smile as a reply.

Nagpaalam lang saglit si Dominique at babalik rin daw sya agad, nakalimutan niya yata yung phone nya. Then his cousin came.

"Close talaga kayo no?" napatingin naman ko sa kanya then balik sa nature.

"Oo naman. Mabait sya, sweet at loyal na tao. Masyado din syang faithful, kaya magiging close talaga kami. Siguro nasa lahi nyo talaga yun, opsss. So that means ampon ka?" then left, sakto naman nandyan na si Dominique, I saw him na nakatinigin sa amin, so what I did is kumapit ko sa braso ni Dom. 

Here we are, I dont know what this place is called pero it nice ha! You can see the nature and it has history. 

"So Kevin, what do they call this place?" Dominique asked

"Ahhhh, Capas National Shrine. Sabi nila they planted rows of trees to represent dead people." Kevin proudly said.

"How 'bout the names? Sila yung namatay?" Dom asked again.

"Oo, siguro. Basta ang sabi nila this was built by the Philippine Government as a memorial to allied soldiers who died at Camp O'Donnell at the end of the Bataan Death March during the WWII.(ctto)

"You are still really good at history." nagulat naman si Dom sa sinabi ko at mismong ako ay nagulat rin. The heck? Goodness! Pigilan ninyo yung bibig ko!

"How did you know?" Sandali Dominique, let me think!

"Uh, uhm, h-hala na-man eh. Ano, The way he talk halatang alam na alam nya yung sinasabi nya. Oo, yun, ganon." Whoops! Pwede na yun.

WIND BENEATH MY WINGS Where stories live. Discover now