FAKE LOVE

Chapter 1

*dzeep *dzeep

napatigil ako sa pag susuklay ng aking buhok ng biglng mag vibrate ang aking phone,kakatapos ko lang din kasing mag punas

i open my phone at nakatanggap ako ng isang massage,at ng makita kong si ruzzel ang nag text aligaga naman kong buksan ito dahil nalang din sa ngayon lang siyang nag paramdam uli,ang tanda ko ang huli niyang text sa akin ay 4 na linggo ng nakaraan,akalain mo yun matapos ng 4 na linggong hindi nag paramdam eh ngayon lang uli,ang alam ko lang kasi ay busy siya dahil na nga sa bunisse ng pamilya nya na sya ang magpapatuloy

From:Ruzzel

hey...pwede ba tayong magkita mamaya

basa ko rito and yes magkikita na kami uli matapos ng 4 na linggong hindi nag kikita,napangiti ako at napayakap ko pa and phone ko dahil sa excite na nararamdaman,mag rereply na sana ako ng bigla na lamang siyang tumawag,nanlaki ang aking mga mata at walang alangang sinagot ang tawag nya dahan-dahan kong itinapat ang phone sa tenga ng isagot ko na ito

''hello''

''hi u-uhh''nauutal niyang sagot sa kabilang linya

ng marinig ko palang ang kanayang boses ay napapikit ako at napa kagat sa ibabang labi,i miss her so much especially i miss her voice,hugs and kisses

''ahh laura are you fre--''

''yes free tonight''pag putol ko sa kanya

''a-ahnn r-really libre ka ngayon''nauutal parin niyang sabi para bang may kakaiba sa kanya na napapansin ko pero wala na akong pake basta makita ko lamang siya kahit ngayong gabi lang

''s-sige magkita tayo sa coffe shop malapit sa shool natin dati,8pm''he said parabang nag aalangan

''s-sige''nauutal kong sagot iwan pero bigla nalamang ako nakaramdam ng matingding kaba sa pag kikita namin ewan siguro sa excited lang talaga ako ng makita siya mamaya

''okay I'll see you later''saad niya hindi na ako sumagot pa at pinatay ko na ito agad

tumingin ako sa watch na nasa dinding ng kwarto ko it's now 5:47 pm kaya napa buntong hininga nalang ako

''laura''

napa balikwas ako ng may sumigaw sa pangalan ko mula sa sala,naramdaman kong papunta na sya sa kwarto ko kaya naman nagmadali akong iayos ang sariling higaan at umupo ako ng ayos ng buksan na ito tumambad sa aking harapan si johana na kakapasuk lang sa aking kwarto

''lau bumaba kana para kumain bawal kang mawala sa hapag''sabi niya sabay hila sa akin

''ahh oo bababa na ako mauna kana''sagot ko naman

''hinda sabay na tayo''pag pupumimilit niya

''may gagawin pa ako una kana susunud ako promise''pag dipensa ko nakita ko siyang bumuntung hininga aka tumayo sa pag kakaupo sa aking kama

''promise''sabay baling sa akin ng tingin

''promise''giit ko pataas kamay

''sige una na ako bumaba ka kaagad,kapag wala kapa within 5 minutes pupuntahan talaga kita dito at kakaladkarin pababa''pagbabanta niya kaya napa ngiwi ako

''hindi ba pwedeng 30 minutes''

''at anak ng topa ba naman ohh anong gagawin mo rito ng kalahating oras malamang tapos na kaming kumain niyan''hindi makapaniwala niyang saad

''20 minutes''

''hindi''

''15 minutes''

''hindi''madiin niyang sagot kaya napa lunok ako

''10''

''HINDI ALAM MO MAS MABUTI NAL---''

''oo na sige na 5 minutes na''alangan kong sagot nakita kong napangiti siya sa sinabi ko

''good''she said at tumalikod na ng makaalis na siya ng tuloyan sa aking kwarto kinuha ko kaagad ang ang phone at nag tipa

To:Ruzzel

i miss you already ecited na akong magkita tayo uli

send ko rito nag hintay ako sa kanayang reply pero wala syang naihatid pabalik naghintay ako ng ilang minuto ewan kong ilang minuto ng lumipas pero ni isa wala man lang reply i mean kahit 'i miss you to and i,'m excited to see you too' dinaman kaya ay 'me too' kahit ganun man lang tsskk napa poute ako dahil wala akong natanggap na repky mula sa kanya

''LAURA RIZLEY ABALYANO KUNG HINDI KAPA BABABA DYAN KAKALADKARIN NA TALAGA KITA PABABA DITO''napa balikwas ako ng marinig ko ang akin pangalan and take note buo ko pa talagang pangalan ang kanyang tinawag at kay johana pa naman iyong boses na iyon

''O-OO PA-PABABA NA PO''nag madali akong tumayo at bumaba pumunta ako sa sala at nakita kong naka handa na ang mga pagkain sa lamesa at tumambad sa aking harapan ang mga makakapal na mukha ng aking mga kaibigan sa ngayon ay kasalukuyan ng kumakain ni wala man lang pakialam

''ikaw kailangan ka pa pala talagang takutin ano para sumunud ka kaagad''pagsesermon sa akin ni johana actually sa lahat ng kaibigan ko si johana lang ang may malasakit sa akin di tulad ng iba kong mga kaibian dito na makakapal ang mukha na nakikikain na walapang pake kasi nga they don't give a shit di parehas ni tong si johana na jolly pero kapag magalit wagas akala mo'y isang ina kung manermon

''ano ba kasing ginagawa mo sa itaas at ang tagal mo naman''takang tanong nito

''ang matagal 5 minutes lang naman akong nawala ahh''saad ko sabay upo,nakaramdama ako ng malaks na batok sa ulo kaya napa hawak ako kaagad dito

''ahhh ang sakit ahh''pagrereklamo ko rito nakita ko siyang inirapan ako at tumalikod para kumuha ng isa pang plato kaya nag taka naman ako ano ba kasi nagawa ko

''ano bang problima nun''tanong ko sa mga tao rito na wala paki alam sa mundo walang sumagot sa kanila kaya napa yuko na lamang ako

''hindi ka lang kasi 5 minutes lang nawala at nagtagal''nagulat ako na ngayon ay may nag salita sa kanila kaya napa kunot ang noo ko ilang minutes ba akong nag tagal sa itaas at kakahintay sa reply ni ruzzel

''gaano naba ako katagal nasa taas''tanong ko

''14 minutes lang naman''sagot naman nung isa sabay tayo at inilagay a lababo ang kanyang pinggan sabay inom ng tubig

napatanimik ako patay sobra na pala ako ng 5 minuto sa taas tapo sinagot ko pa siya ng ganun

tumayo ako at lumapit sa kanya sa sofa at palambing siyang niyakap

''sorry na besh di ko lang naman alam ehh na nasobrahan ako sorry na please''parang bata kong pag hihingi ng tawad

''tsskk''

''sige na naman please sorry na kasi promise hindi ko na uulitin''i said in a serous tone hinding-hindi na talaga ako uulit sa gagawin ko baka yun pa ang ika wala niya sa akin maliit lang din kasi ang pasyensya nya kaya ayaw ko siyang magalit sa akin,isa narin kasi ang dahil kong bakit ayaw ko ang mawalan ng kaibigan dahil na rin kasing wala na akong mga magulang they just die in a car acident when i was a kid idinala lang ako sa amponan at ng mag 7 years old ako may umampon sa akin na mag asawa naging maganda namanang buhay namin pero ng tumong-tong ako ng college ay sya namang pagkamatay ng aking tinuring na ina dahil doon nag asawa uli ng iba ang aking tinuring na ama pero ayaw ko sa babaeng napangasawa ng ina-ama ko ngayon kaya lumayas ako sinu-supportahan pa naman ako ng ina-ama ko pero dalas lang kaming magkita dahil sa nga may bago na siyang pamilya kahit naman papaano mahal parin ako ng aking ina-ama

kaya ayaw kong mawalan ng karamay dahil medyo tanga panaman ako sa---ahh basta tanga na kong saan basta ayoko kong banggitin

tumingin ako johana dala ang pag mamakaawa kong mukha sinubukan ko ang best ko para maging totoo iyon pero parang hindi yata hindi naman kasi ako marunong umarti kaya parang hindi talab

''pauwi na raw si ate Louisa kaya aalis na rin kami mamaya maya''bago siya tumayo at pumunta sa kusina habang iniwan akong mag-isa na nakasimangot