13 ARALIK

8 1 0
                                    

Istanbul da kar ver
Yüreğimde sana yazılmış şiirler
Saçlarına ak düşmüş çam ağaçlarının
Tenekede yaktığım ateş titrer
Şekersiz çayımdam  dudak payının hasreti
Kasvetli bir aralık akşamından
Kartpostallik hatıralar geçer

Bugün 13 Aralık ve saat sonsuza beş var
Benim kentimden kar tipi
Senin şehrinden güneş var
Bu ne vicdansız hasret bu ne insafsız kumar  zar tutan kaderim  yine yener buz tutan hayallerimi  dalına küsen yapraklar gibi koptum kopacağım hayattan

Şimdi sen yoksun ya şiirlerim yetim hayallerim  yetim sabahlarım yetim 
Inan bana  bırak yaşamayı
Nefes almaya bile yok niyetim
Sudan sebepler  üretip  yaşıyorum  iste öylesine 
Mesela gözlerini hayal ediyorum gözlerim doluyor
Savrulan saçların değiyor kirpilerime

Yokluğun zor be gülüm aralık işliyor iliklerime
Kilitli sandıklarımdan  gülüşünün  göz kırpmaları var
Ve dilimde hercai fısıldaşmalar  
Yanık türküler biriktiririm sana
Utana sıkıla söylerim ıslak köşe başlarında
Biliyorum duramazsın beni
Ama eminim kulakların çınlar sabah ezanlarında
Gel be gülüm sensiz sehrim karanlık
Eğer gelmezsen sonum olacak ARALIK


  Sahildeki Şair Where stories live. Discover now