My mate the Alpha...

Hoofdstuk|17|

POV Angel

"Ja ja kijk gewoon naar me dan kan ik je bewijzen dat ik een weerwolf ben" zegt de onbekende jongen ,waarvan ik de naam nog steeds niet weet, tegen mij.
Ik zuchte en keek recht voor me tot die iets deed want ja ik wou niet kijken naar zijn lekkere sixpack, wacht wat?! Dat heb ik zojuist niet gedacht snauw ik in mezelf.
Je mag je ontvoerder niet 'lekker' lopen vinden Angelique wat is er mis met je?! Hij heeft je weg genomen van je familie laat ik mezelf herineren, ik mixed gevoelens van haat en verdriet door me  heen gaan.
Ik hoor ergens kraak geluiden maar het is heel vaag in mijn oren omdat ik zo erg in mijn eigen gedachten zit.
Opeens word ik uit mijn trance gehaald door een zwaar hijgend geluid en kleine grom.
Ik kijk voor me en zie dat de 'onbekende jongen' niet meer voor me staat, zijn plaatst is ingenomen door een grote hond.
Het lijkt wel een husky, ik bekijk het beest nieuwsgierig en kantel mijn hoofd een beetje om het goed te bekijken.
Ik merk dat het beest veel weg heeft van een husky maar iets in mij zegt dat het geen hond of een husky is.
Ik haal diep adem en bedenk me pas dat die klootzak ervan door is gegaan en op een wonderbaarlijke manier staat er een hond in zijn plaats..
En dan pas vallen de puzzel stukjes op hun plaats... dit is geen hond mmaar een wolf.
Ik hap naar adem en zet geschrokken paar stappen naar achteren waardoor de 'wolf' zijn kop naar beneden doet en kleine poep geluidje last horen.
Volgens mij moet dat een teken voorstellen dat het me niks gaat aan doen ofzo.
Ik haal diep adem en probeer mijn angst weg te slikken, begrijp me niet verkeerd wolven zijn mijn favoriete dieren maar of ik ze zo dicht bij me willen hebben is een andere vraag.
Mijn ademhaling onder controle krijgen lukt me niet echt.
"Dddoe iets, verander terug of hoe je het je het ook doet"  stotter ik naar het beest voor me.
Even lijkt er pijn in zijn ogen te zien, maar die was zo snel weg als het kwam.
De wolf zet een paar stappen naar achteren en begint allemaal rare bewegingen te maken en ik zou zweren dat ik krak geluiden hoorde.
Binnen mum van tijd staat de jongen weer voor me en dit keer in een mensen 'vorm'.
Na aantal seconden realiseer ik me pas dat die poedel naakt is en ik begin te gillen en bedek mijn ogen.
"JEZUS GODVER KLEED JE AAN" roep ik histirisch.
"Je gaat me toch vaker naakt zien dus wen er maar aan.."

(A/N
Bruh dit is zo slecht, ik ben gewoon bijna vergeten hoe wattpad werkt.
Ik heb de laatste paar dagen verhalen lopen lezen enz en was druk met school;-;
Ik ga denk ik kader doen mavo is echt niks voor mij:(
Ik haat het om de hele dag in de boeken te kijken en niks anders te doen:'(
Maar ja het goeie nieuws is ik heb bijna 10k lezers?!?!?!?!
Like omfg hoe?!
Ik dank jullie heel erg voor het lezen van mijn boek ookal ben ik een smevjte schrijfster;-;
Maar nogmaals bedankt!
Ik zal jullie op de hoogte houden:)
Fijne avond en niet te lang opblijven hé!;)