My Possesive Brother (COMPLETED)

Chapter 8

Lara's POV.

Shit! Nakakahiya talaga yung nakita ni Ate kanina paano kong sabihin niya yun kay Mommy? Shit shit! Anong gagawin ko masasaktan si Mommy panigurado. Habang nag-iisip ako ay di ko namalayang may nakapasok na pala sa kwarto ko at nakaupo na sa tabi ko and no other than Lucas.

"What are you doing here again, Lucas kapag malapit ka saakin may nangyayaring hindi maganda. Paano kong si Mommy yung dumating? Paano kong masaktan natin siya? Lucas? Wha is happening to you? Hindi ka naman ganyan dati." Tanong ko sakaniya nakatingin lang siya sakin ng diretso. "Kong nakakaalala kalang sana maalala mo kong anong meron satin noon, Maalala mo sana ang mga magagandang ala-ala maalala mo sana kong paano namatay si Daddy nung araw na yun." Sagot naman niya sakin kaya nagugulohang tumingin ako sakaniya.

"I don't know what the hell is your talking about Lucas! Please get straight to the point! Im your sister i'm all ears." Aniko naman habang hinahawakan siya sa kamay. Umiling siya. "You are not my sister! You hear me? I ain't your brother. Lara!" Galit na bulyaw niya at padabog na lumabas ng kwarto ko habang naiwan naman akong nakanganga dito.

I-I'am not his sister? Wtf?! "What the hell!" Gusto ko siyang sundan para tanongin pero hindi ko magawang makapag lakad ng ayos! Nagugulohan ako naiiyak ako pero mas lamang kasiyahan sa puso ko ng malaman kong hindi kami magkapatid kasi baka pwedi kaming———

Pinutol ko ang pag-iisip ko ng biglang may kumatok sa pintuan ng kwarto ko. Pagbukas ko ng pinto nakita kong si Mommy yun at seryusong nakatingin saakin. May dala dala siyang lalagyan ng mga pictures which is ngayon ko palang nakita ever since nung gumaling ako.

"Yes, mom? Come in." Aya ko kay Mommy. She looks so serious and i can't help but to think that maybe she knew already what happen awhile.

"Im here to tell you everything sweety, Matagal ng nag-titiis si Lucas lalo nong naging boyfriend mo si Bryan. Sobrang pagtitimpi ang ginawa niya, im here to clear everything to you kaya ganon siya kumilos kaya ganon siya kapossesive pagdating sayo." Mahabang paliwanag agad ni Mom kaya napaayos ako ng upo nang wala sa oras.

Then she start everything as in from the start. "It's all started with the kiss, Lara yes hindi talaga kayo magkapatid. Mga bata palang kayo ay napagkasunduan namin ng mga magulang mo na ipakasal ka kay Lucas at nong unang araw na makita ka niya ay kasama mo si Bryan na bestfriend mo naman na may lihim na pagtingin sayo, pilit na ginawa ni Bryan ang lahat para lumayo ka kay Lucas samantalang si Lucas ay palihim na sinusundan ka kahit saan kasi matagal na siyang may gusto sayo, ahead sayo si Lucas ng five years nakita kana niya noon at simula noon ay minarkahan kaniyang kanya lang. Lucas is very possesive. At ng mapansin mo na siya nanligaw siya sayo pumayag ka kasi nahulog kana sakaniya. Yes lara mas higit pa sa inaakala mo ang nakaraan niyong dalawa, dumating ang 18th birthday mo ng makilala mo ang papa niya sa mismong opisina namin." Pagpuputol ni Mommy sa kwento ng mapansing naluluha na ako.

"P-Pero bakit wala akong maalala? Bakit magkaparehas kami ng apelyido? B-Bakit po?!" Nacoconfused na tanong ko sakaniya inabot niya sakin ang photo album na dala niya kanina.

Binuklat ko ito at halos matulos ako sa nakita kong mga larawan! Larawan ng isang babae at lalaking ikinakasal, ang babae ay ako at ang lalaking pinakakasalan ko ay si Lucas. "M-Ma?! A-Ano po to? Totoo ba to?" Nanginginig at naluluhang tanong ko sakaniya

Tumango siya at nagsalita ulit. "Isang buwang pinaghandaan ni Lucas ang lahat ng pumayag kang magpakasal sakaniya, sobrang saya niya walang mapagsidlan ang kasiyahan na nadarama ng nag-iisa kong anak, wala kaming tutol dahil buto kami sainyo ngunit pagkatapos ng kasal niyo may isang napaka saklap na nang yari isang linggo matapos niyong ikinasal ay namatay ang papa ni Lucas sa mismong harapan mo at natagpuan ka din naming puro dugo sa opisina namin at wala na dun si Bryan Lopez na siyang sinisisi sa lahat." Mahaba ulit na kwento ng Mommy ni Lucas.

"Pero bakit wala akong maalala? Anong nangyari?." Nag-tatakang tanong ko sakaniya. Bumuntong hininga siyang muli. "Nalaman naming naumpog ang ulo mo sa pader ng magtangka kang lumabas ng opisina para magsumbong kaya sana iha alalahanin mo ang lahat dahil gusto kong mabigyan ng hustisya ang Asawako sa pangyayari, kanina ay galing dito si Alexa at sinabi niyang nandun nga si Bryan nong araw na yun, kaya please iha we really need your help." Pag-mamakaawa ni Mom

Pilit kong inaalala ang mga sinasabi niya ngunit tanging malalabong larawan lamang ang nakikita ko. Napahawak ako sa ulo ko ng biglaan itong kumirot. "Ughhh! Mom! Masakit po mom." And all went black

————————————————
-AVAISHAUGAW