Δύναμη

6.6K 374 6
                                    


Joseph POV

(Σταμάτα εδώ)
Λέω στον σοφέρ καθώς παρκάρει το αυτοκίνητο έξω από την εταιρία του
(ίσως αργήσω μερικά λεπτά... Εσύ όμως περίμενε με εδώ)
Προσθέτω καθώς βγαίνω από το αμάξι χωρίς να περιμένω να μου ανοίξουν την πόρτα... Βαδίζω με αποφασιστικό βήμα ως την ρεσεψιόν και ρωτάω την υπάλληλο σε ποιόν όροφο βρίσκεται... Μου λέει και αμέσως πηγαίνω στο ασανσέρ...

Μόλις φτάνω έξω από την πόρτα του γραφείου του παίρνω μια βαθιά ανάσα... Καιρός να γνωριστούμε... Ανοίγω την πόρτα χωρίς να κάνω τον κόπο να χτυπήσω... Τον βλέπω καθισμένο στην καρέκλα του να καπνίζει το πούρο του ενώ μια νεαρή κοπέλα κάθεται πάνω στα πόδια του... Μόλις με βλέπει τα βλέφαρά του πεταρίζουν
(εσύ δεν είσαι;)
(Joseph Salvatore και είμαι εδώ για να μιλήσουμε)
Πετάω με κοφτό τόνο και χαμογελάει στραβά
(πήγαινε μωρό μου)
Λέει στην νεαρή και εκείνη αμέσως βγαίνει από το γραφείο
(κάθισε)
Χμμ και ενικός... Ωραία ξεκινήσαμε
(μήπως θα ήθελες ένα πούρο κάτι)
(όχι θα είμαι σύντομος)
(μάλιστα... Και γιατί είστε εδώ σήμερα κύριε μου;)
Αποκρίνεται με ειρωνικό τόνο ενώ κάνει μια τζούρα από το πούρο του
(θα σου το ζητήσω πολύ ευγενικά Morgan... Μείνε μακριά από την κυρία Knights)
Λέω και γελάει ενώ στρέφει το κεφάλι και με κοιτάζει με υπεροπτικό ύφος
(γιαυτό ήρθες εδώ;... Για να με απειλήσεις;)
(δεν θα το έλεγα απειλή... Θα έλεγα μια απλή προειδοποίηση)
Λέω με αδιάφορο τόνο... Τον παρατηρώ να σηκώνεται αργά από την καρέκλα και να απλώνει τα χέρια του πάνω στο γραφείο ενώ με ατενίζει με ψυχρό δολοφονικό βλέμμα
(άκου μικρέ... Αυτή η γυναίκα είτε το θέλει είτε όχι θα γίνει δική μου... Οπότε οι απειλές σου δεν περνάνε σε μένα)
(και γιατί να την κάνεις δική σου;... Τι έχει να σου δώσει εκτός από κάτι που έχεις ήδη;)
Αποκρίνομαι εντελώς ήρεμος ενώ τον κοιτάζω μέσα στα μάτια
(εγώ και ο Knights έχουμε μια παλιά ιστορία με τον πατέρα της συγκεκριμένης κοπέλας... Τώρα εκείνος έφυγε και άφησε ελεύθερο το πεδίο για μένα)
(τι ιστορία δηλαδή;)
Ρωτάω και χαμογελάει στραβά
(δεν είναι δουλειά σου να ξέρεις... Και απορώ από που ξεφύτρωσες εσύ;... Ποιός σε έστειλε; και γιατί νομίζεις πως μπορείς να με απειλείς;)
Αποκρίνεται και ρουθουνίζω ειρωνικά ενώ σηκώνομαι από την θέση μου
(όπως είπες και εσύ... Δεν είναι δουλειά σου να ξέρεις)
Λέω ενώ του χαρίζω ένα αλαζονικό στραβό χαμόγελο... Παρατηρώ τα χείλη του να μισανοίγουν ενώ κατζουφιάζει... Φαίνεται πως τον επηρέασα
(θα σου πρότεινα για το δικό σου καλό δηλαδή... Να ακολουθήσεις την εντολή μου... Καλή σου ημέρα Morgan)
Προσθέτω ενώ φεύγω θριαμβευτικά από το γραφείο του... Ωραία ο πόλεμος μόλις ξεκίνησε και η πρώτη μάχη είναι δική μου...

The contract Where stories live. Discover now